حرکت کاهشی سه روزه بازار ارز امروز متوقف شد. اما نرخ دلار رشد چندانی هم نداشت و در همان محدوده ۲۵ هزار و ۷۵۰ تومان باقی ماند. در روزی که رسما قرار است از پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خارج شویم دلار افزایش چندانی را تجربه نکرد.
به گزارش رتبه آنلاین از بورسان، در همین حال توجه فعالان بازار ارز به یک اتفاق مهم‌تر است: آزادسازی منابع ارزی بانک مرکزی در ۴ کشور که می‌تواند زمینه ارزپاشی و کاهش قیمت‌ها را فراهم کند.
واکنش دلار به خروج از پروتکل الحاقی
امروز قرار است رسما اجرای پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در کشور متوقف شود. تصمیمی که آذر ماه در مجلس گرفته شد و بازار ارز به آن واکنشی صعودی نشان داد. (چراکه این اقدام به معنای فاصله گرفتن بیشتر ایران از تعهدات برجامی است و می‌تواند روند احیای توافق را سخت‌تر کند.)
اما چرا به نظر می‌رسید امروز دلار به این اتفاق واکنشی نداده است؟ نخست آنکه ممکن است بخشی از این واکنش در هفته‌های اخیر در بازار ارز پیشخور شده بود. اما یک عامل مهم‌تر این بود که دولت و آژانس بین‌المللی انرژی توانستند سازوکاری طراحی کنند که امکان جبران این اقدام در صورت بازگشت آمریکا به برجام طی سه ماه آینده وجود داشته باشد. به همین خاطر خیال فعالان اقتصادی اندکی راحت‌تر شد. از سوی دیگر این پیام را می‌داد که دولت چندان به دنبال دوری بیشتر از تعهدات و پیچیده کردن مسیر احیای توافق هسته‌ای نیست. عده‌ای هم انتظار دارند اساسا خروج از این پروتکل اثری بر برجام نداشته باشد.
شمارش معکوس برای کاهش نرخ‌ها؟
اما یک اتفاق مهم دیگر، آزادسازی پول‌های بلوکه شده بانک مرکزی در سایر کشورهاست. طبق آخرین گفته‌ها قرار است این منابع در ۴ کشور کره جنوبی، ژاپن، عمان و عراق آزاد شود. تنها در کره جنوبی یک میلیارد دلار از ۷ میلیارد دلار بلوکه آزاد می‌شود.
رییس‌جمهور امروز اطمینان داده است که «آزادسازی این منابع بی‌تردید گشایش‌هایی را در فضای اقتصادی کشور فراهم می‌کند». چنین وعده‌ای می‌تواند به معنای ارزپاشی بانک مرکزی در بازار ارز باشد که به ویژه با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری و با انگیزه‌های سیاسی یا برای به جا گذاشتن خاطره پایانی خوب از دولت، در دستور کار قرار گیرد و از این رو در ماه‌های آینده شاهد افزایش عرضه و کاهش نرخ‌ها باشیم.
البته باید دید این آزادسازی در عمل تا چه حد تحقق می‌یابد و اینکه چه بخشی از آن در قالب کالاها و چه مقدار در قالب ارز به کشور وارد خواهد شد.
اما این تنها منبع در دسترس برای ارزپاشی نخواهد بود. رشد صادرات نفت و در کنار آن افزایش قیمت جهانی نفت نیز می‌تواند دست سیاستگذار را برای خرج منابع خود بازتر کند.
