عضو پیشین تیم ملی ایران عملکرد شناگران در بازی‌های آسیایی را قابل قبول دانست و گفت: اگر وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نتیجه می‌خواهند باید حمایت بیشتری از این رشته داشته باشند.
به گزارش رتبه آنلاین، محمد بیداریان ملی پوش اسبق شنا در گفتگو با خبرنگار مهر نتایج تیم ملی در بازی‌های آسیایی را خوب ارزیابی و عنوان کرد که برای کسب مدال در رقابت‌های آسیایی و ورودی A المپیک باید حمایت های بیشتری از سوی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک صورت گیرد.
* نتایج ملی پوشان قابل قبول بود
عملکرد ملی پوشان بر اساس داشته‌ها، تمرینات، اردوها و مسابقات تدارکاتیِ که برگزار شد خوب بود ولی مردم و کسانی که بیرون از جامعه شنا هستند از شناگران توقع مدال دارند چرا که ورزشکاران سایر رشته‌ها عملکرد خوبی دارند و مدال آوری می‌کنند. چند تن از شناگران ما رکوردهای ملی را شکستند. واقعیت این است که بر اساس داشته‌های فدراسیون، حمایت‌های کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش نتایج قابل قبول است. اگر نتایج بهتری می‌خواهند باید حمایت بیشتری انجام دهند.
* استعدادهای شنا مجبور به ترک می‌شوند
برخی از استعدادهای شنا در ابتدای راه شنا را رها می‌کنند که درست نیست بگوییم آنها شنا را رها می کنند چرا که آنها کم لطفی می بینند و مجبور به ترک شنا می‌شوند. فروردین ماه در بخش جوانان ۵ سهمیه المپیک کسب شد و ماه گذشته یک سهمیه کاهش پیدا کرد. در بخش جوانان ۵ – ۶ و در بخش بزرگسالان نیز ۵ – ۴ شناگر خوب داریم که اگر سرمایه‌گذاری خوبی روی آنها صورت بگیرد می توانیم نتیجه کسب کنیم. تا المپیک توکیو ۲ سال زمان داریم و اگر سرمایه گذاری شود مطمئن باشید نتیجه کسب خواهیم کرد. در حال حاضر مهدی انصاری در ماده ۱۰۰ پروانه ۰.۷۰، سینا غلامپور در ۱۰۰ متر کرال سینه ۰.۶۰و بنیامین قره حسنلودر ۱۰۰ متر کرال سینه ۰.۳۰ ثانیه برای کسب سهیمه المپیک نیاز دارند.
* برای کسب مدال نیاز به امکانات است
کسب مدال امکان پذیر است اما متاسفانه نگاهِ وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک فقط در کسب مدال است تا پس از آن هزینه کند. برای کسب مدال نیاز به امکانات و بسیاری موارد است. نمی توان چیزی نداد و انتظار مدال داشت و پس از مدال آوری بودجه اختصاص دهند. در حال حاضر ۱۰-۱۲ شناگر خوب در بخش جوانان و بزرگسالان و ۴۰-۵۰ شناگر فوق العاده در بخش پایه داریم که از امروز باید بر روی آنها برای ۴ سال آینده در بازی‌های آسیایی سرمایه گذاری کنیم که تمام اینها نیاز به بودجه دارد. در حال حاضر فدراسیون چند رشته(شنا، شیرجه، واترپلو و سینکرونایز) را با یک بودجه تامین می‌کند. برای مثال تیم واترپلو برای یک اعزام و سفر با توجه به وضعیت ارز کشور به ۶۰۰-۷۰۰ میلیون تومان نیاز دارد! مگر بودجه فدراسیون چقدر است؟ و چند بار می‌تواند یک تیم را اعزام کند؟
* ۷۰ میلیارد تومان برای تیم فوتبال امید هزینه شد
متاسفانه بودجه فدراسیون صرف رشته هایی می شود که نباید بشود، تلاش تمام ورزشکاران قابل احترام است و قصد بی احترامی ندارم اما به تعدادی از رشته‌های ورزشی بسیار بها داده می‌شود. در چهار سال گذشته ۷۰ میلیارد تومان صرف تیم فوتبال امید شد که در مرحله مقدماتی حذف شد. در صورتی که اگر همین ۷۰ میلیارد و حتی نصف این مبلغ را صرف دوومیدانی، شنا و ژیمناستیک می کردند مدال آوری بیشتری می‌شد. اندونزی با یک رشته سنتی(پنجاک سیلات) ایران را در جدول مدالی گرفت. در شش روز نخست رقابت‌های شنا تکلیف تیم های اول تا سوم جدول مشخص می شود. تمام کشورها سرمایه گذاری داشتند. جوزف اسکولینگ سنگاپوری در ۶ روز مسابقات شنا ۴ مدال طلا گرفت، اسکولینگ تنها شناگر مطرح سنگاپور است و به تنهایی ۴ طلا به دست آورد. چین و ژاپن در ۶ روز ابتدایی بازی‌ها مدال ها را کسب می کنند.
* سهمیه بندی بودجه باید منصفانه باشد
سهمیه بندی بودجه منصفانه نیست. امیدوارم این توجه بیشتر شود، وزارت و کمیته باید به شنا اعتماد کنند. از سال ۲۰۰۶ شناگران ما به فینال مسابقات رسیده‌اند، این نشان می دهد که می‌توانیم و به حمایت نیاز داریم. اگر امروز شنا ایران در بازی‌های آسیایی اندونزی به فینال نرسید یعنی سایر کشورها سرمایه گذاری کردند. با این بودجه رضوانی(رئیس فدراسیون) نمی‌تواند تمام تیم‌ها را ساپورت کند. انصاری در بازی‌های داخل سالن آسیا چهارم شد اما در اندونزی با اختلاف صدم ثانیه نتوانست به فینال برسد.
* اعزام روانشناس بستگی به بودجه دارد
صابر مهری (روانشناس تیم) حدود ۳ سال است که در اردوهای تیم ملی حضور دارد اما متاسفانه در هیچ رقابتی اعزام نمی‌شود که این به سرمایه گذاری کمیته ملی المپیک مربوط می‌شود. بازی‌های آسیایی سطح بسیار بالایی دارد، کسی که در این بازی‌ها مدال کسب کند حتما در بین ۱۶ نفر برتر دنیا قرار گرفته است و حتما می تواند ورودی A سهمیه المپیک را کسب کند. برای قهرمانی به عوامل بسیاری نیاز است، در تیم ملی حضرتی(سرمربی تیم شنا) همه کارها را به تنهایی انجام می‌دهد. در این زمینه نباید به فدراسیون خورده گرفت چرا که فدراسیون تمام تلاشش را کرد و تمام مشکلات به دلیل کمبود بودجه است. به جرات می‌توانم بگویم امکانات نسبت به ۵ سال گذشته (زمان حضور خودم) بسیار کم تر شده است.
* استخر آزادی به ۱۰۰ میلیارد هزینه نیاز دارد
رسیدگی به استخر آزادی کم است، پیش از ۱۰۰ میلیارد هزینه برای آزادی نیاز است. به غیر از آزادی، استخر ۹ دی نیز هست که به دلیل ازدحام ملی‌پوشان، تیم‌های ملی شنا، شیرجه و واترپلو تقسیم شده‌اند. استخر آزادی اجاره داده می‌شود که اینها همه مشکل و معضل است حداقل اگر این دو استخر به طور کامل در اختیار فدراسیون بود شرایط بهتر بود. در چند سال گذشته شاهد افتتاح استخرهای بسیاری بودیم ولی متاسفانه در اختیار هیات‌ها و فدراسیون‌ها قرار نگرفته است. استخر ۵۰ متر شهید حججی در مشهد افتتاح شده است اما چون پیمانکار بد کار کرده هیات در حال انجام بازسازی است تا شرایط استفاده داشته باشد. امکانات بسیار است اما بخش خصوصی وزارت ورزش لطمه بزرگی به شنا زده است.
* شناگر به آب نیاز دارد
شاید یک تکواندوکار بتواند در پارکینگ خانه هم تمریناتش را ادامه دهد اما شناگر نیاز به آب دارد. امکانات شنا محدود است و امیدوارم وزیر ورزش در بخش خصوصی سازی تجدید نظر کند و حداقل استخرهای استاندارد در اختیار هیات‌ها قرار گیرد. شاید تنها ۲۰ استخر استاندار در ایران داریم، اکثر پیمانکاران فقط می‌خواهند استخر را بسازند و خیلی استاندارها در آن رعایت نمی‌شود. یک طرفِ استخر حججی به دیوار متصل شده است! متاسفانه در بخش اماکن از افراد متخصص استفاده نمی‌شود.
* باید برای هر شناگر یک میلیارد هزینه شود
به ملی پوشان و حضرتی خسته نباشید می‌گویم و همچنین از رضوانی تشکر می‌کنم. امیدوارم وزارت ورزش مانند گذشته به شنا اعتماد کند و حتما نتیجه آن را نیز خواهد دید. اگرمی‌خواهیم شنا در آسیا مقام کسب کند و بتواند ورودی A المپیک بگیرد باید باید در طول ۴ سال برای هر شناگر یک میلیارد هزینه شود. فدراسیون شنا ارتباط خوبی با فدراسیون‌های ایتالیا، کویت و صربستان دارد و می‌شود از امکانات آنها استفاده کرد ولی اینها نیاز به پول و بودجه دارد. هر شناگری یک میلیارد نیاز دارد تا این اتفاق رخ دهد ولی اگر از امروز شروع نکنیم فایده ندارد، نباید بگذاریم نزدیک مسابقات.