شاخص های اقتصادی شرکت داروسازی اکسیر نشان می دهد بخش بزرگی از ثروتی که این شرکت در طی مدت یک سال ایجاد میکند به جیب بانک ها ریخته می شود.
بنا به گزارش رتبه آنلاین و بر اساس آنچه که در سامانه ملی اندازه گیری شاخص های بهره وری ایران نمایش می دهد سهامداران از وضعیت توزیع ثروت در داروسازی اکسیر نباید خشنود باشند.
از آنجاییکه شاخص ارزش افزوده به عنوان شاخص میزان و چگونگی توزیع ثروت در یک بنگاه اقتصادی در طی مدت یک سال در نظر گرفته می شود لذا به کمک این شاخص می توان در مورد وضعیت میزان عایدی هر یک از ذینفعان هر شرکت اظهارنظر نمود.
بررسی ها نشان می دهد در سال 94 شرکت داروسازی اکسیر تقریبا نزدیک به نیمی از ثروت تولیدی خود را به عنوان سود تسهیلات بانکی پرداخت کرده است که این میزان پرداختی تفریبا در حدود دو برابر میزان حقوق و دستمزد پرداختی کارکنان و همچنین تقریبا به میزان 2.5 برابر سود سهامداران در این سال بوده است که این نسبت ها بیانگر آن است که بانک ها بزرگترین ذینفع ثروت ایجاد شده حاصل از فعالیت یک ساله می باشند و در صورتیکه این نسبت ها به صورت هوشمندانه مدیریت نشوند و در صورت تداوم این وضعیت، پایداری این شرکت می تواند نگران کننده باشد.
میزان تغییرات رشد ارزش افزوده داروسازی اکسیر از سال 88 تا 94 و ترکیب ارزش افزوده در سال 94(درصد)
براساس آمار منتشر در سامانه ملی اندازه گیری شاخص های بهره وری ایران وضعیت ارزش افزوده داروسازی اکسیر به صورت زیر می باشد
معمولا بر اساس یک آماری که به صورت تجربی به دست آمده است سهم سود در ارزش افزوده برای یک بنگاه اقتصادی در حالت ایده آل باید در حدود 50 درصد باشد اما این وضعیت برای شرکت هایی که به عنوان مثال در یک محدوده زمانی خاص سرمایهگذاری جدیدی انجام می دهند می تواند این نسبت کاهش پیدا کند اما معمولا نباید این حالت خیلی به طول بکشد که در این صورت میتواند نشان دهنده یک عارضه جدی در بنگاه اقتصادی باشد.
افت شدیدتر مقدار ارزش افزوده داروسازی اکسیر علیرغم کاهشی بودن این مقدار برای متوسط صنعت دارو در کشور
همچنین بررسی تغییرات مقداری ارزش افزوده شرکت داروسازی اکسیر در طی سال های 88 تا 94 نیز نشان می دهد که با وجود اینکه مقدار این شاخص برای متوسط 35 شرکت داروسازی در کشور در این مدت کاهشی تقریبا کاهشی بوده است اما مقدار شاخص ارزش افزوده برای داروسازی اکسیر کاهش بیشتری داشته است که این مقایسه وضعیت نه چندان مساعدی برای این شرکت در طی این سال ها نشان می دهد.
این در حالی است که بر اساس هدفگذاری انجام شده برای بخش صنعت انتظار می رود که مقدار این شاخص در طی سال های 88 تا 94 در حدود 60 درصد رشد داشته باشد اما با این وجود متوسط صنعت داروسازی در کشور پس از کاهش های چشمگیر تقریبا به مقدار سال 88 برگشته است و در شرکت داروسازی اکسیر در یک روند کاهشی سالیانه در طی سالهای مورد بررسی 35 درصد کاهش را نشان می دهد.
بنابراین ترکیب نامناسب توزیع ثروت در داروسازی اکسیر و همچنین روند کاهشی مقدار این شاخص در یک دروه زمانی 7 ساله میتواند حاکی از یک وضعیت نگران کننده در این شرکت باشد که با وجود وضعیت نامساعدی که در به طور عمومی در صنعت داروسازی در کشور از آن سراغ داریم این وضعیت می تواند از متوسط وضع موجود نیز نامساعدتر باشد.