از آنجا که می‌دانستیم این افزایش شدید قیمت بنزین می‌تواند عاملی برای ایجاد بحران اقتصادی و اجتماعی شود، با آن مخالفت کردیم.
به گزارش رتبه آنلاین،
وی افزود: دولت دراین‌زمینه عملکرد بدی داشت، زیرا می‌توانست از سال ۱۳۹۲ با شیب ملایمی افزایش نرخ حامل‌های انرژی را اعمال کند که در آن صورت بحران اقتصادی به وجود نمی‌آمد و افزایش نرخ هم ایجاد می‌شد، اما دولت سیاسی عمل کرد و پس از ۵ سال به صورت ناگهانی می‌خواست این قیمت‌ها را افزایش دهد.
خادمی همچنین درباره دیگر سناریوها برای سرنوشت قیمت بنزین و فضای مجلس دراین‌زمینه گفت: «راه‌های دیگری را نیز پیش‌بینی می‌کردیم چیزی که در ذهن ما بود این است که در چنین فضایی می‌توان به سمت دو نرخی شدن بنزین حرکت کرد. به‌عنوان مثال برای خودروهای سواری ۸۰ لیتر در ماه برای موتورسیکلت‌ها ۲۰ لیتر و برای ماشین‌ها و خودروهای عمومی نیز میزان مشخصی محاسبه و اعلام شود که با همان نرخ هزار تومانی باشد و برای نرخ دوم نیز با توافق با دولت می‌توان به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرد که هر کسی خواست بیشتر از این سهمیه استفاده کند با نرخ دوم یعنی حدود ۱۵۰۰تومان بنزین را بخرد. در این صورت نه‌تنها افزایش قیمت شدیدی به وجود نمی‌آید بلکه دولت می‌تواند از این طریق کسب درآمد هم بکند.
او تاکید کرد: «فضای مجلس در شرایط کنونی، عدم افزایش قیمت بنزین، دونرخی شدن آن یا حداکثر افزایش ۱۰ تا ۱۵درصد قیمت بنزین است که در نهایت یکی از این سناریوها تصویب و ابلاغ می‌شود.»
البته خادمی به سوالی مبنی‌بر اینکه با توجه به تجربه دو نرخی شدن بنزین در گذشته که باعث رانت‌و تخلف‌هایی دراین‌زمینه شده بود، به این نتیجه نرسیده‌اید که دو نرخی شدن درست نیست و ممکن است، تخلفات احتمالی را در پی داشته باشد؟ این‌گونه پاسخ داد: «طی دوره‌های گذشته قیمت بنزین و حامل‌های انرژی بسیار ارزان بود که همین عامل سبب افزایش قاچاق سوخت شد. از‌سوی‌دیگر نیز مصرف واقعی بنزین در کشور مشخص نبود و میزان مصرفی که اعلام می‌شد، شامل میزان مصرف خودروها و قاچاق سوخت بود اما امروز به مصرف واقعی رسیده‌ایم. در گذشته واردات سوخت داشتیم و ایران به بهشت قاچاقچیان و وارد‌کنندگان سوخت تبدیل شده بود و نتیجه‌ای جز حیف و میل اموال و سوءاستفاده از آن نداشت.»
خادمی اضافه کرد: «یکی دیگر از تبعات و پیامدها قبل از سهمیه‌بندی و دو نرخی شدن بنزین این بود که مردم ناراحت بودند؛ زیرا سوبسید حاصل از آن تنها به برخی داده می‌شد، آنهایی که خودرو نداشتند یا یک خودرو داشتند بهره چندانی از این سوبسید نمی‌بردند؛ بنابراین منافع آن به جیب ثروتمندان می‌رفت. دو نرخی شدن قیمت بنزین و سهمیه‌بندی آن باعث شد تا مصرف واقعی کشور مشخص شود، قاچاق سوخت و مصرف داخلی نیز کاهش محسوسی داشته باشد. وضعیت به گونه‌ای شده بود که هر سال که تولید خودرو افزایش می‌یافت، مصرف سوخت به آن شدت و میزان بیشتر نمی‌شد و به جایی رسیدیم که ۸ میلیون لیتر در روز بنزین وارد می‌کردیم درصورتی‌که اگر آن سیستم نبود مصرف بیش از ۱۲۰میلیون لیتر در روز می‌شد و در آن صورت باید حدود ۵۰میلیون لیتر بنزین وارد می‌کردیم؛ البته در آن شرایط تحریم، کشورهای دیگر این میزان سوخت را به ما نمی‌دادند و با بحران مواجه می‌شدیم.»
منبع : خبرآنلاین