اکونومیست با اشاره به اینکه تاکنون ریاست‌جمهوری ترامپ به اندازه‌ای که شعارهای انتخاباتی‌اش نشان می‌داد اسفبار نبوده است، افزود که با این وجود ترامپ دچار اشتباهات جدی‌ای شده است که آسیبی شدید به قدرت کشورش وارد آورده است. اکونومیست بر این باور است که نفوذ و اثرگذاری آمریکا در سطح جهان تحت ریاست‌جمهوری ترامپ کاهش یافته است و حفظ آن کار آسانی نخواهد بود. بر این اساس، حتی تور آسیایی ترامپ هم نمی‌تواند این واقعیت را پنهان سازد که آمریکا درونگرا شده است و به خود و کل جهان آسیب می‌زند.

البته این موضوع که سیاست خارجی آمریکا فاجعه‌آمیز خواهد شد، برای بسیاری قابل پیش‌بینی بود. ترامپ گفته بود که پیمان‌های بین‌المللی را پاره خواهد کرد، از اتحاد آمریکا با متحدان دست خواهد کشید، یک بمب نمادین زیر نظم جهانی قانون‌محور کارخواهد گذاشت و نظم‌های موجود را دلبخواهی کنار خواهد گذاشت. او گفته بود که ناتو سازمانی نخ‌نما شده است، نفتا احتمالا بدترین پیمان تجاری تاریخ است و آمریکا در قبال خارجی‌ها بیش از حد خوش‌رفتار بوده است. با وجود همه این ادعاها اما تاکنون سیاست خارجی ترامپ آنقدر که او وعده داده بود، اسفبار نشده است. او آغازگر هیچ جنگی نشده، دفاع آمریکا از دولت محاصره شده افغانستان را تشدید و کمک کرده است تا عراق شهرهای تحت اشغال داعش را بازپس گیرد. حالا هم با توجه به تور ۱۲ روزه آسیایی او، نمی‌توان او را فردی تلقی کرد که کاملا فارغ از تحولات جهان است. در حوزه امنیت نیز ترامپ از برخی اشتباهات وحشتناک اجتناب کرده است.

او تقابل بی‌دلیل با چین بر سر موضوع تایوان را آغاز نکرده است، درحالی‌که پیش از این چنین تهدیدی کرده بود. او حتی چین را ترغیب کرده است که به کره‌شمالی کمی فشار بیاورد تا گسترش تسلیحات هسته‌ای‌اش را متوقف کند. با وجود همه اینها اما او مرتکب اشتباهاتی جدی نیز شده است از جمله قبول نداشتن برجام. الگوی رفتاری او نیز سبعانه است. ترامپ تصور می‌کند چیزی وجود ندارد که آن را از تاریخ بیاموزد. او به قدرتمندانی چون پوتین و شی‌جین‌پینگ روی خوش نشان می‌دهد و گرم می‌گیرد اما توییت‌های او جوک نیستند و بدون هشدار قبلی مقامات خود را برکنار می‌کند، علیه کیم جونگ اون که دیوانگی‌اش نیازی به تحریک ندارد، تهدیدهای مداوم صادر می‌کند و بالاخره اینکه ترامپ هنوز توسط یک بحران به بوته آزمایش گذاشته نشده است. گرچه ژنرال‌های بلندپایه به او مشاوره می‌دهند، اما او فرمانده کل قواست، فرمانده‌ای که خلق و خویش دوست و دشمن را یکسان تهدید می‌کند.

شاید بزرگ‌ترین آسیبی که ترامپ به آمریکا وارد کرده، به قدرت نرم آمریکا وارد شده است. او این اعتقاد را که آمریکا باید برای ارزش‌های جهانی همچون دموکراسی و حقوق بشر بپاخیزد، علنا مورد تمسخر قرار می‌دهد. او به‌وضوح آدمکشی را مورد ستایش قرار می‌دهد مثال آن هم کشتار جمعی متهمان در فیلیپین است. او این کار را نه فقط خارج از عرف دیپلماتیک بلکه خارج از چارچوب‌های عقلانی انجام می‌دهد. همه این‌ مخاطرات توسط رئیس‌جمهوری متوجه آمریکا شده است که عقیده دارد ملت‌های قدرتمند فقط به خودشان توجه می‌کنند. او با شعار «نخست آمریکا» آمریکا را ضعیف‌تر و جهان را تبدیل به‌جایی بدتر کرده است.

منبع:دنیای اقتصاد