عضو هیات مدیره انجمن صنفی صنعت سیمان کشور گفت: به دلیل نبود برنامه‌ریزی برای تولید و صادرات سیمان، واحدهای تولیدی این کالا به دلیل کاهش مصرف داخلی و رسوب شدن این کالا در انبارها روی به رقابت منفی در بازارهای صادراتی آوردند که نتیجه آن، از بین رفتن بازارهای هدف شد.
محمدرضا احسان‌فر عضو هیات مدیره انجمن صنفی صنعت سیمان کشور در گفت‌وگو با رتبه‌آنلاین با تحلیل بازار سیمان و صادرات آن گفت: سیمان یک کالای لوکال در جهان بوده که مصرف آن بیشتر جنبه تامین نیاز داخل را دارد و همچنین با توجه به هزینه‌های تولیدی و حمل‌ونقل، چندان در لیست کالایی صادراتی جایی نمی‌گیرد.
وی تولید هر کالای صادرات‌گرا را نیازمند برنامه‌ریزی برای میزان مناسب تولید بر اساس تقاضا در بازار داخلی و سپس صادارت دانست و ادامه داد: نبود برنامه‌های مشخص در طول دوره ساخت کارخانه‌های تولیدی سیمان و همینطور بهره‌برداری بدون برنامه از واحدهای تولید سیمان، باعث افزایش سیمان تولیدی در کشور و از سوی دیگر با کاهش مصرف داخلی در بازار، این حوزه با رکود مواجه شد.
وی افزود: به سبب همین رکود اقتصادی، رقابت منفی در بازارهای صادراتی فی‌مابین تولیدکنندگان ایرانی شکل گرفت که این مسئله موجب از دست دادن مهمترین بازار صادراتی سیمان کشور یعنی عراق شد.
احسان فر تاکید کرد: صادرات و واردات سیمان در بین کشورهای دنیا نهایتا کمتر از 200 هزارتن بوده که این مقدار کمتر از پنج درصد مجموع تولید سیمان دنیا بوده که روی ریل تجارت قرار می‌گیرد.
وی همچنین درخصوص آخرین آمار صادراتی سیمان در سال 93 تاکید کرد: طی این سال، مجموع صادرات سیمان ایران به 20 هزار تن رسید و اگر رویکرد صادراتی در این صنعت وجود داشته باشد، می‌توان سهم بالاتری را در منطقه به خود اختصاص داد؛ حمایتی که دولت از ابتدای سال 90 تاکنون انجام داده میزان تولید سیمان با هدف صادرات در مملکت افزایش یافته است.
این عضو هیات مدیره انجمن صنفی صنعت سیمان کشور گفت: سالانه 4.4 میلیارد تن سیمان در دنیا تولید می‌شود و برای کسب سهم بازار بیشتر، ایران نیز درصدد ایجاد واحدهای صادراتی در اقصی نقاط حاشیه مرزهای کشور با هدف صادرات باشد.
