اندازه استفاده از تکنولوژی نوین برای ارزیابی خسارت در صنعت بیمه ایران می‌تواند برای رشته های متفاوت فرق کند. استفاده از تکنولوژی های جدیـد و استفـاده از کانال های وب و تلفن همراه برای انجام خدمات بیمه گری را می توان بیمه الکترونیک به حساب آورد.
به گزارش رتبه آنلاین، صنعت بیمه در دنیای امروز با انبوهی از ساختارهای سنتی و قدیمی خود خداحافظی کرده و در بسیاری از کشورهای دنیا، قافله رشد و توسعه این صنعت، درمسیری نوین گام نهاده است. فن آوری های نوین صنعت بیمه با مفاهیم و مضامین تازه خود تغییراتی را رقم زده اند که دیگر بی اعتنایی به آنها را غیر ممکن ساخته است. روش‌های مدرن فروش و بازاریابی در این صنعت زمینه ساز حذف روش‌های سنتی شده وهمین موضوع را به مرزهای داخلی ایران نیز کشانده است. در این خصوص و برای فهم بیشتر از این تغییرات و مزایای این سرفصل‌ها با دکتر ابراهیم کاردگر نایب رئیس هیات مدیره و مدیرعامل بیمه آسیا گفت وگویی داشته ایم که در ادامه می خوانید:
تحولات فناوری در صنعت بیمـه روند کار در صنعت بیمه را کمی تغییر داده و ما را ملزم به تغییراتی کرده است. به نظر شما همراهی با این موج تازه، چه اقداماتی را نیاز دارد و ایا بدنه صنعت بیمه آمادگی این تحول را دارد؟
تکنولوژیهای جدید در صنعت بیمه دنیا، به خوبی و به آسانی به کار گرفته می شوند.حال برای درک بهتر موضوع ابتدا باید به چند سوال پاسخ داد. این که آیا مطالعه ای درصنعت بیمه کشورهای پیشرفته( که از این تکنولوژیهای جدید استفاده می شود) انجام شده است تا بدانند پیش شرط های لازم برای بکارگیری این ابزارها چیست ؟
همچنین این که، سایر الزامات برای بکارگیری همزمان این ابزار در صنعت بیمه کشور وجود دارد؟ و دیگر آنکه، آیا این الزامات و پیش شرط ها همزمان با این تکنولوژی های نوین در صنعت بیمه کشور به یک اندازه رشد کرده است؟
در پاسخ بخ این پرسش‌ها باید گفت که متاسفانه کشورهای در حال توسعه از جمله کشورمان فقط یک چیـز را در هر موضوعی می بینند. یک ابـزاری است که کارها را سـاده می کند و به عبارتـی بهـره وری آن سازمان یا صنعت بیمه یا آن کشور را بهبود می‌بخشد . حال سوال این است که چرا همان موضوع یا همان ابزار در کشورهای در حال توسعه بکار گرفته می شود باعث افزایش بهره وری نمی شود و یا به عبارت دیگر همان خروجی را ندارد؟ به نظر می رسد برای به کار گرفتن این ابزار باید بسترهای لازم را آماده کرد که می تواند بسترهای لازم انواع متفاوتی داشته باشد که مهم ترین آن الزامات قانونی بکارگیری این ابزار است .
دیگر اینکه با بکارگیری این ابزار به منافع و معایب آن درجامعه پی خواهد برد به عبارت دیگر هرتصمیمی باعث می شود منافع عده ای به خطر بیفتد وهمچنین عده دیگری منافعی را کسب کنند. باید جمع جبری آن را درصنعت دید.
*با پرسش‌های مهمی که شما مطرح کردید این سئوال پیش می‌آید که چه باید کرد؟
باید ابتدا بستر سازی شود و بعد از این ابزارها استفاده شـود. وگـرنـه این ابزاری که برای صنعت بیمه کشورهای پیشرفته منافع به همراه دارد و باعث افزایش بهره وری می شود در صنعت بیمه کشور برعکس عمل می کند ، مهم ترین نیاز تنظیم مقررات بکارگیری از این ابزار است .
در بحث به کارگیری تکنولوژی برای ارزیابی خسارت، موارد زیادی اثر گذار است. در برخی از کشورها، چون نیروی کار کم و به عبارتی گران است، تولید در آن کشورها به سمت تکنولوژی می رود. بـه عبارتی تولید خدمات در آن کشورها، تکنولوژی بر است چون هزینه آن بیشتر است؛ لــذا تکنولـوژی بری و کاربری در تولید یک کالا و یا خدمت بستگی به جمعیت نیروی کار آن کشور هم دارد.
در اکثر کشورهای پیشرفته چون نیروی کار، گران است تولید تکنولوژی بر است. در این کشورها استفاده از تکنولوژی جلوی مخاطرات اخلاقی را می گیرد و صنعت بیمه را دچار یک انتخاب بد نمی کند .
*در کشور ما وضعیت چگونه است؟
اندازه استفاده از تکنولوژی نوین برای ارزیابی خسارت در صنعت بیمه کشورمان می‌تواند برای رشته های متفاوت فرق کند. در ایران اولا نیروی کار ارزان است ثانیاً ، مخاطرات اخلاقی هم می تواند زیاد اتفاق بیفتد. از همین رو جمع کردن این دو موضوع در کنار هم کار نسبتاً سختی است. باید ترکیبی از این دو ابزار استفاده کرد که هم ایجاد اشتغال و استفاده از نیروی کار بیکار در اقتصاد حاصل شود و از طرفی با بکارگیری تکنولوژی ارزیابی خسارت جلوی مخاطرات اخلاقی گرفته شود تا صنعت بیمه دچار انتخاب بد نشود. نکته دیگر اینکه در برخی از رشته های بیمه ای مثلا ، بیمه پالایشگاه‌ها، هواپیما ، پتروشیمی و … به عبارتی ریسک های بزرگ بهتراست سهم تکنولوژی برای ارزیابی خسارت از سهم اشخاص بیشتر باشد .
*حال یکی از مهمترین سئوالهایی که در این ایام مطرح است این است که، صنعت بیمه در بخش عملیاتی، پذیره نویسی، ارزیابی خسارت، تعیین قیمت ها، مدیریت ریسک ، مدیریت دارائی ها و… چگونه می تواند از فنآوری بیمه استفاده کند؟
در بیشتر موارد مطرح در سوال بویژه ارزیابی خسارت و مدیریت ریسک های عملیاتی و بیمه گری ، تجزیه و تحلیل دقیـق و به موقع داده های موجـود (انباشته شـده در پایگاه های داده ی شرکت های بیمه ) از طریق فناوری های داده کاوی (data mining) و استقرار زیرساخت های هوش تجاری (BI)می تواند راهگشا باشد. در این خصوص هرچه دامنه اطلاعات کامل تر و وسیع تر باشد نتایج حاصله دقیق تر خواهد بود و لذا برای توسعه و تکمیل داده ها ، بهره گیری از تکنولوژی های حوزه کلان داده ها و استفاده از منابع تولید داده های پرشتاب از جمله گزارش های وبی ، سیستم های شناسایی از طریق امواج رادیویی (RFID) ، فناوری های بی سیم ،شبکه های حسگر ، استقرار آرشیو های الکترونیکی برای مدیریت بهتر اسناد و مدارک فیزیکی و … باید مد نظرمان باشد.
به نظر جنابعالی، کدام رشته های بیمه ای بیشترین ظرفیت بهره برداری از« فن آوری بیمه » را دارند یا در اولویت اول قرار دارند؟
فروش انواع بیمه نامه های استاندارد و بدون نیاز به بازدید و کارشناسی صدور از قبیل بیمه شخص ثالث خودرو، بیمه مسئولیت پزشکان و پیراپزشکان، حوادث انفرادی ، بیمه جامع خانوار و بیمه عمر زمانی و بیمه های مسافرتی بیشترین ظرفیت بهره برداری از فن آوری بیمه را دارند. اما در این حوزه باید به این نکتــه هم اشاره داشت که در مــورد بیمــه شخص ثالث خودرو،فرض برآن است که شرکت های بیمه ازمزایـای به اشتراک گـذاری داده هـا استفاده کرده و از این طریق کوپـن های سنتـی بیمه نامه های ثالث حذف شده است.
*توسعه بازار بیمه هم یکی از مهمترین اهدافی است که همیشه مطرح است. در این بخش توسعه از طریق مدل بانک بیمه را تا چه میزان در توسعه صنعت موثر می‌دانید؟
مدل بانک بیمه، موضوعی است که از آن به عنوان Banc-assurance یاد می شود. در مدل بانک بیمه یک مشارکت و رابطه یکپارچه بین بانک و شرکت بیمه بوجود می آید و در این مدل از کانال فروش بانک به منظور فروش محصولات بیمه استفاده می شودو در نتیجه یک بانک و یک شرکت بیمه ، مدل مشارکتی را ایجاد می کنند که از طریق آن ، شرکت های بیمه می‌توانند محصولات خود را به مشتریان بانک ارائه و به فروش برسانند .
در این حالت کارکنان بانک ، به عنوان جایگزین فروشندگان بیمه، تبدیل به نقطه فروش و نقطه تماس با مشتریان بانک خواهندشد و فعالیت های بازاریابی از طریق آنها انجام می شود.
البته ذکر این نکته الزامی است که پردازش و مدیریت صدور بیمه نامه ها توسط شرکت بیمه انجام می شود و با توجه به اشتراک کارمزد صدور بیمه نامه بین شرکت بیمه و بانک این توافق برای هر دو طرف سودآور خواهد بود.
شرکت های بیمه با کمترین هزینه وبدون نیاز به توسعه شبکه فروش ، مشتریان خود را گسترش می دهند و درآمد بانک ها با نگهداری سپرده ها ودریافت کارمزدهای صدور بیمه نامه افزایش خواهد یافت.
از جمله محصولات مهمی که می توان در بانک ها عرضه کرد بیمه نامه های مستمری است که در اروپا ، آمریکای لاتین ،آسیا و اروپا از جمله محصولات رایج ارائه شده در مدل بانک بیمه است.علاوه بر فروش بیمه نامه از مدل بانک بیمه و ایجاد رابطه مشارکتی بین بانک و شرکت بیمه، می توان در یکپارچه کردن عملیات دریافت و پرداخت شرکت های بیمه از طریق بانک های عامل بهره گرفت.طبیعی است که دستیابی به مدل یکپارچه بانک بیمه ،صرفا با بهره گرفتن از فناوری اطلاعات و استفاده از تکنولوژی های نوین، ایجاد ارتباط یکپارچه امکان پذیر خواهد بود و فناوری اطلاعات مهم ترین نقش را در ایجاد مدل بانک بیمه بر عهده دارد.
*یکی دیگر از مقوله های مهم در این بخش، موضوع بیمه الکترونیک و Mobility است. در این خصوص فکر می کنید در چه وضعی قرار داریم؟
بر اساس آمارهای منتشرشده ، میزان فروش الکترونیکی بیمه نامه های عمر در کشور کره جنوبی در سال 2012 معادل 1.88میلیارد دلار و در سال 2015 معادل 6.58 میلیارد دلار بوده است و این به معنای آن است که حجم فروش الکترونیکی بیمه نامه عمر در این کشور در فاصله سال های 2012 تا 2015 به میزان 300 درصد رشد کرده است و پیش بینی می شود روند این رشد در سال های آتی بالاتر از این خواهد بود.
استفاده از تکنولوژی های جدیـد و استفـاده از کانال های وب و تلفن همراه برای انجام خدمات بیمه گری را می توان بیمه الکترونیک به حساب آورد.
از نتایج به کارگیری بیمه الکترونیک در صنعت بیمه می توان به افزایش امکان دسترسی و ارائه سریع تر خدمات به مشتریان،کاهش هزینه با به کار گیری سیستم های تحت وب ،فراهم آوردن امکان تولید و به کارگیری اسناد و فرم های الکترونیک ،ایجاد زمینه رقابت در فضای مجازی و افزایش نفوذ در بازار بیمه های خرد ،کاهش در کارمزد پرداختی به واسطه ها را از طریق فروش مستقیم بیمه نامه به مشتری ،کاهش مدت زمان انجام کار ، کارایی و بازدهی بالا ،امنیت بالاتر، ایجاد باشگاه مشتریان و ارائه خدمات صورتحساب و سایر خدمات مشابه به مشتریان ، استعلام نرخ انواع بیمه نامه ،تمدید انواع بیمه نامه مانند بیمه نامه های شخص ثالث و بدنه خودرو ، عملیات دریافت حق بیمه ها از طریق امکانات بانکداری تحت وب یا همراه بانک ، استعلام اندوخته و سود مشارکت بیمه های عمر و سرمایه گذاری ،معرفینامه های آنلاین درمان ، ثبت درخواست انواع الحاقیه ، اعلام و پیگیری خسارت ها ، بسط فرآیند های خسارت به حوزه های تلفن همراه به صورت امن وتغییرات در مشخصات بیمه شده و بیمه گذار اشاره کرد.
*یکی از نگرانی‌ها در صنعت بیمه موضوع قرار گیری در مسیر اهداف است . در این مقوله فکر میکنید کدام ابزار و فن اوری نوین می تواند موثر و کارآمد واقع شود؟
نگاهی به مفهوم و کاربردهای فن آوری تنظیم مقرراتی«رگ تک» ما را به سمت مفهوم Regulatory Technology یا به اختصار رگ‌تک (Reg Tech) رهنمود می کند. این مقوله یکی از زیر مجموعه های فین تک باآینده ای روشن است که سعی دارد ملزومات قانونی در بانک ها و دیگر موسسات مالی را به شیوه ای کاراتر و موثرتر نسبت به روندهای موجود و با به کارگیری فناوری های روز به انجام برساند. برای توضیح بهتر باید بگویم که ، متاسفانه عمدا یا سهوا ممکن است تخلفاتی توسط شبکه فروش صنعت بیمه و یا بیمه گذاران انجام شود. این وقایع در صورت عدم اطلاع ،ممکن است شرکت بیمه گر را با ریسک ها و مخاطرات جدی مواجه سازد . به عنوان مثال فرض کنید در یک شرکت بیمه نظارت دقیقی روی بدهی های معوق حق بیمه وجود نداشته باشد. در این صورت ممکن است با گذشت چند ماه یاچند سال شرکت بیمه با انبوهی از مطالبات معوق مواجه شود که در بسیاری از موارد مدت ها از تاریخ انقضای بیمه نامه مربوطه هم گذشته و امکان وصول آن مطالبات، بسیار مشکل و گاه نشدنی خواهد بود. بنابراین ضروری است که در یک شرکت بیمه در تمام موارد ، سامانه های نظارتی و کنترلی دقیق و بروز وجود داشته باشدکه به صورت به هنگام از ارائه سرویس درمواردمشکوک به متخلف خودداری کرده و مدیریت های ذیربط بتوانند به موقع آگاهی یافته و در مورد پیش آمده ، تصمیم گیری کنند.
*نقش فن آوری در این حوزه دقیقا چیست؟
فناوری اطلاعات می تواند شرایطی را فراهم سازد که مدیران ارشد یک سازمان به صورت سیستماتیک از رعایت الزامات آیین نامه های داخلی و خارجی رگولاتوری در عملیات بیمه گری ، مالی و اتکایی خود اطمینان حاصل کنند.. یکی از مثال هایی که در این رابطه می توان به آن اشاره کرد موضوع کنترل تجمع خطر طبق آیین نامه شورای عالی بیمه است.
در صورتی‌که شرکت بیمه یک نرم افزار هوشمند برای کنترل تجمع خطر در اختیار داشته باشد با اطمینان نسبت به پذیرش ریسک اقدام خواهدکرد ودر غیر اینصورت همواره بیم آن را خواهد داشت کنترل های لازم در مورد تجمع خطر را انجام نداده باشد.
به جرات می توان ادعاکرد، در مواردی که برخی از شرکت های بیمه ای به یکباره دچار مشکلات جدی در کسب و کار خود شده و برخی از آنها تا مرز ورشکستگی پیش رفته اند. بیشترین مشکل به نداشتن سامانه جامع نظارتی در این شرکت ها و عدم آگاهی مدیران ذیربط از مشکلات فراوان در حوزه کسب و کار در این شرکت ها مربوط بوده است.
بدیهی است در هر دو حوزه نظارتی توضیح داده شده فوق ،نظارت زمانی ارزشمند است که به صورت بهنگام و آنلاین انجام و جلوی تخلف گرفته شود. در غیر این صورت، با انجام نظارت به صورت آفلاین و با توجه به آنکه تخلف واقع شده و ممکن است تعهداتی هم برای شرکت ایجاد شده باشد ، ارزش زیادی نخواهد داشت.
بدیهی است درصورت برخورداری ازسامانه های نظارتی دقیق برای جلوگیری ازوقوع تخلف وبرای اطمینان از رعایت قواعد رگولاتوری ، توسعه شبکه فروش و توسعه پرتفوی شرکت های بیمه با اطمینان بالاتری انجام خواهد شد.
