سوءاستفاده از صداقت هنرمند پیشکسوت

رزمی حاصل یک عمر فعالیت عکاسی را خوب ارزیابی کرد و افزود: البته دلم نمی‌خواست که در صحنه‌هایی همچون کشتار مردم توسط عوامل رژیم پهلوی و جنگ تحمیلی، حاضر و ناظر باشم اما به عنوان یک عکاس مطبوعاتی وظیفه داشتم که در این صحنه‌ها به عکاسی بپردازم و عکسهایم را به روزنامه بدهم تا سردبیر از میان آنها و بنا بر موقعیتهای مختلف به انتخاب عکسها و انتشار آنها بپردازد. اما با تمام این اوصاف، شغل خود را بسیار دوست دارم. عکاسی مطبوعاتی با سایر انواع عکاسی تفاوت دارد و خاطرات خوب و بدِ زیادی از آن به جا می‌ماند.

رزمی در توصیه به عکاسان جوان، بیان کرد: اول اینکه نسبت به کار خود تعهد داشته باشند. دوم اینکه همیشه یک کپی از عکسها برای خودشان داشته باشند، من فریب خوردم و عکسهایم را به یکی از روزنامه‌ها دادم و آنها هم از صداقت من سوءاستفاده کردند و امروز دیگر صاحب هیچ‌کدام از آثارم نیستم تا بتوانم نمایشگاه برپا کنم و از این بابت بسیار ناراحت هستم؛ به عکاسان جوان سفارش می‌کنم در این زمینه به هیچکس اعتماد نکنند. سوم اینکه عکاسی شغلی است که از هر کسی بر نمی‌آید و یک عکاس باید عاشق کارش باشد چراکه عکاسی درآمد چندانی ندارد و استرس، فشار و ناراحتی بسیاری را به همراه دارد؛ به نظر من اگر یک عکاس به کارش علاقه ندارد حتی اگر دستفروشی کند بهتر از عکاسی است و شاید هزینه‌های زندگی‌اش هم بهتر تأمین شود.