بیمه زندگی: مالکیت و سرمایه‌گذاری

مترجم: مهدی ملائی

بیمه زندگی، تصمیمی عاطفی و مالی است که بر هر فردی اثر می‌گذارد. محصولات بسیار متفاوت با دلایل مختلف برای خرید وجود دارد. ما برخی عوامل دخیل در خرید بیمه زندگی را در اینجا عنوان می‌کنیم. مقاله ذیل در مجله انجمن جراحان پلاستیک کانادا، مجلد 22 ش. 1 بهار 2014 به چاپ رسیده است.[1]

انواع بیمه زندگی

دوطبقه‌بندی کلی برای بیمه‌هایی زندگی وجود دارد: بیمه‌ زندگی زمانی[2] و بیمه‌ زندگی جامع[3] (برای تسهیل، بیمه زندگی تمام‌عمر[4] تحت عنوان بیمه زندگی جامع آمده است).

• بیمه زندگی زمانی

بیشتر افراد هنگامی که درباره بیمه فکر می‌کنند، بیمه زمانی، اولین نوع بیمه است که در ذهن متبادر می‌شود. در این نوع بیمه، بیمه‌شده به صورت ماهانه یا سالانه حق‌بیمه را به بیمه‌گر پرداخت می‌کند. این حق‌بیمه‌ها، فرد بیمه‌شده را مستحق دریافت مزایا در صورت بروز فوت ‌می‌کند. بیمه‌نامه، معمولاً طی یک دوره مشخص زمانی اجرا می‌شود.

در بیشتر موارد، دوره بیمه‌نامه بین 10 تا 20 سال است. اگر این زمان سپری شود و بیمه‌شده همچنان زنده باشد، هیچ ارزش باقیمانده‌ای[5] در بیمه‌نامه نخواهد ماند. در نتیجه، کمتر از 90 درصد از بیمه‌نامه‌های زمانی هرگز مزایایی پرداخت نمی‌کنند.

• بیمه‌ زندگی جامع

این نوع بیمه، بسیار پیچیده است. در این سناریو نیز حق‌بیمه پرداخت می‌شود؛ اما، سهمی از حق‌بیمه به عنوان تأمین بخش «بیمه» بیمه‌نامه برداشت می‌شود. مابقی حق‌بیمه به عنوان سرمایه‌گذاری مصرف می‌شود. مانند دیگر اوراق بهادار[6] مدیریت‌شده، یک مدیر صندوق وجود دارد که از این وجه نقد برای سرمایه‌گذاری در اوراق استفاده می‌کند.

سپس، این اوراق بابت بیمه‌نامه ترقی کرده و تولید درآمد می‌کند که همگی متعلق به بیمه‌گزار خواهد بود. این ارزش تجمیع‌شده در بیمه‌نامه ترکیب می‌شود.

پس از یک دوره زمانی خاص، درآمد ناشی از این سرمایه‌گذاری‌ها، برای صدور حق‌بیمه‌های بیمه‌زمانی صرف می‌شود. در نتیجه، بیمه‌نامه حالت خود-تأمینی[7] پیدا می‌کند. هیچ حق‌بیمه‌ای به صورت نقدی به بیمه‌شده پرداخت نمی‌شود. بیمه‌نامه در طول کل عمر فرد قابل اجرا است و در زمان فوت فرد پرداخت می‌شود. این مزایا بدون توجه به سن فرد، پرداخت می‌شود. علاوه بر این، کل مزایا حجم بیمه خریداری‌شده را نشان می‌دهد؛ همچنین، این مزایا نشان‌دهنده ارزش متعلقه[8] به بخش سرمایه‌گذاری بیمه‌نامه است.

بیمه‌نامه زندگی جامع، چندین مزیت دارد. بخش سرمایه‌گذاری بیمه‌نامه، معاف از مالیات است. احتمال پرداخت مزایا در بیمه‌ زندگی جامع بسیار بالا است. در کانادا، بیش از 85 درصد از بیمه‌نامه‌های جامع، مزایا پرداخت می‌کنند. این پرداخت در زمان فوت یا هنگامی که فرد به سن 100 سالگی (که در این زمان، برای شرکت بیمه، فرد، فوت‌شده محسوب می‌شود) می‌رسند، صورت می‌پذیرد. همچنین، از این مزایا به عنوان وثیقه[9] وام نیز استفاده می‌شود. اما، این نوع بیمه، معایبی نیز دارد: اغلب، بیمه‌نامه‌ها نسبت به بیمه زندگی، گران‌تر هستند، بخش‌ سرمایه‌گذاری آن اغلب شامل یک پرتفوی محافظه‌کارانه[10] از اوراق بهادار را دربرمی‌گیرد که افزایش ارزش دارایی[11] بسیار محدودی درپی دارد و درنهایت، بیمه‌نامه‌ها نقدپذیر[12] نیستند. در صورت تلاش بیمه‌گزار برای برداشت پول نقد از بیمه‌نامه، جریمه‌های سنگینی درنظر گرفته می‌شود.

ملاحظات خریدار

چندین ملاحظه برای تصمیم‌گیری درباره بیمه وجود دارد. به‌طورکلی، این ملاحظات در چهار سطح دسته‌بندی می‌شوند: ملاحظات مربوط به ذی‌نفع[13]، ملاحظات مربوط به سرمایه‌گذاری، هزینه و مالکیت.

• ملاحظات مربوط به ذی‌نفع

اولین پرسش آن است که آیا اساساً، شما به بیمه زندگی نیاز دارید؟ در واقع، این مسئله به پرسشی درباره ملاحظات ذی‌نفعان برمی‌گردد. در صورت بروز فوت برای شما، چه کسی بیشترین ضرر مالی را متحمل می‌شود؟

در بیشتر موارد، ازدست‌دادن نان‌آور[14] خانواده، بسیار تأثیرگذار است. اما همیشه، این‌طور نیست. دربرخی موارد، چند نان‌آور، اشتراک مالی مساوی دارند و ازدست رفتن یکی، ممکن است، اثر مالی متنابهی نداشته باشد. برخی خانواده‌ها دارای دیگر منابع مالی هستند که به‌طورعملی، آنان را در وضعیت «خود-بیمه‌گی»[15] قرار می‌دهد و برخی خانواده‌ها، هیچ نوع فرد تحت تکفلی[16] ندارند. در هر یک از این سناریوها، شاید عملاً به بیمه زندگی احتیاج نباشد.

در وضعیتی که شما نیازی به بیمه برای ذی‌نفع ندارید؛ پرسش دومی باید لحاظ شود. بسیاری از وام‌دهندگان از وام‌گیرندگان می‌خواهند تا در شرایط نشر بدهی[17]، مالکِ یک بیمه‌نامه باشند. این، معمولاً جزء ملزومات رهنی[18]، وام‌های کسب و کار یا رشته‌های شخصی اعتبار[19] محسوب می‌شود. در صورتی که یک وام باید توسط یک بیمه‌نامه، حمایت مالی شود، این مسئله می‌تواند صدور بیمه زندگی را متوقف کند اما عملاً در بیمه رهنی[20]، لحاظ می‌شود.

• ملاحظات مربوط به سرمایه‌گذاری

برای بیشتر ما، یکی از دلایل خرید بیمه مربوط به ذی‌نفع است. بنابراین، پرسش اینجاست که آیا دلیلی برای خرید این نوع بیمه‌نامه به عنوان راهکار جامع سرمایه‌گذاری، وجود دارد یا آیا هدف از بیمه، تنها کاهش خسارت مالی در صورت بروز فوت است.

بیمه زمانی، به خودی‌خود، هیچ نوع مزیت سرمایه‌گذاری ندارد. از منظر طبقه‌بندی ریسک[21]، مزایایی برای سرمایه‌گذار دارد. سرمایه‌گذارانی که بیمه‌نامه را به عنوان مساعده[22] محسوب می‌کنند، ممکن است با پذیرش ریسک بالا، سرمایه‌گذاری کنند اما، شواهد این نوع توجیح، بسیار نادر است.

اگر سرمایه‌گذاری، تنها دلیل خرید بیمه‌نامه باشد، بیمه‌نامه جامع، بسیار جالب توجه است. این بیمه‌نامه، مزیت اوراق بهادار مدیریت‌شده را دارد. اما، مقررات، افزایش ارزش[23] و تجمیع درآمد را در بیمه‌نامه که معاف از مالیات هم هست، می‌دهد.

این، یک پناهگاه مالیاتی[24] برای درآمد محسوب می‌شود. در زمان فوت، عواید[25] ناشی از بیمه‌نامه موضوع سود سرمایه یا تصدیق[26] قرار نمی‌گیرد. درنتیجه، ثروت جمع‌آوری‌شده در یک بیمه‌نامه به ذی‌نفعان آن، بدون تحمیل مالیاتی، منتقل می‌شود. بنابراین، یک بیمه‌نامه زندگی جامع، ابزاری مؤثر برای انتقال ثروت بین نسل‌ها محسوب می‌شود. درحالی‌که دیگر اوراق بهادار شامل مالیات سود سرمایه در زمان فوت می‌شوند (در نتیجه تصرف اموال)، بیمه‌نامه مذکور موضوع این نوع مالیات‌ها نیز قرار نمی‌گیرد.

ضعف این محصول بیمه‌ای زمانی برای فرد معلوم می‌شود که وی تلاش کند تا در زمان پیش از فوت، درآمد خود را از بیمه‌نامه، برداشت کند. در این صورت، جریمه‌ها و مالیات می‌تواند بسیار سنگین باشد. مالیات بر درآمد و سود سرمایه به اجرا در‌می‌آید و بیمه‌نامه معمولاً متحمل جریمه‌های کاهنده می‌گردد. یک راهکار اثربخش‌تر برای تولید سرمایه از این بیمه‌نامه‌ها، استفاده از بیمه‌نامه به عنوان وثیقه وام است. در زمان فوت، وام را می‌توان از طریق عواید ناشی از بیمه‌نامه، بازپرداخت کرد و پول نقد ناشی از وام نیز می‌تواند به فرد بیمه‌شده در هنگام بازنشستگی، کمک کند.

• هزینه

هزینه این بیمه‌نامه‌ها، فراخور کارکرد آنهاست. بیمه زمانی معمولاً ارزان است و درمقایسه، بیمه زندگی جامع بسیار گران بوده و تاحدزیادی متغیر است. نسبت به عوامل سلامت، بیمه‌نامه‌های زندگی جامع، ممکن است بسته به میزان بیمه‌نامه، حق‌بیمه‌های بالاتری داشته باشند که بخشی از آن، بیمه‌ای و بخشی نیز برای سرمایه‌گذاری صرف می‌شود. این ناهمگونی در ارزش بیمه‌نامه‌ها و اهداف سرمایه‌گذاری بیمه‌شده، به روشنی قابل ملاحظه است.

• مالکیت

ملاحظه آخر آن‌ است که چه‌کسی مالک بیمه‌نامه است. در بیشتر موارد، افراد، بیمه‌نامه‌هایی خریداری می‌کنند که به صورت شخصی نگه‌داری می‌شود. اما، به عنوان جراح، ما در وضعیت بسیار منحصربه‌فردی قرار داریم زیرا شرکت‌های پزشکی مرتبط می‌توانند برای ما بیمه‌ خریداری نمایند. روشن است این راهکار، مزایای مالیاتی عمیقی به‌همراه دارد. بیمه‌نامه‌ها با دلارهای مالیات‌بندی‌شده، خریداری می‌شوند و با نگهداری بیمه‌نامه در یک شرکت، دلارهای مالیات‌بندی‌شده، درصد بالاتری از درآمد قبل از مالیاتی را به خود اختصاص خواهند داد. مسئله اصلی آن است که شرکت، علاقه وافری نسبت به زندگی افراد بیمه‌شده دارد که نسبتاً در مورد شرکت‌های پزشکی، آسان می‌کند.

هنگامی‌که بیمه‌نامه توسط شرکت نگه‌داری می‌شود، فوت بیمه‌شده سبب می‌شود تا مزایا به شرکت عودت شود. این، یک پرداخت نقدی بوده و موضوع تصدیق یا سود سرمایه نیست. روشی که این پرداخت‌ها به ذی‌نفعان بیمه‌شده انتقال می‌یابد، می‌تواند با ابزارهای طراحی اموال (مانند وصیت ثانویه) صورت پذیرد؛ اما، جزئیات این موضوع فراتر از محدوده این مقاله است.

درهر وضعیتی، اگر یک بیمه‌نامه زندگی را لحاظ کنیم، هرجراح باید تصور کند که آیا وی ترجیح می‌دهد بیمه‌نامه توسط فرد یا شرکت نگه‌داری شود. این باید باید با مشاور مالی درمیان گذاشته و مورد بحث قرار گیرد.

نتیجه‌گیری

بیمه زندگی، یک بحث پیچیده است که توجه هر فردی را به طور خاص می‌طلبد. این ممکن است یک برنامه ساده برای کاهش ریسک[27] توسط نان‌آور خانواده محسوب شود. اما، فرصت‌های سرمایه‌گذاری پیشرفته‌ای نیز در این نوع بیمه وجود دارد. این موارد باید ذیل اهداف سرمایه‌گذاری و مقاصد شخصی لحاظ شوند.

[1] Peters, D. A. and McKay, D. (2014). Life insurance: Ownership and investment considerations. Canadian Society of Plastic Surgeons, 22/1, pp. 54-55.

[2] Term life policy

[3] Universal life policy

[4] Whole life policy

[5] Residual value

[6] Security

[7] Self-funding

[8] Accrued value

[9] Collateral

[10] Conservative portfolio

[11] Asset appreciation

[12] Illiquid

[13] Beneficiary

[14] Breadwinner

[15] Self-insured

[16] Dependent

[17] Issuing debt

[18] Mortgage

[19] Personal lines of credit

[20] Mortgage insurance

[21] Risk stratification

[22] Backstop

[23] Value accretion

[24] Tax shelter

[25] Proceeds

[26] Probate

[27] Risk mitigation