ژاپنی‌ها عاشق ماهی تازه هستند. اما آبهای اطراف ژاپن سال‌هاست که ماهی تازه ندارد.
بنابراین برای غذا رساندن به جمعیت ژاپن قایق‌های ماهیگیری، بزرگتر شدند و مسافت‌های دورتری را پیمودند.
ماهیگیران هر چه مسافت طولانی‌تری را طی می‌کردند به همان میزان برای بازگشت زمان بیشتری لازم بود. اگر بازگشت بیش از چند روز طول می‌کشید ماهیها، دیگر تازه نبودند و ژاپنی‌ها مزه این ماهی را نمی‌پسندیدند ..
برای حل این مسئله، شرکت‌های ماهیگیری فریزرهایی در قایق‌هایشان تعبیه کردند. آنها ماهیها را گرفته و روی دریا منجمد می‌کردند. فریزرها این امکان را برای قایقها و ماهیگیران ایجاد کردند که دورتر بروند و مدت زمان طولانی‌تری را روی آب بمانند.
اما ژاپنی‌ها مزه ماهی تازه و منجمد را متوجه می‌شدند و مزه ماهی یخ‌زده را دوست نداشتند.
بنابراین شرکت‌های ماهیگیری مخزن‌هایی را در قایقها کارگذاشتند و ماهی را در مخازن آب نگهداری می‌کردند. ماهیها پس از کمی تقلا آرام می‌شدند و حرکت نمی‌کردند. آنها خسته و بی‌رمق، اما زنده بودند.
متاسفانه ژاپنی‌ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی‌حال و تنبل ترجیح می‌دادند. زیرا ماهیها روزها حرکت نکرده و مزه ماهی تازه را از دست داده بودند.
پس شرکت‌های ماهیگیری باید این مسئله را بگونه ای حل می‌کردند.
آنها چطور می‌توانستند ماهی تازه بگیرند؟
اگر شما مشاور صنایع ماهیگیری بودید، چه پیشنهادی می‌دادید؟
رون هوبارد در اوایل سال‌های ۱۹۵۰دریافت:
«بشر تنها در مواجهه با محیط چالش انگیز به صورت غریبی پیشرفت می‌کند»
برای نگهداشتن ماهی تازه شرکت‌های ماهیگیری ژاپن هنوز هم از مخازن نگهداری ماهی در قایقها استفاده می‌کنند اما حالا آنها یک کوسه کوچک به داخل هر مخزن می‌اندازند.
کوسه چندتائی از ماهیها را می‌خورد اما بیشتر ماهیها با وضعیتی بسیار سرزنده به مقصد می‌رسند، زیرا برای فرار از کوسه تلاش می‌کنند.
منافع و مزیت‌های رقابت:
شما هرچه باهوش‌تر ، مصرتر و با کفایت‌تر باشید از حل یک مسئله بیشتر لذت می‌برید. اگر به اندازه کافی مبارزه کنید و اگر به طور پیوسته در چالش‌ها پیروز شوید، خوشبخت و خوشحال خواهید بود.
گاهی وقتها کوسه‌ها برای پیشرفت و توسعه لازمند.
تفاوت بین افراد موفق با دیگران در فقدان قدرت نیست، بلکه در فقدان خواستن است.
منبع:«واینس لومباردو»