با توجه به اتفاقات پیش رو داخلی و خارجی سناریوهای متعددی برای آینده متصور است که می توان آنها را در سه سناریو محتمل دسته بندی کرد :
سناریوی اول :
تا قبل از انتخابات خرداد ماه 1400 ، توافق برجام دوباره مبنای تعامل ایران و آمریکا خواهد شد و در این صورت با توجه به آزاد شدن ارزهای بلوکه شده در کشورهای مختلف و آزاد شدن فروش نفت ایران ، کاهش قیمت ارز اتفاق افتاده و از طرفی هزینه های مبادله کالا و ارز کاهش می یابد که البته احتمالن درصد تقویت ریال بیشتر از درصد کاهش هزینه های مبادله خواهد بود و این به معنای سود کمتر شرکت های پتروشیمی و صادراتی مانند فولاد و فملی و افزایش سود بانک ها و بیمه ها و صنایع غذایی و صنایع پایین دستی مانند شیمیایی ها و ماشین آلات و تجهیزات و در مرحله بعدی به نفع پیمانکاران و ساختمان سازها و در نهایت سیمان و در انتها خودروسازان خواهد بود . برآیند کلی این سناریو تغییر ارزشمندی شرکت ها از صادراتی ها به وارداتی ها و البته تولیدکنندگان با مصرف داخلی خواهد بود که با افزایش تقاضا و توسعه اقتصادی رونق خواهند گرفت .
سناریوی دوم :
مشکلات ایران و آمریکا بزودی حل نشود و تا هنگام انتخابات ادامه پیدا کند ، در این صورت قیمت دلار کاهش پیدا نمی کند و با توجه به تورم مزمن حتی به 30 هزار تومان نزدیک می شود . دراین صورت شرکت های صادراتی مانند پتروشیمی ها و صنایع معدنی و فولادسازان همچنان سودآوری بالا خواهند داشت و شرکت های که صادرات ندارند دچار مشکل می شوند و در این صورت سهامداران بانک ها و بیمه ها و شرکتهای وارداتی و همچنین شرکتهای صنایع غذایی و خدماتی با توجه به کاهش تقاضا و کوچک شدن اقتصاد جذاب نخواهند بود. در این حالت بهتر است که