یک کارشناس سینما اظهار داشت: بسیاری از مردم در سال های اولیه پیروزی انقلاب اسلامی سینمای ایرانی را نمودی از فساد قبل از انقلاب می‌دانستند؛ در حالی که بسیاری از صنایع موجود در این حوزه درگیر ورشکستی نیز بودند.
برنامه سینما معیار با موضوع بررسی سینمای ایران در دهه ۶۰، با حضور سید آریا قریشی (کارشناس و منتقد سینمای ایران) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.
در این برنامه سید آریا قریشی با اشاره به این که دوربین فیلمبرداری به عنوان یک ابزار لوکس و سلطنتی وارد ایران شده است، گفت: دوربین فیلمبرداری پس از ورود به ایران تا سال های سال در اختیار خانواده سلطنتی قرار داشته و فیلم های تولید شده در آن زمان به دلیل فیلمبرداری از پادشاهان وقت ساخته شده اند.
وی همچنین در ادامه افزود: ثبت لحظات خوش آیند پادشاه و بازسازی اتفاقات جذاب برای پادشاهان ایران تنها دلیل بر فیلمسازی در دوران اولیه ورود سینما به ایران بود.
این کارشناس سینما با اشاره به این که ورود ابزار سینما به ایران مبدا مناسبی برای تولیدات سینمایی ایران نیست، اظهار داشت: ابزار سینمایی در دوران سلطنت قاجار با هدف سینمایی و ارتباط با توده مردم وارد کشور نشده است.
وی همچنین در ادامه اضافه کرد: ابزار و تجهیزات اولیه سینما در ایران بدون حضور افکار مکمل برای تولیدات سینمایی مورد استفاده قرار می گرفتند.
سید آریا قریشی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به مفهوم سینمای دهه ۶۰ در ایران، عنوان کرد: سینمای دهه ی ۶۰ یا سینمای گلخانه ای از نظر مفهومی با فعالیت افرادی چون انوار، بهشتی و حیدریان از سال ۶۱ شروع به فعالیت کرده و تا اواخر سال ۷۲ ادامه پیدا کرد.
وی با بیان این که سینمای ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا سال ۶۱ وضعیت بسیار آشفته ای را تجربه می کند، اظهار داشت: بسیاری از مردم در سال های اولیه پیروزی انقلاب اسلامی سینمای ایرانی را نمودی از فساد قبل از انقلاب می دانستند؛ در حالی که بسیاری از صنایع موجود در این حوزه درگیر ورشکستی نیز بودند.
این کارشناس سینما با اشاره به فعالیت آقای نجفی در سال ۵۸ در حوزه نمایش فیلم های سینمایی، تصریح کرد: در سال ۵۸ محمدعلی نجفی با سرپرستی اداره کل نظارت بر نمایش فیلم های سینمایی اولین تلاش های جدی در حوزه ثبات سینما در ایران را انجام می دهد.
