«جورج بوش» پدر، چهل و یکمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
به گزارش رتبه آنلاین از تسنیم ، خانواده «جورج بوش» در بیانیه‌ای اعلام کردند جورج بوش پدر، چهل و یکمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در سن ۹۴ سالگی درگذشت. وی از ۲۰ ژانویه ۱۹۸۹ تا ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳ به مدت چهار سال رئیس‌جمهور آمریکا بود.
زندگی‌نامه
«جورج اچ دابلیو بوش» در ۱۲ ژوئن ۱۹۲۴ به دنیا آمد. . وی در طول سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ در زمان ریاست جمهوری «ریچارد نیکسون» سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، و مدیر سازمان سیا در سال‌های ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ بود و قبل از آن در سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ میلادی سفیر ایالات متحده در جمهوری خلق چین بود. او در سال ۱۹۹۲ انتخابات را به بیل کلینتون واگذار کرد.
همسر جورج بوش، باربارا ۱۷ آوریل سال جاری در سن ۹۲ سالگی فوت کرده بود. یک سخنگوی خانواده بوش گفت جورج بوش یک روز بعد از تشییع جنازه همسرش به دلیل عفونت خونی در بیمارستان بستری شده بود.
فروپاشی دیوار برلین و فروپاشی شوروی سابق از جمله اولین رویدادهایی بودند که در آغاز ریاست‌جمهوری او به وقوع پیوستند. او همچنین دستور انجام عملیات‌های نظامی در پاناما و خلیج فارس را صادر کرد.
در سال ۱۹۸۹، بعد از فروپاشی دیوار برلین، جورج بوش با «میخائیل گورباچوف»، دبیر کل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی دیدار کرد. بعد از انحلال شوروی، بوش و گورباچوف اعلام کردند آمریکا و روسیه وارد دوران شراکت راهبردی شده‌اند.
جنگ خلیج فارس
او در سال ۱۹۹۱ هم در راس ائتلافی بین‌المللی متشکل از برخی از کشورهای غربی – آفریقایی و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به عراق حمله کرد.
ارتش عراق ۲ اوت ۱۹۹۰ به کویت حمله و در کمتر از نیم روز این کشور را اشغال کرد. چند ماه بعد در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۱، آمریکا در رأس ائتلافی متشکل از ۳۴ کشور بمباران مواضع عراقی‌ها را همزمان در داخل کشورشان و کویت آغاز کرد.
بوش در سال‌های بعد در مناظره‌های انتخاباتی سال ۱۹۹۲ یکی از انگیزه‌هایش برای انجام این عملیات نظامی را جلوگیری از تسلط صدام بر بخش عمده‌ای از نفت جهان عنوان کرد، زیر منابع نفتی بغداد و کویت در آن زمان تقریباً برابر بود و این هراس وجود داشت که صدام با اشغال کویت، درصد زیادی از منابع نفت جهان را به خود اختصاص بدهد.
دوستی با صدام علیه ایران
بوش، علی‌رغم این به گواه اسناد مختلف، به دلیل دشمنی دیکتاتور عراق با ایران به صورت مخفیانه سیاست دوستی با او را اتخاذ کرده و به دنبال بهبود روابط با او برآمده بود.
«بیل کلینتون» در جریان مناظره‌های انتخاباتی سال ۱۹۹۲، این موضوع را به جورج بوش یادآور شد و از او انتقاد کرد. او گفت: «…اما بگذارید نگاهی بکنیم به جایی که به نظر من اشتباه واقعی اتفاق افتاد. در سال ۱۹۸۸ وقتی جنگ بین ایران و عراق تمام شد، ما می‌دانستیم که صدام ستمگر است، اما چون علیه ایران بود با او تعامل کردیم – دشمن دشمن من، ممکن است دوست من باشد! باشد، جنگ تمام شده؛ ما می‌دانیم او از گاز خردل علیه مردم خودش استفاده می‌کند، می‌دانیم که او تهدید کرده نصف اسرائیل را خاکستر می‌کند. چندین نهاد دولتی – چندین نهاد – اطلاعاتی داشتند مبنی بر اینکه وی کمک‌های ما را به مصارف نظامی تبدیل می‌کند و در تلاش برای ساخت سلاح‌های کشتار جمعی است. اما در اواخر سال ۱۹۸۹، رئیس‌جمهور (بوش) سیاست مخفیانه‌ای را امضا کرد که می‌گفت ما تلاش برای بهبود روابط با او را ادامه خواهیم داد؛ قبل از حمله کویت هم نوعی پیام برایش فرستادیم که هنوز هم خواهان روابط بهتر هستیم. بنابراین من فکر م‌یکنم چیزی که غلط بود… من هر چیزی که شایسته تحسین باشد را میگویم، اما تقصیر (دولت) در مماشات با صدام حسین بود، در حالی که دلیلی برای انجام آن وجود نداشت و افرادی در رد‌ههای بالای دولت ما می‌دانستند که او قصد انجام کارهایی را دارد که تجاوزگرانه است.
حمله به پاناما
جورج بوش پدر از آغاز برای ماجراجویی‌های خارجی بیش از سیاست داخلی ارزش قائل بود. او در دسامبر سال ۱۹۸۹ برای عزل «مانوئل نوریگا» که زمانی متحد آمریکا بود و با کودتای سیا روی کار آمده بود، دستور حمله به پاناما را صادر کرد. این حمله که چهار روز به طول انجامید به کشته شدن صدها نفر منجر شد و توسط مجمع عمومی سازمان ملل محکوم شد.
