سوزاندن اعتبار

محسن جلال‌پور
اتفاقات نگران کننده‌ای در اطراف ما در حال وقوع است که برنده یا بازنده بودن مان در این تحرکات، بستگی به خودمان خودمان دارد. مسأله ساده است: چند کشور هم‌پیمان شده‌اند که ایران را وارد یک نزاع پر هزینه کنند و ما باید خیلی حساب شده رفتار کنیم.این‌که چطور در این تله گرفتار شده‌ایم به جای خود اما این‌که چگونه باید رفتار کنیم تا کم‌ترین آسیب را ببینیم،بسیار مهم و اساسی است.
مثلا باید محاسبه کنیم و ببینیم آتش زدن پرچم آمریکا توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی درست یک روز پس از آن‌که دونالد ترامپ با نطقی ناپسند اعلام کرد که کشورش از برجام خارج می‌شود،چقدر درست بوده است؟
وقتی آمریکا از برجام خارج شد، بیشتر کشورها ضمن محکوم کردن این حرکت، از اهمیت تداوم آن سخن گفته و ایران را به خاطر انجام تعهداتش مورد تقدیر قرار دادند. به جز چند کشور محدود که انتظاری جز تایید حرکت زشت هیئت حاکمه آمریکا از آنها نبود عکس العمل و بازتاب جهانی این حرکت به نفع ایران و در جهت تایید حقانیت ایران بود.
در این میان آن‌چه عاملی برای بدنامی ایران شد ، سوزاندن پرچم آمریکا در خانه ملت بود. از آن‌جا که مجلس را عصاره ملت و مردم می‎دانند، چنین حرکتی که خلاف عرف بین‌المللی است، نه تنها کمکی به مواضع برحق و شفاف جمهوری اسلامی نکرده بلکه بخشی از وجاهت و حقانیت ایران را هم زیر سوال می برد.
همه می دانیم پرچم یک کشور تنها متعلق به نظام سیاسی آن کشور نیست و نمادی از جامعه و مردم آن کشور به حساب می‌آید. آتش زدن پرچم آمریکا در مجلس ایران حرکتی مشابه بالا رفتن از دیوار سفارت عربستان پس از فاجعه منا بود که ما را از موضع حقانیت در موضع بدهکاری نشاند.کاش یاد بگیریم دشمنی با دولت‌ها به هیچ کدام از ما اجازه بی‌احترامی به پرچم کشورها را نمی‌دهد و همان قدر که ما از بی احترامی به پرچم کشورمان می‌رنجیم و ناراحت می‌شویم، مسلما مردم آمریکا هم ناراحت می‌شوند.
امیدوارم سیاستمداران ما به آن درجه از پختگی برسند که در چنین موقعیت‌هایی به جای فحاشی و توهین به سیاستمداران دیگر کشورها یا آتش زدن پرچمشان، با تکیه بر قواعد سیاست‌ورزی و منطق بتوانند از مواضع کشورمان دفاع کنند و با ناشی‌گری واحساسات،مطالبتمان را به بدهکاری تبدیل نکنند.