عدم تولید سوخت سنگین با سولفور نیم درصد (سوخت کم سولفور) با توجه به تکلیف کشتی‌ها مبنی بر استفاده از سوخت مذکور از ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی، هزینه‌های مالی بسیاری را به همراه خواهد داشت.
به گزارش رتبه آنلاین از ایسنا، در صورتی که نتوان سوخت سنگین با سولفور نیم درصد را از ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی برای کشتی‌ها فراهم کرد، چالش‌های مالی بسیاری پیش‌روی کشتی‌های ایرانی که شامل شناورهای اقیانوس‌پیما هستند خواهد بود و در این رابطه باید هرچه سریع‌تر طی هشت ماه آینده چاره‌اندیشی کرد.
در رابطه با تأمین سوخت کم سولفور برای کشتی‌ها چند راهکار وجود دارد که به طور حتم کم‌هزینه‌ترین راه‌حل تولید این نوع سوخت توسط مجموعه وزارت نفت است و در غیر این صورت سایر راهکارهای مربوطه هزینه تأمین سوخت سنگین با سولفور نیم درصد را بالا می‌برد.
یکی از این راهکارها واردات سوخت کم سولفور است و همانگونه که طی سال‌های گذشته شاهد واردات برخی فرآورده‌های نفتی بوده‌ایم در این مورد نیز می‌توان تصمیم مشابهی اتخاذ کرد، اما باید توجه داشت که با توجه به چالش‌های ارزی و اقتصادی کشور این موضوع می‌تواند هزینه زیادی را تحمیل کند.
راهکار دوم این است که از نفت گاز به جای مازوت استفاده کرد که این راهکار نیز هزینه زیادی را به همراه خواهد داشت و به طور میانگین در هر تن ۲۰۰ دلار گران‌تر از مازوت است.
سومین راه‌حل نیز نصب اسکرابر روی کشتی‌هاست که از این طریق بتوان سوخت موجود را به سوخت کم سولفور تبدیل کرد؛ راهکاری که گران‌تر از سایر راهکارهای اعلام شده است و به تناسب ابعاد کشتی‌ها سه تا پنج میلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت.
هادی حق شناس در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اعلام این جزئیات، اظهار کرد: در صورت عدم تولید سوخت کم سولفور کشتی‌های ایرانی در خارج از مرزهای آبی کشور می‌توانند سوخت کم سولفور خود را تأمین کنند و از طریق واردات سوخت کم سولفور توسط شرکت‌های مربوطه می‌توان سوخت مورد نیاز کشتی‌های خارجی را در مرزهای ایران تأمین کرد.
همه کشتی‌های دنیا از سال ۲۰۲۰ مکلف هستند که از سوخت سنگین با سولفور نیم درصد استفاده کنند؛ مسئله‌ای که می‌توان از آن به عنوان مهمترین دغدغه دریایی ایران تا آغاز سال میلادی ۲۰۲۰ نام برد.
چند سالی است که سازمان جهانی دریانوردی به دنبال آن است که سولفور سوخت سنگین که در حال حاضر ۳.۵ درصد است، کاهش یابد و به نیم درصد برسد؛ موضوعی که به منظور کاهش آلودگی ایجاد شده توسط ناوگان دریایی جهان در نظر گرفته شده است و بر اساس تصمیم اتخاذ شده تمامی کشتی‌های دنیا از سال ۲۰۲۰ مکلف هستند از سوخت سنگین با سولفور نیم درصد استفاده کنند.
در حال حاضر بخشی از پالایشگاه‌های اروپایی توانایی تولید این سوخت را دارند و طی دو سال گذشته سازمان بنادر و دریانوردی نیز از وزارت نفت درخواست کرده است که حداقل نیاز کشتی‌های ایرانی که شامل شناورهای اقیانوس‌پیما و شامل ۲۰۰ فروند می‌شود را به مقدار ۱.۳ تا ۱.۴ میلیون تن تأمین کند.
تأمین نیاز ۱.۴ میلیون تنی کشتی‌های ایرانی از سوی سازمان بنادر و دریانوردی به وزارت نفت اعلام شده است و این وزارتخانه باید نیاز مربوطه را تا زمان تعیین شده فراهم کند. موضوعی که نگرانی‌های متفاوتی را جهت تردد کشتی‌های ایرانی به وجود آورده و هنوز پاسخ روشنی در این رابطه از سوی وزارت نفت اعلام نشده است و باید منتظر ماند و دید آیا نیاز شناورهای ایرانی جهت تأمین سوخت کم سولفور از سال ۲۰۲۰ تأمین می‌شود؟
