دکتر غدیر مهدوی
راز و رمز توسعه اقتصادی ژاپن در طول تاریخ پیروی از اصل زیر است:
دوره فئودالی شوگونها حدود ششصد و پنجاه سال (1185 تا 1868 میلادی) طول کشید. در این دوره کشور ژاپن به صدها منطقه فئودالی تقسیم شده بود. حاکمین اعتقاد به اینکه ژاپنیها، خالص و انسانهایی پاک هستند و نباید با اجانب ناخالص و گناهکار ارتباط داشته باشند را به عنوان آموزه دینی در میان مردم تبلیغ میکردند . کشور ژاپن ارتباط اندکی با جهان خارج داشت و در حالت انزوای کامل بود. در این دوره فرهنگ اقتصادی [صادرات ماده خام ممنوع] بدین صورت متجلی میشد که هر ماده خام در یک منطقه فئودالی، با فرآوری به کالای نهایی تبدیل میشد و ارزش افزوده مناسبی ایجاد میکرد و سپس به منطقه فئودالی دیگری صادر میشد.
پس از انقلاب میجی از سال 1868 میلادی، با باز شدن مرزهای ژاپن و خروج از انزوا، شعار اقتصادی فوق که رمز موفقیت این کشور است بدین صورت نمود پیدا کرد که ژاپن با وارد کردن مواد خام از سایر کشورها و تبدیل آن به کالاهای صنعتی، محصولات نهایی با ارزش افزوده بالا را به کشورهای دیگر صادر و فرایند رشد و توسعه اقتصادی خود را تکمیل میکرد.
فرهنگ (صدور مواد خام ممنوع) میتواند گرهگشای مشکل حاد اقتصادی کشور باشد. صدور ماده خام نماد بیکفایتی و مسوولیتناپذیری و خیانت به آرمان کشور است.
منبع:انجمن اقتصاددانان ایران