محمدرضاانصاری | در ایران وزرا اسم شرکت ها را هم به زبان نمی آورند. آن ها از بخش خصوصی می گویند درحالیکه این بخش موهومی نیست بلکه شامل شرکت هاست. شرکت هایی که به حمایت واقعی نه کلی و مجازی نیاز دارند.
سبک کردن وزارت خانه اصلی ترین انتظار بخش خصوصی از وزارت راه و شهرسازی است. بار سنگین تصدیگری در این وزارت خانه باعث شده تکالیف عملی و اجرایی آن به نتیجه نرسد بنابراین مهم ترین کار وزیر جدید چابک سازی و سبک کردن این بار است که حرکت آن را کند کرده است. لازمه سبک سازی و کاهش تصدیگری وزارت راه و شهرسازی این است که این وزارت خانه بیش از گذشته به مردم اعتماد کند و خود کمتر به طور مستقیم به امور اجرایی بپردازد.
درد چاقی البته تنها مسئله وزارت راه وشهرسازی نیست. متاسفانه تمام وزارت خانه های دولت از این مسئله رنج می برند. وزرا به طور معمول در ارتباط با واگذاری امور به شرکت های خصوصی احتیاط می کنند. این احتیاط برای اجتناب از خرده گرفتن دستگاه های نظارتی ادامه پیدا می کند و در نهایت به سنگین تر شدن بار دولت می انجامد. وزارت خانه ها تلاش می کنند کار را به شرکت های واگذار کنند که دولتی یا نیمه دولتی اند چراکه در این شرایط کمتر مورد ایراد و خرده گیری دستگاه های نظارتی قرار می گیرند. امیدواریم در آینده نزدیک این احتیاط بشکند و وزرات خانه ها جسارت بیشتری در همکاری با بخش خصوصی به خرج دهند.
هرچند صادر کنندگان خدمات فنی و مهندسی مسائل زیادی در خارج از کشور دارند اما این به معنای عدم نیاز به حمایت در داخل نیست.
سبک کردن وزارت خانه اصلی ترین انتظار بخش خصوصی از وزارت راه و شهرسازی است. بار سنگین تصدیگری در این وزارت خانه باعث شده تکالیف عملی و اجرایی آن به نتیجه نرسد بنابراین مهم ترین کار وزیر جدید چابک سازی و سبک کردن این بار است که حرکت آن را کند کرده است. لازمه سبک سازی و کاهش تصدیگری وزارت راه و شهرسازی این است که این وزارت خانه بیش از گذشته به مردم اعتماد کند و خود کمتر به طور مستقیم به امور اجرایی بپردازد.
درد چاقی البته تنها مسئله وزارت راه وشهرسازی نیست. متاسفانه تمام وزارت خانه های دولت از این مسئله رنج می برند. وزرا به طور معمول در ارتباط با واگذاری امور به شرکت های خصوصی احتیاط می کنند. این احتیاط برای اجتناب از خرده گرفتن دستگاه های نظارتی ادامه پیدا می کند و در نهایت به سنگین تر شدن بار دولت می انجامد. وزارت خانه ها تلاش می کنند کار را به شرکت های واگذار کنند که دولتی یا نیمه دولتی اند چراکه در این شرایط کمتر مورد ایراد و خرده گیری دستگاه های نظارتی قرار می گیرند. امیدواریم در آینده نزدیک این احتیاط بشکند و وزرات خانه ها جسارت بیشتری در همکاری با بخش خصوصی به خرج دهند.
هرچند صادر کنندگان خدمات فنی و مهندسی مسائل زیادی در خارج از کشور دارند اما این به معنای عدم نیاز به حمایت در داخل نیست.
وزارت راه و شهرسازی می تواند به شیوه های مختلف از این بخش حمایت کند. خارج از مرزهای کشور، امکان بازگشایی ضمانت نامه و جابه جایی پول برای شرکت های ایرانی وجود ندارد و در بسیاری از کشورها به شرکت ایرانی کار نمی دهند و حساب بانکی برای آن باز نمی کنند. این درحالی است که اگر وزارت راه و شهرسازی به عنوان نماینده دولت در این بخش از شرکت ها حمایت کند، شرکت ها راه حل کردن مسائل را پیدا می کنند. از مصادیق این حمایت این است که مثل دیگر کشورها وزارت خانه ها برای پروژه گرفتن شرکت های خصوصی از نفوذ و ارتباطاتشان استفاده کنند.
همراهی فعالان بخش خصوصی در سفرهای خارجی وزرا می تواند به حضور بیشتر شرکت ها در دیگر کشورها کمک کند. متاسفانه در ایران وزرا اسم شرکت ها را هم به زبان نمی آورند. آن ها از بخش خصوصی می گویند درحالیکه این بخش موهومی نیست بلکه شامل شرکت هاست. شرکت هایی که به حمایت واقعی نه کلی و مجازی نیاز دارند.