در نشست تحلیلی «نوعثمانیسم از قفقاز تا شامات» که از سوی دو موسسه رسانه‌ای فراتاب و تحقیقی هور برگزار شد، صادق ملکی از دیپلمات‌های ارشد سابق وزارت امور خارجه تاکید کرد که بر خلاف عثمانی‌گرایی که نگاهی عمدتا توسعه‌گرایانه در سرزمین‌های غربی و اروپایی داشت، در نوعثمانیسم شاهد هستیم که هدف شرق و خاورمیانه و به‌طور خاص ایران است.
به گزارش رتبه آنلاین، چون ترکیه می‌کوشد در مناطقی که به نوعی دنباله ژئوپلیتیک و حوزه نفوذ سنتی ایران هستند ورود کند و ایران را کنار بزند. ملکی افزود: «این سیاست را در قبال عراق و سوریه به خوبی می‌توانیم مشاهده کنیم.» او همچنین افزود: از زمان روی کار آمدن رجب طیب اردوغان، شاهد هستیم نگاه به شرق جزو اولویت‌های سیاست خارجی ترکیه قرار گرفته است و پس از وقوع مجموعه تحولات بهار عربی در خاورمیانه، ترکیه کوشید از این طریق نفوذ خود را در منطقه افزایش دهد.
احمد نقیب‌زاده، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران دیگر سخنران این نشست بود که در رابطه با نوعثمانیسم با ایران گفت: «اردوغان و دولت ترکیه نیز دچار «مرض خاورمیانه‌ای» شده‌اند؛ مرضی که در آن تا دولتی به میزانی از قدرت و ثبات می‌رسد می‌کوشد تا حوزه نفوذ خود را به هر طریق ممکن افزایش دهد و سیاست‌های جاه‌طلبانه و پرهزینه در خارج از مرزهایش دنبال کند.» نقیب‌زاده در ادامه به موضوع عدم حل مساله کردی در خاورمیانه اشاره کرد و گفت برداشت من این است که حملات ترکیه به عفرین و دیگر کردها نه تنها باعث تضعیف آنها نمی‌شود، بلکه باعث افزایش روحیه مقابله و انسجام کردها می‌شود و به همین دلیل برخلاف اهدافش، ترکیه خود باعث تسریع استقلال کردها در خاورمیانه می‌شود. نقیب زاده اما گفت موضوع استقلال شامل کردهای ایران نمی‌شود؛ چون آنان بخشی از ایرانیان هستند و از نظر هویتی، تاریخی، فرهنگی و اجتماعی ارتباطات گسترده و ناگسستنی بین آنان و دیگر ایرانیان وجود دارد؛ امری که در سه کشور دیگر وجود ندارد.
اردشیر پشنگ، کارشناس مسائل عراق و اقلیم کردستان نیز در بخشی از این کنفرانس به رقابت طلبی ترکیه در منطقه اشاره کرد و گفت ترکیه می‌کوشد در یک جغرافیای پهناور که ترکستان بزرگ می‌خواندش، یعنی از آسیای صغیر و میانه تا قفقاز و در بخش خاورمیانه عربی و شمال آفریقا و نیز در بالکان در اروپا به احیای قدرت پیشین خود در فاکتورهای جدیدی دست بزند، منطقه‌ای که بخش بزرگی از آن حوزه نفوذ و حضور تاریخی و فرهنگی ایران به‌شمار می‌رود. او در ادامه افزود: «به‌طور مثال در کشوری نظیر تاجیکستان که در ظاهر امر از نظر فرهنگی و تاریخی به ایران نزدیک است، این دولت ترکیه است که چه از نظر فرهنگی و چه از نظر سیاسی و اقتصادی برنامه‌های جدی‌تری از ما برای بسط حضور و اثرگذاری در آنجا در پیش گرفته است، بنابراین باید مسوولان امر به‌طور جدی‌تری این سیاست‌های نوعثمانیسم را مورد توجه و حساسیت خود قرار دهند.
منبع : دنیای اقتصاد