خواب سحرگاه در ایران باستان

0
313

در ايران باستان خواب سحرگاه و خواب سنگین همچون ديو پنداشته مي‌شد و بوشاسب نام داشت.
از دیدگاه ایرانیان باستان خواب دیر هنگام از گناهان سنگین بود و اهریمنان با بانگ ایزدیِ خروس متفرق می‌شدند.