مدیران آویزان

فرشید شکرخدایی|

خبر جذاب و جالب بود
“مدیران بی‌انگیزه آویزان کشور شده‌اند

جهانگیری اظهار کرد: متأسفانه برخی مدیران بی‌انگیزه آویزان کشور شده‌اند که نه تنها خود شجاعت کنار رفتن ندارند بلکه کسی هم شجاعت کنار زدن آنها را ندارد و گویی این مدیران باید تا آخر روی جهیزیه جمهوری اسلامی بمانند.”

? سخنان دکتر جهانگیری به دل نشست و باور کردیم که همگان می‌دانند که این آویزان‌ها ول کن کشور نیستند،  این مدیران آویزان را فهرست کنیم :
?مدیران مخالف حذق مجوزهای زاید
?مدیران مخالف بخش خصوصی
?مدیران موافق دخالت دولت در تمام دولت
?مدیران موافق بردن مردم به بهشت به زور
?مدیران بازنشسته همچنان شاغلی که ول کن ماجرا نیستند
?بازنشستگان دولت در تشکل‌ها و اتاق‌ها
?مدیران دولتی که اموالشان صد برابر جمع حقوقشان است
?مدیرانی که در سن ۲۷ سالگی مدیر عامل شرکت‌های بزرگ شده‌اند
?مدیرانی که غیر از مدیر شدن کار دیگر بلد نیستند
?مدیرانی که ژن‌های خود را برتر می‌دانند
?مدیرانی که خودشان را سرمایه نظام می‌دانند
?مدیرانی که هر جا مدیر بوده‌اند همه چیز بدتر شده است
?مدیرانی که نظاره می‌کنند ( خودشان می گویند نظارت ! )
?مدیرانی که برای یک سمت دولتی در هر دولت رنگ عوض می‌کنند
?مدیران بخش خصوصی که برای سمت مشاور در دولت لابی می‌کنند
?………. و…….

?راه حل چیست؟

?کاهش جذابیت حضور در دولت با حدف همه مجوزها و رانت‌ها
?واگذاری همه امور نظارتی در قالب بیمه مسوولیت مانند همه جای دنیا
?پذیرفتن هزینه اجتماعی جدا شدن از دولت و اضافه شدن بیکاران
?حذف کامل بودجه عمرانی و واگذاری عمران کشور به بخش خصوصی با حمایت‌های مالی و فنی
?ایجاد دولت کوچک سیاست گزار که فقط فکر می‌کند ، نه اجرا نه نظارت!
?دولت پاسخگو در قبال سیاست‌های داخلی و خارجی نه مسوول ایجاد اشتغال و تولید و گرانی و کمبود و …………..
شرط همه این آرزوها همانطور که بارها گفته‌ام، این است که از عبارت «دولت باید» استفاده نکنیم و از عبارت دولت نباید خیلی استفاده کنیم!