دستیار ویژه اقتصادی رییس‌جمهور معتقد است: در سال 89 که هدفمندی یارانه‌ها اجرا شد، یارانه نقدی باید بین 18 تا 20 هزار تومان براساس درآمد دولت از اجرای این طرح بین خانوارها تقسیم میشد.
به گزارش رتبه آنلاین، اگرچه به باور اقصاددانان، ثروتمندانبخش کوچکی از جامعه را تشکیل می‌دهند که این گروه به جای دهک، در قالب صدک رتبه‌بندیمی‌شوند، اما با این حال، بخش زیادی از سوبسیدها متعلق به این گروه است. به گفتهدستیار ویژه اقتصادی رییس‌جمهور، «صدک اول جامعه در مقایسه با صدک آخر درآمدی به نسبتیک به 86 دارد که عدد غیرقابل قبول و ناعادلانه‌ای است.» مسعود نیلی در برنامه گفت‌وگوی ویژهخبری شبکه دو سیما با توضیح این موضوع، عنوان کرد: «ثروتمندان جامعه نیز درآمد بسیاربیشتری در مقایسه با دهک‌های پایین‌تر از خود دارند.»
آنچه در ادامه می‌خوانید، بخش‌های مهمی از اظهارات مسعود نیلی،دستیار ویژه اقتصادی رییس‌جمهور است:
– میانگین نرخ بیکاری در بلندمدت در دنیا 6 درصد، اما در کشور ما 12 درصداست.
– نرخ مشارکت در مقایسهبا 10 سال گذشته بسیار بیشتر شده و در حالی که 750 هزار شغل ایجاد شده است، اما باسه میلیون و 300 هزار بیکار روبه‌رو هستیم.
– اقتصاد به شرطیمی‌تواند شغل ایجاد کند که توسعه پایدار داشته باشد، اما رشد اقتصادی کشور با نوسان‌هایبسیاری روبه‌روست و این اقتصاد، اشتغال کمی در پی دارد.
– فقر در کشور مربوطبه یکی دو سال پیش نیست. توزیع درآمد در کشور ما شرایط نامساعدی دارد. دهک اول جامعه که 8 میلیون نفر را شاملمی‌شود، در مقایسه با دهک دوم، سطح درآمدی بسیار پایین‌تری دارد.
– از سال 84 بودجهخانوارها در قشرهای کم درآمد ساکن مانده است و از سال 86 همگرایی بسیاری بین قشر کمدرآمد و قشر متوسط جامعه در مسیر نزولی بودجه خانوار وجود دارد. این روند تا سال 93 ادامه یافته اما ازسال 93 چرخش به سمت بالا آغاز شده است.
– از سال 86 تا93 قشر محروم جامعه بهره‌ای از منابع کشور نبرده است و اینکه به سطح درآمدی سال 86برای قشر کم درآمد جامعه برسیم، زمان می برد.
– در اقشار میانیجامعه نابرابری کمتری در مقایسه با دو دهک اول و آخر جامعه وجود دارد.
– در جامعه، فقر بازتولیدنمی شود اما مکانیزم‌هایی که وضع فقرا را بهتر کند، فعال نیست.
– بزرگترین گروه فقیردر کشور افرادی هستند که شغل دارند اما از نظر عمق فقر افراد بیکار فقیرترند. شغل درآمد کافی ایجاد نمی‌کند، بنابراینبرای خروج از فقر باید کاری کنیم سطح درآمدی شاغلان افزایش یابد.
– اگر نظام مالیاتیهدف خود را شناسایی کند و از 800 هزار نفر بالای جامعه مالیات گرفته شود و در میانهشت میلیون نفر دهک پایین جامعه توزیع شود، این دهک از فقر مطلق خارج خواهد شد.
– مالیات در کشور ما هیچگاه بازتوزیعی نبوده، بلکه تامین‌کننده بودجهاست. تغییر در توزیعدرآمد، کار شش ماهه نیست، بلکه این کار را باید آهسته آهسته انجام داد.
– نظام مقابله بافقر، نظام کارایی نبوده است و هر حمایتی که به عنوان عدالت می خواستیم انجام دهیم چونقشر فقیر جامعه را نشناخته ایم به حمایت‌های فراگیر تبدیل شده است. در نخستین گام همانطور که در لایحه بودجهسال 97 پیش بینی شده است برای شناسایی افراد نیازمند، آنها باید بر اساس جدول درآمدیکه دولت اعلام کرده است، در سازمان‌های حمایتی کمیته امداد و بهزیستی نام نویسی کنند.
– اصلاح قیمت‌هایحامل‌های انرژی موجب اصلاح مصرف انرژی خواهد شد. در سال 89 که هدفمندی یارانه‌ها اجرا شد، یارانه نقدی بایدبین 18 تا 20 هزار تومان براساس درآمد دولت از اجرای این طرح بین خانوارها تقسیم میشد، اما دولت 45 هزار تومان یارانه نقدی پرداخت کرد که موجب کسری بودجه و مسائل دیگرشد.
– آینده برای تولیدکنندگان از نظر اقتصادی قابل پیش بینی است اما بنگاه‌های اقتصادی نمی توانند بر اساسشرایط سیاسی تصمیم‌گیری کنند. هرچه نرخ تورم بیشتر شود، عدم قطعیت در پیش بینی برای تولید کنندگان ایجاد می‌شود.
– نرخ ارز حتی برای یک روز نیز قابل پیش‌بینی نیست، اما در سال‌های اخیراین نرخ روند یکنواختی داشته است.
– در کشور پنج برنامهتوسعه نوشته شده اما هیچ کدام از آنها اجرا نشده است زیرا کسی که برنامه می نویسد،کسی نیست که برنامه را اجرا می کند. دربنگاهداری خصوصی نیز وفاق میان تصمیم‌گیران در این زمینه وجود ندارد.
– نتیجه رفتار بلندمدتاقتصادی ما تورم 20 درصدی، نرخ بیکاری 12 درصدی، ضریب جینی 38 تا 42 و رشد اقتصادیسرانه 3.8 درصدی است.
منبع : خبرآنلاین