فردا (۲۳ مه و دوم خرداد) روز جهانی لاک‌پشت است. یک کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه ۴۰ درصد از ۴۰۰ گونه و زیرگونه لاک‌پشت جهان در معرض تهدید انقراض قرار دارند، لاک‌پشت‌های ایران را معرفی کرد.
به گزارش رتبه آنلاین، الهام آبتین با اشاره به اینکه از سال ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۶۹ شمسی)، روز ۲۳ ماه مه به عنوان روز «جهانی لاک‌پشت» نامگذاری شده است، به ایسنا گفت: بیش از ۴۰۰ گونه و زیرگونه لاک‌پشت در جهان وجود دارد که از این تعداد حدود ۴۰ درصد آن‌ها در لیست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) به عنوان گونه‌های در معرض تهدید قرار گرفته‌اند.
وی با بیان اینکه گونه‌های مختلف لاک‌پشت موجود در جهان در ۱۴ خانواده جای دارند، اظهارکرد: از بین همه گونه‌های موجود در جهان، هفت گونه از لاک‌پشت‌ها جزو گونه‌های دریایی و آب شور و بقیه آن‌ها متعلق به آب شیرین و یا زیستگاه‌های خشکی هستند.
این متخصص حوزه تنوع زیستی با بیان اینکه در ایران ۱۰ گونه لاک‌پشت از شش خانواده وجود دارد، توضیح داد: پنج گونه از لاک‌پشت‌های موجود در ایران در گروه دریایی جای می‌گیرند که شامل لاک‌پشت‌های سبز، سرخ، عقابی زیتونی و پشت‌چرمی است همچنین دو گونه از لاک‌پشت‌های ایران متعلق به خانواده لاک‌پشت‌های خشکی هستند که لاک‌پشت مهمیزدار و لاک‌پشت افغانی نامیده می‌شوند و یک گونه لاک‌پشت آب شیرین با نام لاک‌پشت فراتی متعلق به خانواده لاک‌پشت لاک نرم در ایران وجود دارد که تنها در خوزستان دیده می‌شود. افزون بر اینها دو گونه از خانواده لاک‌پشت‌های برکه‌ای در ایران وجود دارد به نام‌های لاک‌پشت خزری و لاک‌پشت برکه‌ای اروپایی.
آبتین در ادامه با تاکید بر این نکته که روز جهانی لاک‌پشت با هدف افزایش آگاهی عمومی برای حمایت و حفاظت از این گونه جانوری نامگذاری شده است، گفت: لاک‌پشت‌ها با توجه به شکل ظاهری، عملکرد و جایگاه اکولوژیک نقش قابل توجهی در تنوع زیستی جهان ایفا می‌کنند. نامگذاری روزی برای لاک‌پشت‌ها، با این هدف است که ضمن افزایش آگاهی در مورد خطرات و تهدیدات لاک‌پشت‌ها، اقدامات حفاظتی برای حفظ و نگهداشت جمعیت گونه‌های لاک‌پشت در معرض خطر انقراض و در معرض تهدید بیشتر و جدی‌تر شود.
این کارشناس تنوع زیستی و محیط زیست در پایان گفت‌وگو تهدیدهای لاک‌پشت‌ها را در ایران و جهان برشمرد و گفت: تخریب زیستگاه‌های آبی و خشکی، آلودگی زیستگاه‌های تالابی و اقیانوس‌ها، توسعه فعالیت‌های منجر به گرمایش زمین، تجارت غیرقانونی و برداشت تخم گونه‌های لاک‌پشت، تخریب پوشش گیاهی در زیستگاه‌های خشکی، ورود گونه‌های لاک‌پشت غیر بومی به زیستگاه‌های گونه‌های بومی مورادی است که بقای لاک‌پشت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
