| شهاب نبوی| هوای خوزستان دوباره قهوه‌ای شده. البته دوباره نه، این حال و روز همیشگی خوزستان است. آدم عکس‌های اهواز را که نگاه می‌کند، یاد عکس‌های سیاه، سفید، قهوه‌ای دهه چهل و پنجاه می‌ا‌فتد. من نمی‌دانم این مسئولان میراث فرهنگی دارند چه کار می‌کنند؟ الان اوضاع طوری شده که می‌توان اهواز را در زمینه‌های مختلف به ثبت جهانی رساند. حالا من این‌جا این موارد را اعلام می‌کنم، دوستان میراث فرهنگی هر وقت حال داشتند اینها را به ثبت برسانند. یک: این روزها در کشورهای بی‌درد و عار غربی، خیلی‌ها وقتی به پوچی می‌رسند، فکر خودکشی به سرشان می‌زند، اما وجود این کار را ندارند. می‌توان اهواز را به خانه‌ای امن برای این عزیزان به پوچی رسیده تبدیل کرد. لازم نیست هیچ کار خاصی انجام دهند، فقط کافی است با آن ریه‌های سوسول‌شان یک هفته را در این شهر نفس بکشند. می‌توان اسم این نوع از خودکشی را گذاشت، «مرگ خاکی!» دو: چون خودمان حالش را نداریم، می‌توان از ژاپنی‌ها کمک خواست تا بیایند و راهی پیدا کنند که بتوان از این خاک در جهت کشاورزی و حتی دامپروری روی هوا استفاده کرد. البته اگر ژاپنی‌ها از این کار عاجز بودند، می‌توان از ساقی‌های مواد مخدر هم در این زمینه کمک گرفت. سه: طرح تحول مجرمان خطرناک. می‌توان مجرمان خطرناک (منظورم عزیزان مفسد اقتصادی نیست) را از اقصی‌نقاط جهان در این شهر جمع و مجبورشان کرد، فقط روزی یک ساعت پیاده‌روی کنند. باور کنید به هر چه کرده و نکرده‌اند اعتراف می‌کنند. خیلی هم بیشتر از خفگی مصنوعی و قطع دست و اینها، مجرم را از اعمال زشتش متنبه می‌کند. چهارمین پیشنهاد: ثبت رکورد جهانی بیشترین حمله قلبی و مراجعه به اورژانس. البته این جایزه در رقابتی تنگ و نفسگیر و با تقدیر ویژه از مردم تهران به خوزستان می‌رسد. پنجمین پیشنهاد: این دیگر وجدانا حق مسلم مردم خوزستان است. باید جایزه باحال‌ترین و خاکی‌ترین مردم کل کره زمین و حومه را دو دستی و با افتخار تقدیم این مردم کرد. چون مردم خوزستان که کلا بامعرفت بودند؛ حالا به خاکی بودن هم می‌توانند مشهور شوند.
