از طرفی برخی نیز با اندک وجه نقدی که در اختیار دارند، به قصد سرمایه‌گذاری وارد بازار آپارتمان‌های نقلی تا ۲۰۰ میلیون تومان می‌شوند و کسری نقدینگی خود را با رهن و تسهیلات بانکی جبران می‌کنند تا به این ترتیب صاحب خانه‌ای شوند که در میان‌مدت از فروش آن سودی معادل سود متعارف بازار مسکن کسب کنند.
البته خانه‌هایی در دامنه قیمت ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان در تهران عمدتا بین ۳۰ تا ۴۵ مترمربع مساحت دارند و بیشتر برای سکونت مجردها مناسب به‌نظر می‌آیند. از طرفی این خانه‌ها اغلب و به‌جز محله‌های استثنا، در نیمه جنوبی پایتخت به‌ویژه مناطق ۱۴، ۱۵، ۱۷، ۱۸ و ۱۹ قرار دارند، چراکه ساخت و ساز کوچک‌متراژ در آن نقاط رواج داشته است. اما با توجه به اینکه هر یک از مناطق تهران، متقاضیان سکونت خاص خود را دارد، خرید چنین خانه‌هایی برای سرمایه‌گذاری ملکی با کمترین بودجه اقدام معقولی است و مشکلی از بابت به رهن سپردن یا فروش آنها در آینده وجود ندارد. ذکر این نکته نیز ضروری است در برخی مناطق تهران که با راسته‌های تجاری و بنکداری همجوار است، خرید این آپارتمان‌ها با هدف تبدیل آن به انبار اجناس انجام می‌شود و اگر کسی قصد سکونت دارد، باید این مساله را مدنظر قرار دهد که کاربری ملک کاملا مسکونی باشد.
