از قطع کردن نوک انگشتان گرفته تا زندگی با مردگان، بشر به برخی رسوم فرهنگی بسیار عجیب و غریب خو گرفته است. برخی از این رسوم، تابو، برخی دارای انگیزههای خودخواهانه، بعضی انقلاب محض و در کل همگی بسیار عجیب هستند. در این مطلب قصد داریم از عجیبترین و شاید ترسناکترین کارهایی که ممکن است با بدنمان انجام دهیم تا مرموزترین کارهایی که با اجساد مردگانمان میکنیم، 7 رسم عجیب را از سراسر جهان معرفی کنیم که امروزه نیز در حال انجام هستند.
قطع کردن نوک انگشتان
در قبیله دنی در اندونزی، مرگ یکی از اعضای خانواده درد زیادی را به آنها تحمیل میکند، این فقدان عاطفی در زنان و بعضی از مردان با درد فیزیکی نیز همراه است. در کنار درد احساسی، زنان و مردان این قبیله این درد را با بریدن بخشی از انگشتان خود ابراز میکنند. قبل از قطع کردن انگشت ابتدا به مدت 30 دقیقه آن را با پارچهای محکم میبندند تا بیحس شود. پس از قطع کردن، نوک انگشتان را برای ایجاد بافت جدید زخم میسوزانند.
این رسم که یکی از عجیبترین رسمها در جهان است بهمنظور رضایت ارواح گذشتگان بوده و در برخی قبایل همچنان انجام میشود.
هم نوع خواری
قبیله یانومامی در دهکدههای جنگلهای آمازون و در نزدیکی مرز ونزوئلا و برزیل زندگی میکنند. این قبیله به خاطر سنت هم نوع خواری معروف هستند. آنها گوشت اعضای قبیله خود را پس از مرگ آنها میخورند، البته این کار نباید با آدمخواری اشتباه گرفته شود. دلیلش را در ادامه میخوانیم:
رسوم فرهنگی موجود در هم نوع خواری بدین گونه است که جسد را در برگها پیچیده و به حشرات اجازه میدهند که از جسد تناول کنند. 30 تا 45 روز بعد، استخوانها جمعآوریشده، پس از پودر شدن، آن را با موز ترکیب میکنند تا بهعنوان سوپ توسط همهی افراد میل شود. پس از یک سال ، روستاییان خاکستری که بهصورت سوپ درآمده را مصرف میکنند. طبق سنتها، این تشریفات متضمن آن است که روح مردگان بتوانند مسیر خود را به سمت بهشت بیابند.
زندگی با مردگان
مردم تروجا در اندونزی طی یک مراسم فوقالعاده، مردگان خود را از قبر بیرون میآورند. اما این موضوع به همینجا ختم نمیشود: به تن جسد لباسهای زیبا پوشانده و آن را در روستا میچرخانند، حتی جسد کودکان یا کسانی که سالهای پیش مردهاند نیز از این قاعده مستثنا نیستند. این مراسم بیشتر برای تمیز کردن بدن مردگان، لباسها و تابوت آنها و بازگرداندنشان به محل زندگیشان انجام میشود. یعنی اگر کسی بیرون از روستا مرده باشد، جسد به نقطهای که فرد در آنجا فوت کرده برده میشود و سپس بهعنوان عمل بازگرداندن او به خانه، به داخل روستا آورده میشود.
پرستش خرس آینو
مردم آینو که در بخشهایی از ژاپن و روسیه زندگی میکنند رسمی مبنی بر قربانی کردن خرسها دارند. این قربانی کردن در اصل ماهیتی مذهبی دارد، با اعتقاد بر اینکه خرسها خدایانی هستند که میان انسانها قدم میزنند و گفته میشود که قربانی کردن خرس سبب آمرزش روح انسان میشود.
البته برای کسانی که بیرون از این قبیله هستند این کار بسیار نفرتانگیز است. این رسم شامل قربانی کردن یک خرس مادر در زمان خواب زمستانی در غار است، سپس تولههای او را به مدت 2 سال در اسارت نگاه داشته و پس از آن بهعنوان نشانهای از وقف مذهبی آنها را خفه کرده یا با نیزه میزنند.
سپس خون خرس را نوشیده، گوشت آن را میخورند و جمجمه آن را در بالای نیزهای که باپوست خرس پوشانده شده قرار میدهند و آن را پرستش میکنند. گرچه این رسم عجیب و ترسناک دیگر مانند گذشته همهگیر نیست اما همچنان در برخی مناطق انجام میشود.
کول کردن زنان بروی زغالهای گداخته
گرچه نمیتوان این سنت را کاملا به مردمان چین نسبت داد اما طبق این سنت چینی یک مرد باید همسر خود را قبل از وارد شدن به منزل بهعنوان زن و شوهر، بروی زغالهای گداخته حمل کند. راه رفتن بروی زغال داغ توسط بعضی از چینیان برای جلوگیری از بلایای طبیعی نیز انجام میشود.
مراسم تدفین اسکیمو
این رسم آیین قرار دادن مردگان یا افراد سالخورده بروی یک توده یخ شناور است (البته این رسم دیگر انجام نمیشود یا بسیار نادر است). اسکیموها به زندگی پس از مرگ باور دارند، لذا با فرستادن افراد سالخورده به گونهای محترمانه و برازنده به نقاط دورتر، نشان میدهند که آنها باری بر روی دوش خانواده نیستند. آنها اصولا پس از رهایی بر روی یخهای شناور، جان خود را به مرور از دست میدهند.
منبع: allthatsinteresting.com