حسن نفیسی مشرف الدوله در مجله فلاحت در سال ۱۲۹۷ شمسی در باره سفر خود و در توصیف راه آهن رشت – پیر بازار می نویسد:این راه آهن از رشت شروع شده و در پیر بازار خاتمه می یابد طول آن تقریبا ۸ کیلومتر یعنی متجاوز از یک فرسنگ است اقامتگاه راه آهن در داخل شهر و در پشت عمارت حکومتی واقع شده.
پیداست چنین راه آهن کوچکی استاسیون مجللی ندارد و در یک محوله که ۴ طرف آن طارمی کشیده اند اطاق محقر چوبی ساخته و محل فروش بلیط قرار داده اند.
عده واگن های ترن از سه تجاوز نکرده و و چون هر واگنی گنجایش ۳۲ مسافر را دارد عده مسافرین ترن از ۱۰۰ نفر تجاوز نمی کند لوکوموتیو یا آتش خانه این قطار نیز مانند سایر متعلقات آن بسیار کوچک است.
فاصله بین ریل ها اندک و قریب به ۷۰ سانتی متر است. ترن مسافت ۸ کیلومتری رشت پیربازار را در سه ربع ساعت و یا به عبارت دیگر به سرعت ۱۲ کیلومتر در ساعت راه می رود.
اتاق درجه اول و دوم موجود نیست و تمام مسافرین درجه سوم نشسته و قیمت بلیط هر نفر یک قران است.
تصویری: لوکوموتیو باقی مانده از خط رشت-پیربازار-بندر انزلی
