احسان بهرام غفاری،روزنامه نگار| اینکه فردای هر اتفاقی، رسانه را بکنیم سوگواره‌نویسی یا در بهترین حالت برای هزارمین بار، شش واکنش را با رسم شکل توضیح بدهیم که بروید و نروید کنار چارچوب در یا زیر میز، تمام بضاعت رسانه‌های ما در هنگام اتفاقات طبیعی و غیرطبیعی شده است.
نه مطالبه‌ای وجود دارد، نه پاسخ‌گویی. زلزله بم، زلزله رودبار و منجیل، پلاسکو، سیل شمال کشور، حوادث جاده‌ای، سقوط هواپیماها، برخورد قطارها، اتفاقات مترو و صدها مورد دیگر تنها برای رسانه‌ها که باید مطالبه‌گر و دنبال پاسخ باشند، صرفا شده است موضوع جالب، سوگواره‌نویسی! نشر عکس و در بهترین حالت اینفوگرافیک و یادداشت فلان هنرمند و گریه فلان ستاره.
برخورد رسانه‌های ما با حوادث، پی‌گیری از مسئولین، بازخواست از متولیان، طلب برنامه برای رخدادهای آتی و… همگی به مرحله‌ای از سانتی‌مانتالیسم رسیده است که نهاد دولت و متولیان امر نیز خیال‌شان کاملا راحت است که از فردا رسانه به‌جای در آوردن پاشنه دفترشان، قرار است با چهار عکس و چهار داستان سر و ته قضیه را هم بیاورد.
حال غرب کشور ما در حادثه‌ای ناگوار قرار دارد و می‌توان از همین الان دید که واکنش رسانه‌های ما به‌جز شور کردن قضیه و طلب کمک مردمی و برانگیختن احساسات هیچ چیز دیگری نیست و رسالت رسانه کلا سالهاست فراموش شده است.