یک کارگردان تئاتر درباره وضعیت دوره بیست و دوم جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی گفت: امسال از دور که به جشنواره نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم تلاشی که برای جشنواره‌های پیشین شده در این جشنواره از بین رفته و این جشنواره برای من ناشناخته است. انتخاب‌ها در این جشنواره برایم قابل فهم نیست و نمی‌دانم با چه استدلالی این انتخاب‌ها انجام شده است.
به گزارش رتبه آنلاین، مهلا عرب فریدی کارگردان نمایش «بی‌نام» که در بخش جشنواره جشنواره‌های بیست و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی حضور دارد، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره استقبال تماشاگران از نمایش‌اش گفت: به نظر برای بخش جشنواره جشنواره‌ها مثل بخش صحنه‌ای اطلاع رسانی نشده است. حتی در کانال جشنواره و دیگر صفحات مجازی تمرکز بر بخش صحنه‌ای است.
او افزود: با این حال اجرای «بی‌نام» برای من اجرایی بود که حالم رو خوب کرد، چرا که با وجود تعداد کم تماشاچی، اما مخاطب خودش را پیدا کرد. همچنین به نظر می‌آید که داوران این جشنواره انسان‌های محترم و شریفی هستند.
این کارگردان که پیش از این جشنواره “مونولوگ” شرکت کرده و یکی از برگزیدگان این جشنواره بود، در مقایسه این جشنواره با جشنواره دانشگاهی توضیح داد: اجرای «بی نام» در جشنواره مونولوگ با کیفیت مناسب‌تری انجام شد، هر چند که معلوم بود این جشنواره از حمایت وزارت علوم به خوبی بهره مند نبوده، چرا که هنوز که هنوز است جایزه‌ها و فیلم اجرای جشنواره را نداده‌اند. با این وجود افرادی که در دبیرخانه جشنواره مونولوگ حضور داشتند خود را در قبال اجراهایی که در جشنواره بود، مسئول‌تر می‌دانستند.
او ادامه داد: برای مثال من در فرم شرکت در جشنواره در قسمتی که سوال شده” چه چیزی را برای اجرا لازم دارید؟ ” یک سری موارد را نام بردم، جشنواره مونولوگ از این مواردی که من درخواست کرده بودم حمایت کرد اما در جشنواره بین المللی دانشجویی این امکانات در اختیار ما قرار داده نشد.
عرب‌فریدی با تاکید بر اینکه “من در دو جشنواره‌ی اخیری که شرکت کرده‌ام (مونولوگ و بیست و دومین جشنواره دانشجویی) هیچ کمک هزینه‌ای دریافت نکردم” افزود: اما در نوزدهمین دوره جشنواره نه تنها از کمک هزینه جشنواره بلکه از پلاتوهای رایگان هم بهره بردم. شرکت در این جشنواره‌های اخیر برایم هزینه بر و مشکل ساز بوده است.
او درباره وضعیت جشنواره تئاتر دانشگاهی در سال‌های اخیر گفت: من تقریباً از هفدهمین دوره جشنواره دانشجویی، نه به طور مستمر ولی در سه یا چهار دوره این جشنواره یا به عنوان بازیگر و یا کارگردان شرکت کردم و از نزدیک با این جشنواره آشنا هستم. در جشنواره نوزدهم با جشنواره‌ای با کیفیت روبرو بودیم. جشنواره ایی که برای انتخاب‌های خود استدلال داشت.
کارگردان نمایش «بی‌نام» افزود: اما امسال که از دور به جشنواره نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم تلاشی که برای جشنواره‌های پیشین شده در این جشنواره از بین رفته و این جشنواره برای من ناشناخته است. انتخاب‌ها در این جشنواره برایم قابل فهم نیست و نمی‌دانم با چه استدلالی این انتخاب‌ها انجام شده است.
او در ادامه صحبت‌هایش بیان کرد: از جشنواره هفدهم تا نوزدهم و بیستم کارهایی برای پیشرفت جشنواره در حال شکل‌گیری بود، اما این کارها در جشنواره بیست و یکم و بیست و دوم دیگر قابل مشاهده نبوده است.
عرب‌فریدی به نحوه انتخاب دبیر جشنواره تئاتر دانشگاهی نیز اشاره کرد و گفت: تا جایی که به یاد دارم قرار بود کانونی برای انتخاب دبیر جشنواره‌های دانشجویی، داشته باشیم؛ نمی‌دانم اما معیارهایی که کانون برای انتخاب دبیر جشنواره داشته برای انتخاب دبیر امسال جشنواره لحاظ نشده است.
این کارگردان با بیان اینکه “من تاکنون نتوانستم کارهای دیگری که در جشنواره اجرا شده‌اند را ببینم” ادامه داد: فکر می‌کنم برای افرادی که در جدول این جشنواره حضور دارند، باید این امکان و حمایت وجود داشته باشد که ورود به سالن‌های اجراهای دیگر را داشته باشند و بتوانیم کارهای دیگر شرکت‌کنندگان را ببینیم.
او در پایان افزود: شلوغی و فکر تهیه بلیت برای تماشای کارهای دیگر ذهنم را خسته کرده و رمق اینکه به تماشای کارهای دیگر را بروم را از من گرفته، با وجود اینکه می‌دانم کارهای خوبی در جشنواره وجود دارد.
