در سال 2014، دولت امارات متحده طرحی جسورانه را آغاز کرد: اجباری شدن سربازی برای مردان. این طرح در ابتدا کمی عجیب به نظر می‌رسید و خلاف روند جاری در جهان بود که اغلب کشورها به سمت لغو سربازی اجباری و ارتش حرفه‌ای حرکت کرده‌اند. اما تحقیقات مختلف حاکی از آن است که این طرح در ظرف مدت کوتاه اجرایی شدن آن، پیامدهای مثبتی به دنبال داشته است. چرا و چگونه چنین نتایج مثبتی محقق شده است؟
جان آلترمن و مارگو بلبونی در پژوهشی با عنوان «آموزش شهروندان: خدمت سربازی و ملت‌سازی در امارات متحده عربی»، به این پرسش‌ها پاسخ داده‌اند. آلترمن و بلبونی معتقدند که این طرح اساساً در راستای ملت‌سازی بوده تا آموزش نظامی. بنابراین، از آنجایی که امارات متحده از هفت شیخ‌نشین کوچک (ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، راس‌الخیمه و ام‌القوین) و جمعیت زیاد مهاجران تشکیل شده است، خدمت سربازی موجب پدیدآمدن حس قوی‌تر هویت ملی شده است.
علاوه بر این، وضعیت امنیتی منطقه و بی‌ثباتی گسترده حاکم بر آن، تنبلی و تن‌پروری شدید جوانان این کشور که باید به زودی جایگزین نیروی کار بازنشسته شوند، مهار نیروهایی که موجب قیام‌های موسوم به بهار عربی در سال 2011 شده‌اند و در نهایت آموزش حرفه‌ای به جوانان به نحوی که هر فرد بعد از اتمام خدمت سربازی در یک حرفه یا کسب‌وکار متخصص باشد، از جمله دلایل به راه افتادن نظام اجباری خدمت بوده‌اند
این طرح، بازتاب‌های زیادی در جهان و خصوصاً در جهان عرب داشته و از آن به عنوان طرحی موفق یاد می‌شود.
اجباری شدن سربازی در عربستان
