ورشکستگیهای متعددی در صنعت نفت و گاز آمریکا روی داده که باعث شده است سرمایه گذاران به صنعت شیل روی خوش نشان ندهند.
به گزارش رتبه آنلاین از ایسنا، این صنعت در طول سال ۲۰۱۹ در نتیجه رکورد بالای شرکتهایی که اعلام ورشکستگی کردند با بحران تامین اعتبار روبرو شد.
طبق اعلام شرکت “هایز اند بونز”، مجموعا ۵۰ شرکت انرژی در ۹ ماه نخست امسال خواستار حمایت در برابر ورشکستگی شدند که شامل ۳۰ تولیدکننده نفت و گاز، ۱۵ شرکت خدمات میدان نفتی و دو شرکت میان دستی بوده است.
در مقابل، در کل سال ۲۰۱۸ تعداد ۴۳ شرکت نفت و گاز اعلام ورشکستگی کردند. بزرگترین ورشکستگی امسال نفت و گاز که در واقع بزرگترین ورشکستگی از سال ۲۰۱۶ بود، شرکت EP انرژی بود که نتوانست حدود پنج میلیارد دلار بدهی خود را پرداخت کند و در اکتبر اعلام ورشکستگی کرد.
اکنون برخی از ناظران هشدار دادهاند که این روند در سال ۲۰۲۰ سرعت بیشتری پیدا میکند.
در آخرین دوران رونق نفت شیل، شرکتها ی حفاری آمریکایی با کوهی از اعتبار موجود روبرو بودند زیرا سرمایه گذاران تمایل داشتند روی فعالیتهای نفت شیل که به میزان قابل توجهی ارزانتر و کارآمدتر از حفاری مرسوم بود، سرمایه گذاری کنند.
بازارهای نفت از عرضه فراوانی لبریز شدند که از تقاضا فزونی گرفت و در رویدادی که عده کمی پیش بینی کرده بودند، آمریکا به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد و حدود ۱۳ میلیون بشکه در روز نفت تولید کرد که این کشور را به یک صادرکننده نفت بزرگ تبدیل کرد. در نتیجه قیمتها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کردند و به سطحی سقوط کردند که بسیاری از شرکتها ی حفاری را ضررده کرد.
به یک باره سرمایه گذاران نگران صنعت شیل شدند و بدهی انرژی، منفور شد. این سرمایه گذاران کاملا حق داشتند زیرا شرکتهایی که اوراق قرضه آنها بیارزش شناخته شد، قادر به بازپرداخت بدهی خود نبودند و دهها شرکت حفاری کوچکی که زیربار انبوهی بدهی بودند، از بین رفتند.
اکنون تحلیلگران انتظار دارند این وضعیت شدت بیشتری پیدا کردند و ادغامهای بیشتر میان شرکتها ی شیل و تغییر شرایط بازپرداخت بدهی ضروری است تا صنعت به روال عادی خود برگردد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، مایکل بردلی، استراتژیست انرژی در این باره گفت: بازار دیگر از شرکتهای انرژی با طرحهای توسعه گسترده حمایت نمی کند و سودآوری و سوددهی به سهامداران را ترجیح می دهد. وی برآورد کرد حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دلار بدهی انرژی با بازدهی بالا اکنون در خطر است و این شرکتها گزینه دیگری به جز حمایت در برابر ورشکستگی و توافق جدید برای بازپرداخت بدهی ندارند.