یکشنبه 4 آذر 1403
خانهاسلایدر اصلیستاره‌هایی از سینما و تئاتر که خاموش شدند

ستاره‌هایی از سینما و تئاتر که خاموش شدند

برتولوچی

سینما و تئاتر جهان در سال ۲۰۱۸ در سوگ چندین ستاره پرفروغ‌ خود نشست.

به گزارش رتبه آنلاین، در سال جاری میلادی چهره‌هایی همچون «برناردو برتولوچی» و «میلوش فورمن» تا «نیل سایمون» نمایشنامه‌نویس شهیر آمریکایی از دنیا رفتند.

در ادامه نگاهی داریم به چهره‌های درگذشته سینما و تئاتر جهان در سال ۲۰۱۸.

میلوش فورمن

«میلوش فورمن» کارگردان بزرگ سینمای جهان ۱۳ آوریل ۲۰۱۸ در سن ۸۶ سالگی درگذشت. او را که متولد هجدهم فوریه ۱۹۳۲ در چک‌واسلواکی سابق بود می‌توان سرشناس‌ترین چهره سینمایی جمهوری چک نامید که دوبار موفق به کسب جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد. اولین موفقیت چشمگیر او در سال ۱۹۷۵ رقم خورد؛ زمانی‌که با اقتباس از رمان «کن کیسی»، فیلم «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» با بازی «جک نیکلسون» را ساخت و توانست با این فیلم پنج جایزه‌ی اسکار، از جمله بهترین کارگردانی را به‌دست آورد. «آمادئوس» (۱۹۸۴) دیگر شاهکار «فورمن» است که هشت جایزه اسکار از جمله بهترین کارگردانی را برای او به‌همراه آورد. «فورمن» در طول دوران فعالیت سینمایی خود ۱۸ فیلم بلند ساخته است و از جمله دیگر ساخته‌های او می‌توان به ««مردم علیه لری فلینت»، «اشباح مونیخ»، «رگتایم»، «والمونت» و «پیتر سیاه» اشاره کرد. آخرین ساخته او با عنوان «محبوب» در سال ۲۰۱۱ اکران شد.

میلوش فورمن

برناردو برتولوچی

«برناردو برتولوچی» از بزرگ‌ترین کارگردان سینمای جهان و از کارگردانان نئورئالیست ایتالیا به‌شمار می‌رود که با ورود به سینما در چند فیلم دستیار کارگردانان سرشناس ایتالیا، ازجمله «پازولینی» بود. «برتولوچی» برای فیلم‌های «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» کاندیدای جایزه‌ اسکار شد. این چهره تاثیرگذار سینما در تاریخ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸ در سن ۷۷ سالگی چشم از جهان فروبست. او در سال ۱۹۸۷ با فیلم «آخرین امپراتور» برنده ۹ جایزه اسکار شد و جایزه‌ بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را دریافت کرد. «برتولوچی» که دو بار در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۸۱ نامزد نخل طلای کن بود، با فیلم «آخرین امپراتور» جایزه‌ بهترین فیلم خارجی سزار فرانسه و جایزه‌ ویژه‌ هیات داوران جوایز فیلم اروپا را گرفت و در سال ۱۹۹۷ یوزپلنگ افتخاری لوکارنو و در سال ۲۰۰۷ شیر طلای افتخاری ونیز را کسب کرد. «پیش از انقلاب» (۱۹۶۴)، «جاده نفت» (۱۹۶۵)، «عشق و خشم» (۱۹۶۹)، «دنباله‌رو» (۱۹۷۰)، «۱۹۰۰» (۱۹۷۶)، «ماه» (۱۹۷۹)، «آسمان سرپناه» (۱۹۹۰)، «بودای کوچک» (۱۹۹۳)، «زیبایی ربوده‌شده» (۱۹۹۶)، «محصور» (۱۹۹۸)، یک اپیزود از فیلم «دقایق مرده: ویولون‌سل» (۲۰۰۲) و «رویابین‌ها» (۲۰۰۳) از دیگر آثار «برناردو برتولوچی» محسوب می‌شوند.

برناردو برتولوچی

ویلیام گلدمن

«ویلیام گُلدمن» رمان‌نویس و فیلمنامه‌نویس برنده دو جایزه اسکار نیز از مهم‌ترین چهره‌های ادبی درگذشته در سال ۲۰۱۸ است که در تاریخ ۱۶ نوامبر در سن ۸۷ سالگی چشم از جهان فروبست. این نویسنده آمریکایی بیشتر برای نگارش فیلم‌نامه‌های «بوچ کسیدی و ساندنس کید»، «همه مردان رئیس‌جمهور» و «عروس شاهزاده» شناخته شده است و یکی از چهره‌های کلیدی موج نو سینمای هالیوود (هالیوود نو) بود که با مجموعه‌ای از چندین فیلم شاخص، انقلابی در صنعت سینمای آمریکا ایجاد کردند. او که متولد سال ۱۹۳۱ در شهر شیکاگو است به صورت متناوب رمان و فیلمنامه‌ می‌نوشت و در سال ۱۹۶۹ فیلمنامه «بوچ کسیدی و ساندنس کید» را به عنوان اولین فیلمنامه اصلی (اوریجینال) نوشت که با بازی «پل نیومن» همراه شد و اولین جایزه اسکار بهترین فیملنامه اصلی را برایش به ارمغان آورد. او دومین جایزه اسکار خود را هم در سال ۱۹۷۷ برای فیلم «همه مردان رئیس‌جمهور» در شاخه بهترین فیلمنامه اقتباسی کسب کرد. کتاب «ماجراهایی در تجارت سینما» درباره سینمای دهه ۱۹۷۰ هالیوود و همچنین دو کتاب خاطرات با عنوان‌های «هایپ اند گلوری» و «من چه دروغی گفتم؟» از دیگر آثار «ویلیام گُلدمن» هستند.

ویلیام گلدمن

سری‌دیوی

«سری‌دیوی کاپور» سوپراستار ۵۴ ساله بالیوودی در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۱۸ بر اثر از دست دادن هوشیاری در وان حمام هتل محل اقامتش و غرق شدن از دنیا رفت. او که بازی در فیلم‌های کلاسیک‌ بالیوودی چون «آقای هند»،‌ «مهتاب» و «حیله‌گر» را در کارنامه سینمایی‌اش دارد از معدود سوپراستارهای هالیوودی است که فیلم‌هایش بدون حضور نقش اصلی قهرمان مرد هم  قابلیت فروش بسیار زیادی در گیشه داشت. «سری‌دیوی» پس از چند دهه حضور درخشان در بالیوود در سال ۱۹۹۷ پس از اکران فیلمش با عنوان «جدایی» تصمیم گرفت برای مدتی از سینما فاصله بگیرد و دوباره در سال ۲۰۱۲ با فیلم «اینگلیش وینگیلیش» به سینما بازگشت و در سال ۲۰۱۳ با دریافت نشان افتخاری از سوی دولت هند مورد تقدیر قرار گرفت.

سری دیوی

استن لی 

«استن لی» نویسنده مجموعه کتاب‌های مصور مارول که با خلق شخصیت‌هایی چون «مرد عنکبوتی»، «مرد آهنی»، «مردان ایکس» و «چهار شگفت‌انگیز» به سینمای ابرقهرمانی جان بخشید، ۱۲ نوامبر امسال در ۹۵ سالگی درگذشت. او با همکاری چند هنرمند دیگر از جمله «جک کربی» و «استیو دیتکو» شخصیت‌های کمیک زیادی را با عنوان مجموعه کتاب‌های مصور مارول خلق کردند که از آن جمله می‌توان به «مرد عنکبوتی»، «هالک»، «مردان ایکس»، «ثور»، «بلک پنتر»، «کاپیتان آمریکا» و «انتقام‌جویان» اشاره کرد که همه این داستان‌ها در سینما مورد اقتباس قرار گرفت و فیلم‌های موفق و پرفروشی بر اساس آن‌ها ساخته شد. گرچه «استن لی» در سال ۱۹۷۲ و پس از تغییرات مدیریتی، کمپانی مارول را ترک کرد اما تا آخر عمر به عنوان رئیس بازنشسته این کمپانی شناخته می‌شد و در بسیاری از فیلم‌هایی که بر اساس رمان‌های مصور مارول  ساخته می‌شد، در نقش‌های کوتاهی مقابل دوربین می‌رفت.

استن لی

پاتریشیا موریسون

«پاتریشیا موریسون» بازیگر پیشکسوت هالیوودی نیز دیگر سینماگری بود که امسال در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت. او در نمایش موزیکال معروف «مرا ببوس کیت» در نقش «دیوا» و در نمایش «پادشاه و من» در نقش مقابل «یول برینر» بازی می‌کرد و سابقه بازی مقابل «اسپنر تریسی» و «کاترین هپبورن» را نیز داشت، بر اثر کهولت سن در خانه‌اش در لس‌آنجلس درگذشت. «موریسون» اولین فیلم سینمایی خود را در سال ۱۹۳۹ با عنوان «افراد در نهانگاه» بازی کرد و در سال ۱۹۴۳ در نقش «امپرس یوجین» در فیلم «آوای برنادت» و در در نقش مقابل «جان گارفیلد» در تریلر هیجانی «سقوط گنجشک» نیز بازی کرد. از دیگر فیلم‌های معروف با بازی «پاتریشیا موریسون» می‌توان به «آماده برای کشتن»، «هیتلر مرد دیوانه» و «بوسه مرگ» اشاره کرد.

پاتریشیا موریسون

نیل سایمون

«نیل سایمون» نمایشنامه‌نویس برنده جایزه پولیتزر و از بزرگترین نمایشنامه‌نویسان تاریخ آمریکا که با آثار کمدی‌اش چون «زوج ناجور»، «پابرهنه در پارک»، «پسران آفتاب» و «مرور کردن خاطرات ساحل» نام خود را به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان تاریخ آمریکا و تئاتر برادوی ماندگار کرده بود،  ۲۶ اوت امسال در بیمارستانی در شهر نیویورک و بر اثر عوارض ناشی از ابتلا به بیماری ذات‌الریه در سن ۹۱ سالگی از دنیا رفت. با مروری بر آثار و نمایشنامه‌های نوشته «نیل سایمون» چون «پابرهنه در پارک»، «زوج ناجور»، «چریتی شیرین»، «عاقبت عشاق سینه‌چاک»، «زندانی خیابان دوم»، «مرور کردن خاطرات ساحل»، «گمشده در یانکر» و «خندیدن در طبقه بیست و سوم» با فهرستی از برجسته‌ترین آثار کمدی اواخر قرن بیستم میلادی در آمریکا روبه‌رو می‌شویم. «سایمون» در طول دوران فعالیت خود بیش از ۳۰ نمایشنامه نوشت و ۱۶ بار نامزد جایزه تونی مهم‌ترین جایزه در عرصه تئاتر شد و سه بار نیز این جایزه را برای بهترین نمایشنامه دریافت کرد. او همچنین در سال ۱۹۹۱ برای نگارش نمایشنامه «گمشده در یانکر» جایزه پولیتزر نمایشنامه را به خود اختصاص داد. کسب چهار نامزدی در جوایز سینمایی اسکار  و همچنین جایزه «مارک تواین» تنها بخشی از افتخارات پرشمار «نیل سایمون» محسوب می‌شود.

نیل سایمون

میشل کری

میشل کِری» همبازی «جان وِین» در فیلم «ال‌دورادو» و «الویس پریسلی» در فیلم «کمی زندگی کن کمی عشق بورز» نیز از چهره‌های برجسته درگذشته سینما در سال جاری میلادی بود. او در سال ۱۹۶۸ در فیلم «سواری شیرین» و در سال ۱۹۷۰ در فیلم «مگی کثیف» در نقش مقابل «فرانک سیناترا» ایفای نقش کرد. «کری» در فیلم «ال‌دورادو» اثر کارگردان شاخص سینما «هوارد هاوکس» در نقش زنی سرکش با نام «جویی مک‌دانلد» ظاهر شد و پس از آن در فیلم «مردی به نام می‌سی‌سی‌پی» در کنار «جان وین» بازی کرد. «تغییرات»(۱۹۶۹)، «حیوانات»(۱۹۷۰)، «جان جنجالی»(۱۹۷۱)، «گروه کُر»(۱۹۷۷) و «در سایه کلیمانجارو» (۱۹۸۶) از جمله دیگر نقش‌آفرینی‌های این بازیگر ۷۵ ساله بودند.

میشل کری

مترجم: حسین شایسته – ایسنا

اخبار مرتبط

بیشترین بازدید