«باچا خان» نامی است که شاید بسیاری از افراد با وی آشنایی نداشته باشند اما او از سرشناس ترین افراد در جنبش های ضد استعماری در دهه 1910 و پس از آن بود.
به گزارش رتبه آنلاین از انتخاب، باچا خان یکی از همراهان ماهاتما گاندی در جنبش استقلال هند بود. البته باچا خان نام مستعتار است و نام اصلی وی خان عبدالغفار خان بود.
او یک رهبر سیاسی و معنوی شناخته شده برای مخالفت مسالمت‌آمیز با راج بریتانیایی در هند بریتانیایی، و تمام عمر خود صلح طلب و مسلمان بود. نکته جالب درباره زندگی او این است که یکی از دوستان نزدیک مهاتما گاندی بود، به‌طوری‌که توسط هندی‌ها باچا خان، “مرز گاندی” نامیده می‌شد.
باچا خان، انجمن اصلاح افغان را در سال 1921 ، و جنبش نوپای پشتون جرگه (“مجمع پشتون”) را در سال 1927 افتتاح کرد. در نهایت، در نوامبر 1929 باچا خان جنبش خدمتگران خدا (“بندگان خدا”) را به راه انداخت که این موفقیت توسط امپراتوری بریتانیا سرکوب شد.
او برای اولین بار به عنوان یک غیر هندی جایزه بهارات رنتا ( بالاترین جایزه غیرنظامی هند) را از آن خود کرد. باچا خان مبارز آزادی‌خواه مهم، یک قهرمان ملی پشتون و یکی از چهره‌های کلیدی ناسیونالیسم پشتون بود. باچا خان به شدت مخالف تقاضای جمع مسلمانان هند برای جداسازی هند بود. او مدام توسط دولت پاکستان در بین سال‌های 1948 و 1954 دستگیر می شد. پس از مرگ وی به وصیت خودش، در خانه خود در جلال آباد، افغانستان به خاک سپرده شد.
ده‌ها هزار نفر از مردم عزادار در مراسم تشییع جنازه او، راهپیمایی از طریق گذرگاه خیبر از پشاور به جلال آباد، شرکت کردند اما متاسفانه مراسم خاکسپاری او با تیراندازی و انفجار دو بمب همراه شد . جالب است بدانید که او در خانواده ای مرفه به دنیا آمده بود و تحصیل کرده بود.
