شاخص ارزش افزوده به عنوان یکی از مهمترین شاخص اقتصادی شرکت ها در ارتباط با شرکت پگاه فارس از غالب بودن سهم پرسنل در بین سایر ذینفعان از ثروت ایجاد شده در این شرکت در طی یک سال حکایت دارد.
به گزارش رتبه آنلاین و بر اساس اطلاعات سامانه ملی اندازه گیری شاخص های بهره وری ایران پرسنل شرکت و سهامداران به ترتیب بیشترین سهم را از ارزش افزوده تولید شده دارا هستند.
با توجه به اینکه شاخص ارزش افزوده میزان ثروت ایجاد شده در یک بنگاه اقتصادی و همچنین نحوه توزیع آن را در بین ذینفعان شفاف می کند لذا هر ساله مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
مطالعات حاکی از آن است که در سال 94 در شرکت پگاه فارس نزدیک نیمی از ثروت ایجاد شده در اختیار کارکنان قرار گرفته است که این میزان سهم به اندازه دو برابر عایدی سهامداران در این سال بوده است. لازم به ذکر است مقایسه این دو سهم در این شرکت و متوسط های موجود در این صنعت نشان می دهد که چنین مقدار سهمی برای شرکت های تولیدی محصولات لبنی تقریبا متداول است.
همچنین سهم سرمایه در ارزش افزوده ایجاد شده در حدود 6 درصد است که این موضوع بیانگر آن است که عامل اصلی در ایجاد ارزش افزوده و ثروت در شرکت های محصولات لبنی نیروی انسانی است و سرمایه عملیاتی نقش کمتری در تولید ثروت دارند.
میزان تغییرات رشد ارزش افزوده پگاه فارس از سال 88 تا 94 و ترکیب ارزش افزوده آن (درصد)
براساس آمار منتشر شده در سامانه ملی اندازه گیری شاخص های بهره وری ایران وضعیت ارزش افزوده پگاه فارس به صورت زیر می باشد:
همچنین درصد سهم های سود تسهیلات اعتباری و مالیات در ارزش افزوده که هر یک 11 درصد از کل را شامل می شوند تقریبا نسبت مناسبی در مقایسه با سایر سهم ها دارند.
تغییرات ارزش افزوده شرکت پگاه فارس مشابه تغییرات متوسط صنعت محصولات لبنی در کشور
همچنین بررسی تغییرات مقدار ارزش افزوده شرکت پگاه فارس در طی سال های 88 تا 94 حاکی از آن است که این تغییرات تقریبا مشابه میانگین صنعت محصولات لبنی است که این موضوع نشان دهنده آن است که این شرکت وضعیت نرمالی را در این صنعت از این منظر سپری میکند.
با این وجود در مقایسه مقادیر این تغییرات با تغییرات هدفگذاری شده در برنامه پنجم توسعه فاصله زیادی مشاهده می شود که این فاصله برای میانگین صنعت محصولات لبنی نیز وجود دارد. بنابراین به صورت عمومی شرکت های فعال در حوزه محصولات لبنی نیز از اهداف برنامه عقب تر هستند که این عدم پیشرفت به طور در سال های 93 و 94 به طور عمده به چشم می خورد و تا پیش از آن فاصله چندانی با اهداف وجود نداشته است.