باور کنید یا نه، هنوز زنان و دخترانی وجود دارند که برای درسخواندن و با سواد شدن باید بجنگند؛ جنگ با خیلی چیزها. مثلاً فقر، سنتهای غلط و …
زنان و دختران روستاهای جاسک، بشاگرد، کیدر، گوهرت و … در چنین شرایطی زندگی میکنند. امکان تحصیل برای این دختران که درست در شرق استان هرمزگان زندگی میکنند به راحتی پدید نمیآید. دلایل مختلفی هم وجود دارد. مثلاً اینکه این منطقه دارای روستاهای پراکنده و راههای صعبالعبور است و همین موضوع مدرسه رفتن بچهها را سخت میکند. حالا اگر فقر و محرومیت را هم به آن اضافه کنید، شرایط سختتر هم میشود.
با این حال دختران این منطقه آنقدر پشتکار دارند که حداقل تا پنجم ابتدایی درسشان را بخوانند و باسواد شوند. بعد از این ۵ کلاس درسخواندن هم سراغ زریبافی و سوزندوزی میروند؛ البته اگر مجبور نباشند که در همان سن پایین به دلیل شرایط سخت مالی خانواده با مردی که خیلی از آنها بزرگتر است، ازدواج کنند.
نورای ۲۰ ساله یکی از زنان این منطقه است که در روستای «گوهرت» زندگی میکند؛ دختر بلوچی که هنوز بذر امید در دل میکارد و آرزوهای بزرگ در سر دارد. نورا دیگر عزمش را جزم کرده تا در رشته علوم انسانی تحصیل کند و دانشگاه برود تا در نهایت به جایگاهی برسد که بتواند از حقوق زنان بلوچ دفاع کند.
«مهسا» که ۲۱ ساله است، وقتی ۱۶ سال سن داشته، ازدواج کرده اما از آنجا که نتواسته فرزندی برای شوهرش بیاورد، شوهرش هم دختر ۱۶ ساله دیگری را به عقد خودش درآورده و او را رها کرده است. مهسا این روزها کار چندانی برای انجام دادن ندارد؛ جز اینکه به گوشی موبایلش زل بزند و خودش را سرگرم کند.
«نسیمه» و «امینه» هنوز ۱۵ سالشان نشده اما از آنجا که تحصیلات ابتدایی خود را پشت سر گذاشتهاند، در انتظار ازدواج هستند چون نه شرایط ادامه تحصیل برای آنها مهیا است و نه کار دیگری برای انجام دادن دارند. آنها ترجیح میدهند که زودتر ازدواج کنند و بچه داشته باشند.