علی رغم توسعه کمی و کیفی رسانه ها در جهان معاصر و گشایش مقوله های تازه در عرصه ارتباطات هنوز نگرش تازه بین اهالی رسانه و ارتباطات کشور پدید نیامده است. مشاهده برخی ملاحظات و جدال های قلمی و لفظی درخصوص ضرورت و اهمیت رشته “مدیریت رسانه” و تناسب یا افتراق آن با رشته ارتباطات نشان از عدم شناخت کافی از دو رشته فوق دارد.
در این مقال اشاره کوتاهی به برخی مفاهیم و عناصر مدیریت رسانه در بعضی کنفرانس های مرتبط می شود تا امکان تفکیک آن با رشته ارتباطات فراهم گردد. اساسا همانگونه که از نام مدیریت رسانه پیداست این رشته پیرامون چگونگی اداره و مدیریت رسانه ها به بحث و تحقیق می پردازد. با این حال”رسانه” بعنوان مهمترین عنصر ارتباطات در منظر اصلی شناخت قرار می گیرد تا در جهان جدید چگونگی بهره بری از نیروی انسانی در هدایت و ساماندهی ساختار های نو بررسی شود.
آنچه بیش از همه در کنفرانس های تحلیلی مدیریت رسانه اروپایی بدان اشاره می شود مقولاتی از این دست است:
1.تئوری های مدیریت علمی بکارگرفته شده در مدیریت رسانه
2.چارچوب رسانه های آینده و نحوه اداره آن
3. مدل های تجاری رسانه های برخط
4.استراتژی رسانه
5.شیوه گردآوری داده ها و روش های کمی و کیفی در رسانه
6.مخاطب پژوهی
7.بازاریابی و توزیع
8.مدیریت منابع انسانی خلاق
9.رفتار سازمانی در حوزه رسانه
10.ساختار سازمان های رسانه ای
11.نحوه سرمایه گذاری در رسانه ها
12.مدیریت تولید محتوا و اخبار
13. تنوع اختیارات اجتماعی و نحوه اداره آن
14.روش های نوین در آموزش و پژوهش در مدیریت رسانه
بی تردید تحلیل عناصر فوق مجال گسترده ای می طلبد که در دانشگاه ها بدان پرداخته می شود اما می توان اشاره کرد که “انسان رسانه ای” امروز بی مدیریت رسانه ناپایدار و سرگردان خواهد بود.
منبع : خبرآنلاین