به گزارش رتبه آنلاین از مهر، مرتضی عبدلی: روستای دستجرد یکی از روستاهای بخش لالجین شهرستان بهار در استان همدان است، شغل بیشتر مردمان این روستا خیاطی و سری دوزی است. وارد این روستا که می‌شویم کارگاه‌های کوچک و بزرگ خیاطی و تولیدی پوشاک به چشم می‌خورد؛ صدای روستا همه سرشار از چرخش چرخ‌های خیاطی را می‌دهد چرخ‌هایی که موتور محرک جهش تولید هستند.

تعطیلی ۳۰ کارگاه به علت نقدینگی پایین

عضو شورای اسلامی روستای دستجرد در گفتگو با ما گفت: روستای دستجرد دارای ۳ هزار و ۲۰۰ نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود ۷۰۰ نفر دارای شغل هستند اما مشکلاتی در مقابل کارشان وجود دارد.

وی با بیان اینکه شغل بیشتر مردمان این روستا خیاطی است، تصریح کرد: عمده شاغلان این حرفه از اقصی نقاط کشور سفارش سری دوزی قبول کرده و در عرض یک تا دو هفته اجناس را تحویل صاحبان آن می‌دهند.

وی با بیان اینکه سابقه خیاطی و دوخت و دوز در روستای دستجرد به سال‌های قدیم برمی‌گردد، تصریح کرد: در دوران پیش از انقلاب استاد کاران این روستا برای کسب‌وکار به تهران رفتند اما پس از مدتی بسیاری از این خیاطان به روستای خود بازگشتند و در روستای خود فعالیت کردند.

رضایی با بیان اینکه ۲۳۰ گارگاه خیاطی در این روستا فعال است، گفت: متأسفانه از این تعداد ۳۰ کارگاه دچار تعطیلی شده که به علت نقدینگی پایین و عدم حمایت این اتفاق رخ داده است، این باعث کندی چرخ‌ها شده که خود یک زنگ هشداری برای روستا است.

عضو شورای اسلامی روستای دستجرد ادامه داد: پیش از تعطیلی کارگاه‌ها، حدود ۷ میلیون در سال پوشاک تولید می‌شد که می‌توان گفت روزانه بالغ بر ۱۴۰ میلیون تومان در آمد روستا بود که این روند کاهشی پیدا کرده است.

وی گفت: راه‌اندازی فروشگاه مجازی تولیدات از دیگر ضرورت‌ها می‌باشد که تولیدات را هم با هزینه کمتر و هم بدون واسطه به دست خریدار برسد.

تعطیلی چندین ساله کارخانه سنگشور دستجرد و تبدیل شدن جولانگاه پرندگان

مدیرعامل کارخانه سنگ‌شور روستای دستجرد گفت: در سال ۹۳ کارخانه سنگ‌شور با اعتباری بالغ بر دو میلیارد تومان در روستای دستجرد راه‌اندازی شد اما متأسفانه عمر فعالیت آن به دو سال هم نرسید.

محمد نصرالهی تصریح کرد: کارخانه سنگ‌شور این روستا که در سال ۹۳ تأسیس شد متأسفانه در سال ۹۵ به علت عدم استقبال و رکود بازار به تعطیلی کشیده شد.

وی گفت: در شروع کار مشکلاتی رو پیش رو قرار دادند و فقط دو سال طول کشید تا امتیاز برق کارخانه را بدهند که این خود باعث پراکنده شدن بازار شد.

وی با بیان اینکه این کارخانه تنها کارخانه در غرب کشور بود، افزود: مسئولان برای رونق کسب‌وکار در این کارخانه و فراهم کردن زمینه پذیرش سفارش‌ها از نقاط مختلف کشور، هیچ‌گونه همکاری با ما نکردند و این عدم پشتیبانی کار را به تعطیلی کشاند.

مدیرعامل کارخانه سنگ‌شور روستای دستجرد ابراز کرد: مالیات بسیار سنگین و غیرمنطقی که به تحمیل می‌شد و گرانی بیمه‌ها نیز از دیگر علل تعطیلی این کارخانه به شمار می‌آید.

وی با بیان اینکه میزان سفارش‌هایی که در طول دو سال کاری به کارخانه سنگ‌شور سپرده شد بسیار اندک بود، گفت: این حالی است که ظرفیت سنگ‌شور این کارخانه روزانه حداقل ۱۵۰۰ دست لباس است.

وی گفت: اگر فعالیت مستمری داشتیم حدوداً روزانه ۲۰ میلیون تومان و برای ۱۵ نفر نیز اشتغال ایجاد شده بود.

خسته از وعده‌های مسئولان

یکی از خیاطان دستجردی با بیان اینکه در کارگاه‌های خیاطی این روستا تجهیزات به اندازه کافی وجود دارد، گفت: اگر بازار تقاضا خوب باشد و بتوانیم از سراسر کشور و حتی کشورهای دیگر سفارش بپذیریم، می‌توانیم نیروی کار را در این کارگاه‌ها مشغول به کار کنیم.

این تولید کننده گفت: اکنون تولیدکننده‌های ما به دنبال سفارش کار هستند و از همه مسئولانی که می‌آیند و وعده‌های می‌دهند و می‌روند و دیگر پشت سرشان را هم نگاه نمی‌کنند خسته‌اند.

وی افزود: تاکنون مسئولان زیادی برای بازدید به روستای ما آمده‌اند، اما متأسفانه هیچ‌یک گره از کار ما باز نکرده و راه پیشرفت را به ما نشان ندادند.

از تولید کننده به دوزنده تبدیل شدیم

مجید مهری از تولید کننده‌های دستجردی که از سال ۸۴ شروع به کار کرده می‌گوید: در تهران کار می‌کردم و به خاطر فعالیت‌هایی که در روستا شروع شد به روستا برگشتیم.

وی ادامه داد: در تهران هم تولید می‌کردیم هم می‌دوختیم ولی در روستا فقط دوزنده لباس شدیم.

وی اظهار داشت: ۷ نفر اینجا کار می‌کردند و اکنون رسیدیم به ۳ نفر علت هم بخاطر نبود بازار و عدم حمایت و دستمزد پایین است که نیرو نمی‌تواند کار بکند و بخاطر بیماری کرونا هم بیش از ۵ ماه بیکار بودیم.

مهری با بیان اینکه هزینه دوخت ما هیچ تفاوتی نکرده گفت: نخی که به قیمت پایین می‌گرفتیم اکنون چند برابر شده ولی هزینه دوزی ما فرقی نکرده است.

کارگاه‌های خیاطی در حال تعطیلی است

الوندی از دیگر جوانان خیاط این روستا که ۸ سال سابقه کار دارد اظهار کرد: سال ۹۲ کار را به یک قیمت می‌دوختیم الان هم به همین قیمت ولی دیگر وسایل گران شده و روند کاهشی در فعالیت‌های کارگاه‌ها ایجاد شده است چرا که نقدینگی وجود ندارد و کار به صورت چکی است.

وی با گلایه از عدم حمایت مسئولین و وعده‌های انجام نشده می‌گوید: خسته شدیم از این کار و می‌خواهیم نوع کار را عوض کنیم

خیاط دستجردی گفت: ۶ نفر در این کارگاه کار می‌کنیم وضیعت خوبی نداریم در صورتی که کارهایی که انجام می‌شود برای تهران است و اگر از ما حمایت شود می‌توانیم خودمان تولید کنیم.

بهرام دستجردی که روزانه ۱۵ ساعت کار می‌کند، گفت: روزانه ۲۰۰ عدد لباس تولید می‌کنیم اما دیگر این تولیدات صرفه اقتصادی برای ما ندارد و اگر شرایط بدین منوال پیش برود باید کار را تعطیل کنیم.

وی با بیان اینکه هزینه آب و برق و گاز زیاد شده و تمامی اجناس مورد نیاز دوخت نیز افزایش قیمت پیدا کرده‌اند ولی هیچ تغییری در درآمد ما ایجاد نشده است، ادامه داد: کیفیت کالای ما مناسب است و حتی با کالای خارجی برابری می‌کند و اینجا نیاز است که مردم هم از کالای ایرانی حمایت کنند.

وضعیت و شرایط نامناسب اشتغال و آمار بیکاری بالا ایجاب می‌کند که حداقل مشاغل موجود حمایت شوند تا از افزوده شدن به خیل بیکاران جلوگیری شود امیدواریم این حداقل کار ممکن را مدیران پیگیری کرده و به درستی انجام دهند.