یکی از سیاست‌های مهم دولت دوازدهم واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی و خروج از بنگاه‌داری است تاکنون در این زمینه چه اقداماتی صورت گرفته است؟
خب سال‌هاست که موضوع خروج از بنگاه‌داری و واگذاری شرکت‌ها به بخش خصوصی مطرح بوده ولی خیلی به‌صورت جدی در این زمینه اقدامی نشده است. در دوره مدیریت جدید شرکت آتیه صبا تلاش کردیم تا بحث خروج از بنگاه‌داری را که مورد تأکید مقام معظم رهبری، دولت و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است را در دستور کار قرار دهیم. به‌طوری که امروز شاهد هستیم که این هلدینگ در زمینه واگذاری شرکت‌ها به بخش خصوصی و خروج از بنگاه‌داری پیشرو بوده است. اما نکته قابل توجه در این فرآیند، رعایت حدود کارشناسی واگذاری است. خب برخی از بنگاه‌هایی که زیانده یا کم‌بازده بودند در روند تقویت برای واگذاری قرار گرفته‌اند. باید گفت که ما این آمادگی را داریم که بنگاه‌های زیانده خود را با سیاست تقویت بنگاه‌ها و افزایش سودآوری و بهره‌وری به حوزه اقتصادی واگذار کنیم.
ببینید باید بپذیریم که منبع کلیدی کسب و کار، نه سرمایه و تجهیزات، بلکه دانش، اطلاعات و ایده‌هاست که این مسأله در همه حوزه‌های اقتصادی صادق است. به عبارتی می‌توان گفت که گردشگر نسل سوم بیشتر از آنکه به‌دنبال سفر به جای لوکس باشد به‌دنبال کشف و شناخت فرهنگ مقصد است. یعنی گردشگر نسل جدید دوست دارد در مقصد گردشگری خود در فرهنگ و آداب و رسوم آن کشور، شهر یا روستا نقش آفرینی کند و از آن بیاموزد.
به‌طور کلی مجموعه آتیه صبا سعی کرده تا با تأمین مالی، از هتل‌هایی که قابلیت و پتانسیل‌های لازم برای جذب بیشتر گردشگر را دارند حمایت کند. از این‌رو سال گذشته نیز از راه مدیریت بدون پول اقدامات خوبی در زمینه نوسازی برخی هتل‌ها صورت گرفت.
همان طور که می‌دانید توسعه حمل و نقل الفبا و پیش نیاز توسعه اقتصادی هر کشور است. اما متأسفانه به این بخش در چند دهه اخیر چندان توجهی نشده است . با این حال ما نیاز توسعه در این بخش را به طور کامل احساس کردیم و خوشبختانه قدم‌های مؤثری برداشتیم.
ببینید برنامه‌ریزی ما از ابتدای امسال بر مبنای نامگذاری سال توسط مقام معظم رهبری، حمایت از تولید داخل و کالای ایرانی بوده است. در همین راستا سیاست‌ها و خط مشی مجموعه آتیه صبا به شرکت‌های زیر مجموعه ابلاغ شده است. به طور مثال در خصوص کفش ملی، باید گفت که طراحی‌های منحصر به فردی بر اساس آرگونومی پای بازنشستگان جهت ارتقای سطح سلامت و ایمنی پاها انجام شده است که در این زمینه همکاری گسترده‌ای با مراکز آموزشی و دانشگاهی انجام گرفته است.
به نظر می‌‌رسد با داشتن آمادگی اقتصادی و حفظ سنگر تولید ملی می‌توانیم در برابر تحریم مقاومت کنیم. خب ما در شرایط جنگ اقتصادی هستیم که به معنای واقعی قهرمانان این نبرد تولیدکنندگان داخلی هستند. بنابراین باید بتوانیم در مدیریت تولید چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی انقلاب ایجاد کنیم. از طرفی باید توجه داشت که تحریم‌ها در عین حال فرصت مناسبی است تا اقتصادی بسازیم که با حمایت از کالای ایرانی و اشتغال مبتنی بر تولید، رضایت اجتماعی را با ایستادن روی پای خود به دست آوریم.
خب با توجه به شرایط اقتصادی کشور و فشار تحریم‌ها طبیعی است در روند واردات و صادرات با مشکل روبه‌رو می‌شویم که این امر می‌تواند در فعالیت‌های ما نیز اثر‌گذار باشد. بدون شک اقتصاد پویای کشورها وابسته به حضور در عرصه داد و ستد جهانی است. در هر حال باید بنگاه‌های اقتصادی بتوانند قدرت تجاری خود را در کشورهای منطقه بالا ببرند. تحریم‌ها برای اقتصاد چیز تازه‌ای نیست اما عکس‌العمل ما نسبت به آن نباید مانند گذشته باشد. مشکل اصلی در کشور قدرت چانه زنی تجار ما است. ما امکانات فراوانی داریم اما در عرضه و پرزنت مشکل داریم.
