مسوول گروه بدنسازی پیشین فدراسیون فوتبال گفت: اگر بخواهیم جامعه سالم و به دور از آسیبهای اجتماعی داشته باشیم، باید هر روز به فعالیت ورزشی بپردازیم، نه این که در طول سال هفتهای را به نام تربیت بدنی نامگذاری کنیم.
به گزارش رتبه آنلاین، علیرضا جهانی در گفتوگو با ایسنا، با تبریک هفته تربیت بدنی به جامعه ورزش کشور اظهار کرد: اگر بخوامیم واژه تربیت بدنی را به درستی بررسی کنیم میبینیم که این واژه از دو بعد تربیت جسم و روان تشکیل شده است که متاسفانه در برهه کنونی تمام توجه ورزشکاران بویژه آنهایی که در بعد قهرمانی و حرفهای فعالیت میکنند بیشتر در بهبود عملکرد جسمانی و تکنیکی و تاکتیکی است تا بعد روانی.
وی گفت: اگر تربیت جسم و روان همسو و در یک جهت صورت بگیرد تاثیرگذاری مثبتی به دنبال خواهد داشت و از لحاظ بدنی ورزشکاران شرایط بهتری برای حضور در مسابقات مهم خواهند داشت. متاسفانه در چند دهه اخیر به دلیل این که بیشترین توجه رسانههای دیداری و شنیداری بر روی ورزشکاران مدالآور و مطرح بوده است، کمتر به سلامت جامعه توجه شده است و آمار بیماریها به خاطر این بیتوجهی ها افزایش پیدا کرده است. ما زمانی میتوانیم عموم مردم را به سمت و سوی ورزش ترغیب و تشویق کنیم که ورزش همگانی در اولویت قرار بگیرد و هدفگذاری را تنها بر روی بعد قهرمانی و مدالآوری معطوف نکنیم.
جهانی خاطرنشان کرد: متاسفانه شرایط بد اقتصادی سبب افزایش استرس، اضطراب، پرخاشگری و انواع بیماریها شده و مردم به خاطر تامین معاش کمتر میتوانند به سراغ ورزش بروند. در حالی که تنها راه پیشگیری از بیماریها، بویژه قلبی- عروقی، دیابت و …. تنها با پرداختن به فعالیت ورزشی است.
مدرس بدنساز فدراسیون فوتبال ادامه داد: این که بخواهیم در طول سال تنها یک هفته را به نام تربیت بدنی اختصاص دهیم، کافی نیست و راه مناسب و درستی برای اشاعه ورزش در جامعه محسوب نمیشود. مسوولین باید در کنار فراهم کردن امکانات، زیرساختهای لازم را نیز در این زمینه مهیا کنند و فرهنگسازی مناسبی صورت بگیرد. ما باید تلاش کنیم مردم هر روز به انجام فعالیتهای ورزشی ترغیب شوند نه این که به صورت نمادین در طول سال هفتهای را به این مناسبت نامگذاری کنیم. این امر راه مناسبی برای ترویج ورزش همگانی در جامعه نیست.
وی در پایان افزود: اگر بخواهیم جامعهای سالم و به دور از انواع بیماریها و آسیبهای اجتماعی داشته باشیم باید فرهنگسازی درستی در این زمینه صورت بگیرد و مردم ورزش کردن را امری ضروری و مهم برای خود قلمداد کنند. نه این که هر زمان فرصت پیدا کردن و مشکلات اقتصادی به آنها اجازه داد، ورزش را در راس برنامههای خود قرار دهند.