دولت ها و شرکت های چند ملیتی نمی توانند کار کنند، اما آن ها می تواند تحت نظارت درست با چین روابط دوستانه برقرار کنند.
به گزارش رتبه آنلاین، در ماه گذشته، سران دولت های آسیایی ملاقات های زیادی با هم داشتند و دیدار های مختلفی هم رد و بدل شد، تا جایی که سخت است به یاد داشته باشید چه کسی با چه کسی ملاقات کرده است. اما در هر جلسه، هیچ کس نمی خواهند چین را عصبانی کند. شهروندان در مکان هایی مختلفی مانند میانمار می گویند زمانی که چین وارد هر کشور خارجی می شود، منابع طبیعی آن را می گیرد. ویتنام هم می تواند این ماجرا را تایید کند.
۱.انتظار نداشته باشید که هرمشکلی را حل کنید
چین می داند که در بعضی موارد خاص مانند حکومت های اقتدارگرا سخت عمل می کنند. مانند محدودیت های آزادی بیان و یا سرقت های ادبی. مقامات در پکن وقتی کسی مثلا در اتحادیه اروپا می گوید که آنها باید تغییر کنند، عصبانی می شوند.
آلن چونگ، دانشیار مطالعات بین المللی دانشگاه S.Rajaratnam در سنگاپور می گوید: آسیا به چین به چشم یک دشمن تمام عیار نگاه نمی کند. به معنای واقعی کلمه، بعضی از سیاستمداران خارجی آن را «فریبنده» می دانند.
۲.ابهامات ناراحت کننده را بپذیرید
گاهی اوقات یک حزب خارجی نمی داند که چین قوانین و موافقت نامه هایی را دنبال می کند. اگر طرف خارجی از چین پولی دریافت کرده باشد، تمایل دارد در این باره سوال کند.
برای نمونه، مایکروسافت در سال 2015 اعلام کرد که نمی تواند از سرقت ادبی چین در نرم افزار CD ROM جلوگیری کند. این برنامه به کاربران چینی اجازه می داد به صورت رایگان ویندوز 10 را حتی اگر 75 درصد آن از نسخه سرقتی باشد، به روز کنند. اما حالا مایکروسافت روابط خوبی را چین دارد.
۳.عملیاتی بودن از آغاز تا پایان
افراد خارجی باید روی مکانیسم چگونگی معامله تمرکز کنند. به طور مثال دونالد ترامپ را در نظر بگیرد. رابطه امریکا در ماه آوریل و دوباره در این ماه را در نظر بگیرید. او از مسایل ناراحت کننده چین پرهیز کرد.
نظرات ترامپ در سفر ماه نوامبر به آسیا نشان می دهد که او به سمت روابط تجاری قوی تر حرکت می کند. این مساله هم یک راه آسان برای عملیات چین است.
۴.کمال گرا نباشید
بسیاری از رهبران سیاسی و کسب و کار ها می ترسند، چرا که هر گونه لغزشی می توانند رویکرد چین در برابر آنها را تغییر دهد. اما چین معمولا در کار دوستانش که اشتباهات عجیب و غربی ضد پکنی مرتکب شده اند، ایستاده است.
برخی از مرزهایی که نباید از آن عبور کرد: انتقاد از رهبران، انحراف رویدادهای مهم، ناراحت کردن چین در یک سازمان بین اللمللی است.
۵.وعده صلح
چین در گذشته، مورد تجاوز قدرت های خارجی قرار گرفته است. امپراطوری ژاپن در سال های 1931 تا 1945 بخش هایی از چین را اشغال کرده بود. در سده 1800، کشورهای غربی از جمله انگلیس با استفاده از پادشاهان ضعیف سلسله چینگ، امتیازاتی در شهر های اصلی چین به دست آوردند.
شما می توانید وعده های صلح را در گفتگوی دیپلماتیک خود بنویسید، اما چین همچنان دوست دارد در باره آنها بشوند. چین همچنین قول داده است که از درگیری ها اجتناب کند. چین سومین نیروی مسلح جهان را در اختیار دارد.