حسین سلاح‌ورزی – نایب‌رئیس اتاق بازرگانی|دنیای امروز ویژگی‌هایی دارد که آن را حتی از دهه‌های جدید جدا کرده؛ یکی از این ویژگی‌ها، گسترده و ژرف شدن اطلاعات هر جامعه و انتشار آنها در آنی‌ترین زمان و در پهنه جهان است.
نیروی شگفت‌انگیز نهفته در اینترنت شامل سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای متصل به این پدیده در انتشار اطلاعات پیامدهایی داشته و دارد که دفن ابدی پنهان کاری از سوی مدیران جامعه‌های انسانی یکی از این پیامدهاست. در دنیای امروز دیگر هیچ سرزمینی نمی‌تواند دارایی، بدهی و جریان دادوستد اقتصادی یا سیاسی خود را با سایر کشورها پنهان کند. این دنیای شگفت‌انگیز راه شفاف کردن و نشان دادن آینه‌وار همه پشت‌وپنهان رخدادها را هموار کرده‌است. از سوی دیگر به هم پیوستگی فزاینده کسب‌وکار کشورها و افراد در سطوح گوناگون به اندازه‌ای است که زندگی جزیره‌ای برای هیچ سرزمینی ممکن نیست. این‌گونه شده‌است که اطلاعات ریزودرشت همه کشورها با گرایش‌های سیاسی متفاوت در یک قاب ریخته و در پیش
روی علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. کشورها و شرکت‌های هوشمند و پیشگام و نیرومند دنیای امروز از این توانایی‌ها استفاده کرده و به امر رتبه‌بندی هر امر انسانی و سرزمینی پرداخته و این اطلاعات، می‌شود چراغ راه دیگران که بتوانند در روشنایی به کشورها نگاه کنند. مجمع جهانی اقتصاد با هر پیشینه و سازماندهی که داشته امروز به یک نهاد موثر برای جمع‌آوری اطلاعات اقتصادی از کشورها تبدیل شده است و با این‌کار بزرگ و انتشار اطلاعات، آینه‌ای جلو مدیران می‌گذارد که بازتاب مدیریت خود را در پرتو اعداد و ارقام ببینند. این نهاد موثر جهانی به تازگی گزارش رقابت‌پذیری جهانی در امسال میلادی را انتشار داده است. ارقام و اعداد متناظر با هر شاخص که ۱۲سرگروه و ۱۱۴زیرشاخص دارد، معیارهای سنجش رقابت‌پذیری را تشکیل داده است که البته تصویر دلپسند و خوبی از ایران به‌ویژه در منطقه غرب آسیا را نشان نمی‌دهد. ایران در این گزارش رتبه۷ از ۱۳۷ کشور جهان را به خود اختصاص داده است و در میان کشورهای منطقه نیز پایین‌تر از امارات، عربستان، بحرین، کویت، عمان و اردن قرار دارد. دقت در اعداد متناظر با هر شاخص نشان می‌دهد ایران در شاخص «اندازه بازار» بهترین وضعیت را دارد که یک پدیده تاریخی و جغرافیایی است و با سایر شاخص‌ها ارتباط به هم پیوسته ندارد و سهم این شاخص در رتبه به‌دست آمده ایران بالاست. مقام پایین ایران در کارآیی ۲بازار بااهمیت «کار» و «کالا» است. به ترتیب رتبه‌های یکصد و سی و چهارم و یکصد و سی و یکم ایران در این ۲شاخص، ضعف اقتصاد ایران در رقابت با دنیای امروز را نشان می‌دهد. شاید گروهی از افراد و گروه‌های سیاسی با استناد به پیشینه و مدیریت مجمع جهانی اقتصاد این رتبه‌بندی‌ها را اقدامی سیاسی بدانند اما این واقعیت انکارناپذیر است که همین گزارش‌ها پایه تصمیم‌گیری‌ها و رفتار شرکت‌ها در جهان را تشکیل می‌دهد. در این گزارش تاکید شده است ناکارآمدی دیوانسالاری دولتی، فقدان ثبات در سیاست‌های دولت و فساد، پس از تنگنای دسترسی به منابع مالی بیشترین سهم را در رقابت‌ناپذیر کردن کسب‌وکار ایرانیان دارد که با گزارش‌های داخلی سازگار است. نکته جذاب دیگر در این نوع گزارش‌ها، منابع ارائه صورت وضعیت است که تاکید می‌کند حدود ۶۵درصد این اطلاعات از طریق مدیران اجرایی بنگاه‌های اقتصادی و ۳۵درصد آن از داده‌های آماری کشورها تامین می‌شود. خوب یا بد؛ باید بپذیریم همین گزارش‌ها نشان می‌دهد برای رقابتی‌کردن اقتصاد ایران باید گام‌های بلند و شتابانی برداریم. یادمان باشد دنیای امروز محل دفن پنهان کاری شده است و توجه داشته باشیم باید در روز روشن و برابر دیدگان همه جهان بازی کنیم و راه گریزی هم نداریم.