تیم ملی والیبال در این چند سال کاری کرده است که پیروزی در هر مسابقه‌ای و مقابل هر حریفی به یک توقع ملی تبدیل شده است و بعد از هر شکستی به شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرد. یعنی بُردن وظیفه تیم ملی والیبال شده است.
به گزارش رتبه آنلاین، عصر ایران نوشت: «بعد از هر پیروزی تیم ملی والیبال ایران جوان‌هایی توئیت هوا می‌کنند: «شما یادتون نمیاد زمانی گرفتن یک ست از این تیم برای ما آرزو بود.» خوشمزه‌بازی مجازی در واکنش به تکرار کلیشه‌ای این جمله توسط گزارشگران. اما واقعیت آن است که بسیاری از آنها که این جور به پیروزی‌های تیم ملی والیبال واکنش نشان می‌دهند یادشان نمی‌آید که پیروزی ۳-۲ مقابل پاکستان چه کیفی داشت! یادشان نمی‌آید در همین سالن ۱۲ هزار نفری آزادی بعد از چهارم شدن در آسیا ملی‌پوشان ما دور افتخار زدند.
کسانی می‌گویند: «مگر انتظار داشتید تا ابد آرزوی یک ست گرفتن از ژاپن داشته باشیم؟ پیشرفت طبیعی است.» البته که طبیعی است اما مگر تیم‌های دیگر که از ما جلوتر بودند، متوقف شدند تا ما به آنها برسیم و سبقت بگیریم؟ دیگران هم تلاش کردند اما موفقیت تیم ملی والیبال در این چند سال خیره‌کننده است. آنها کاری کرده‌اند که پیروزی در هر مسابقه‌ای و مقابل هر حریفی به یک توقع ملی تبدیل شده است و بعد از هر شکستی به شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرند. یعنی بُردن وظیفه آنها شده است.
در بلغارستان تیم دوم ایران موفق شد با تعدادی جوان کم‌نام و نشان ۳-۰ میزبانان بلغار را شکست دهد. جوان‌هایی که فرصت کرده بودند از زیر سایه سعید معروف، امیر غفور، محمد موسوی و … بیرون بیایند نشان دادند که از کیفیت بسیار خوبی برخوردارند؛ گرچه کارشناسان معتقدند نسل طلایی ما همین ترکیب اصلی‌مان است که در لیگ ملت‌ها به میدان می‌رود و بسیار بعید است به این زودی‌ها بتوان برای میرسعید معروف لَکرانی که ۳۴ ساله شده جانشینی پیدا کرد. او بازیکنی در استانداردهای جهانی است. یک پنجه طلای واقعی که ضربان قلب تیم را تنظیم می‌کند.
این نسل ایران را بعد از ۵۲ سال به المپیک بردند، در بازی‌های آسیایی قهرمان شدند و حالا مدت‌هاست که به پای ثابت مسابقات بین‌المللی تبدیل شده‌اند. تیمی جنگنده، پرانرژی و با طراوت که هر حریفی را آزار می‌دهد. موفقیت والیبال ایران بیش از هر چیزی در کشف استعدادهای جوان در سراسر کشور بود. محمدرضا یزدانی‌خرم را شاید بتوان به عنوان معمار اصلی رنسانس والیبال ایران نام گذاشت. او از سال ۱۳۶۸ تا سال ۱۳۸۵ سکان فدراسیون والیبال را در دست داشت و با برگزاری لیگ‌های منظم، آوردن مربیان خارجی برای تیم ملی جوانان و نوجوانان و اخذ بودجه و تجهیزات برای فدراسیون والیبال توانست زمینه‌ساز پیشرفت پایه‌ای والیبال ایران شود.
حالا پس از صعود به مرحله نهایی لیگ ملت‌ها، مردم از تیم ملی والیبال نه درخشش و گرفتن یک ست از حریفان که مدال می‌خواهند. این توقع مثل وزنه‌ای بسته شده به مچ پاهای آنها هر روز سنگین‌تر می‌شود، امید که فشار ناشی از این توقعات آنها را از پرواز باز ندارد.
مردم اما هنوز در شبکه‌های مجازی با این تیم شوخی می‌کنند و یک نفر نوشته بود: یکی از دلایل موفقیت تیم ملی والیبال این است که مسئولان در میان اقوام و آشنایانشان، فرد بلند قد ندارند!»
