این که چرا سرمایه یک باشگاه و هواداران و آینده تیم ملی به هوای رسیدگی به امورتحصیلی و بدون کنترل برای رفت و آمد و حوادث احتمالی و حتی برنامه غذایی و… به امان خدا رها می شود جای سوال دارد.
به گزارش رتبه آنلاین، خواب باشو غریبه کوچک، با آن نگاه رنج دیده اش، پشت کامیون او را به شمال برد . او که رنج جنگ توی جانش دویده بود از همه چیز می ترسید، آن قدر دوید تا به مزرعه «نایی جان» رسید.
زبان مشترک، رنج این دو بود که بفهمند از هم چه می خواهند. مرد خانه نمی پذیرفت غریبه ای در خانه باشد تا به وقت برگشت در می ابد باشو می تواند به جای دست قطع شده اش باشد.
بهترین صحنه این فیلم جایی بود که «نایی جان» مریض شد و باشو زیر باران، مراسم تشت زنی را انجام داد تا زن مهربان و ناجی اش بهبود یابد.
باشوی بوشهر و قائدی استقلال – که در 13 مرداد امسال همه را حیرت زده تکنیک خود کرده بود – حالا به جای نایی جان روی تخت بیمارستان خوابیده است.
با اخراج موقت به فرمان شفر، نگرانی ها را سمت خود برد که مبادا اوهم به خیل بازیکنانی بپیوندد که نداشتن زبان مشترک برای فهمیدن شدن متقابل با مربی، تماشاگران و حتی رسانه، او را توی مسیر فراموشی بیندازد.
قائدی، خلاصه مسیر استعداد یابی در ایران است. فقط کشف می شوند، بعد از کشف، انگار همه چیز به سرانجام رسیده باشد به حال خود رها می شوند. می گوییم استعداد یابی و حرفی از پرورش استعداد به میان نمی آید.هیچ برنامه ای برای قرار گرفتن در مسیر حرفه ای شدن وجود ندارد.
زمانی که نیمار به بارسا پیوست برایش برنامه غذایی خاص تعریف شد تا ضعف جسمانی اش برطرف شود.بازیکن این جا صبح روز مسابقه کله پاچه رابه اصطلاح توی رگ می زند و مهم نیست اگر چند بازی روی فرم نباشد، یک فصل روی فرم نباشد چون تا سی و چند سالگی بین تیم ها دست به دست می شود و قرارداد به راه است.
قائدی در همان بازی اول مقابل استقلال خوزستان لقب باشو را گرفت تا ناخواسته در مسیر باشوی فیلم بهرام بیضایی قرار بگیرد. در فصل نفهمیدن زبان مشترک به اخراج رسید و حالا که به ظاهر حرف شنو شده معلوم نیست عده ای دست به کار شده اند و قصه تصادف را طوری می چینند که برای پاک کردنش زمان زیادی لازم است و چشم می بندیم تا یکی از استعدادها را سرنگون کنیم و بعد ژست مغموم بگیریم و بگوییم :فوتبال بی رحم است.
فوتبال را مریخی ها نساخته اند، فوتبال را کنترل و برنامه ریزی می سازد. زمانی سردار آزمون با پوزخند هایی در برنامه نود روبه رو شد اما هیچ کس نمی دانست که بار کنترل را خانواده بر دوش گرفته است.
وقتی مهدوی کیا می گفت عادت کرده ام ساعت 9 بخوابم ،تعجب کردیم چرا که تعجب حق ما بود. وقتی به خاطر دیر خوابیدن بچه ها ، آهنگ لالایی شبکه پویا از ساعت 9به10 رسیده و باز نیمی از بچه ها بیدار هستند. فوتبالیست بازنشسته اروپایی هنوز عادت به خوابیدن سر ساعت دوران باشگاهی اش را دارد چرا که عادت به رفتار منجر خواهد شد. هنوز یادمان نرفته قصه ساعت 4 صبح بازی با بحرین و..
این که چرا سرمایه یک باشگاه و هواداران و آینده تیم ملی به هوای رسیدگی به امورتحصیلی و بدون کنترل برای رفت و آمد و حوادث احتمالی و حتی برنامه غذایی و… به امان خدا رها می شود جای سوال دارد.
باشو دست راست مرد خانه شد و می خندید و شعر ایران را از روی کتاب فارسی دبستان می خواند اما حالا چه کسی می تواند پاسخگوی اثرات بعدی این حادثه برای یک استعدادباشد؟
مسائل ژنتیکی و فیزیولوژیکی در ورزش از اولویت اول و آخر جدا شده است.ورزشکاران در زیر مجموعه اقتصاد بی وزن قرار می گیرند.
«دنی کوا» پروفسور اقتصاد، اقتصاد مبتنی بر اطلاعات را اقتصاد بدون وزن می داند که برخلاف گذشته، رشد اقتصادی را بر حسب تولید محصولات سنگین هم چون تجهیزات صنعتی و …تعریف می کردند امروزه رشد اقتصادی بر حسب سهم دانش در بازار و داده های مبتنی اطلاعات-ارتباطات است؛ به مراتب بیش از سهم سایر عوامل تولید.
سبک زندگی، اوقات فراغت، تحولات اجتماعی، انحرافات اجتماعی و …باید تحت نظارت مستقیم باشگاه ها باشد.تا این داده ها به ارزش افزوده در نقل و انتقالات منجر شود .شکوفایی هر باشگاه مدیون این داده های ارزش افزوده ای هست.
قاعده قائدی ،مختص فوتبال نیست در تمام امور علوم انسانی و کشف استعدادهای هنری و ورزشی انگار از روی دست هم کپی می کنند و هی این کپی خش دار و کمرنگ تر می شود تا جایی که با الگوی اولی زمین تا آسمان فرق دارد و در باشگاه های فوتبال می توان دولتی بودن را مزید بر علت دانست.
منبع : عصر ایران
