تراز آب دریای خزر از سال ۱۳۷۴ الی ۱۳۹۴ حدود ۱۳۰ سانتیمتر کاهش داشته است. تبخیر آب به علت گرمای زمین و احداث سدهای فراوان روی رودخانه‌ها از عوامل دخیل در این پدیده هستند.
این پسروی آب علاوه بر صدمات محیط زیستی به سواحل مازندران بویژه در بخش شرقی دریای خزر موجب بروز خسارات به صنعت گردشگری این منطقه شده است. مقاصد گردشگری که روزی
جمعیت زیادی را در خود می‌دید، بواسطه پسرفت آب، در حال حاضر متروکه شده یا به چراگاه دام تبدیل شده است. اگر این پسروی ادامه پیدا کند، صدمات جبران‌ناپذیری برای جزیره «آشوراده» و
شبه‌جزیره «میانکاله» در پی خواهد داشت. در این شرایط، برخی کارشناسان معتقدند اجرای طرح انتقال آب از دریای خزر به استان سمنان موجب تشدید این وضعیت، بر هم خوردن اکوسیستم
طبیعی، افزایش شوری آب و به خطر افتادن زیستگاه ماهیان و سایر موجودات زنده دریای خزر می‌شود و تجربه دردناک دریاچه ارومیه در شمال کشور تکرار خواهد شد.
