جهانی شدن /جهانی سازی به زبان ساده به معنای فرایند یکپارچه شدن کشورهای جهان با یکدیگر است، با پیشرفت فناوری کشورهای جهان می‌توانند با سهولت بیشتری منابع اقتصادی و فرهنگی را با یکدیگر تبادل کنند و انسان‌ها فراتر از مرزهای ملی به عنوان شهروندی جهانی تلقی شوند. کسانی البته این “جهانی شدن” را به معنای مثبتی به کار نمی‌برند.
اهل فن برای اندازه‌گیری این یکپارچگی هم شاخصی ابداع کرده‌اند که جهانی سازی را در سه جنبه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می سنجد، در آخرین رده بندی 2017 که در میان 207 قلمرو قانونی- جغرافیایی انجام گرفته است، درست مثل سال گذشته کشورهای اروپایی مانند هلند، ایرلند، بلژیک و اتریش در صدر قرار دارند و به اصطلاح “جهانی تر” هستند. وضعیت و رتبه ایران نسبت به سال گذشته در کل نامطلوب تر شده است که خبر خوبی نیست؛ رتبه ایران در سال گذشته 154 ام بود که امسال 1 رتبه تنزل یافته است:
?رتبه جهان سازی اقتصادی: 159
?رتبه جهان سازی سیاسی: 101
?رتبه جهان سازی اجتماعی: 142
?رتبه جهانی سازی کل: 155