قیمت نفت برنت تحت تاثیر تعطیلی بزرگترین خط لوله نفت انگلیس که باعث توقف عرضه نفت دریای شمال شده و همچنین کاهش تولید اوپک و روسیه، برای نخستین بار از سال ۲۰۱۵ به بالای ۶۵ دلار در هر بشکه صعود کرده است.
به گزارش رتبه آنلاین، اکنون که صنعت نفت به سال ۲۰۱۸ نزدیک می شود، دورنمای آن همچنان مبهم مانده است زیرا پیش‌بینی می‌شود میزان عرضه تحت تاثیر رونق مجدد صنعت شیل آمریکا افزایش پیدا می‌کند و از سوی دیگر اتحاد روسیه با اوپک در کاهش تولید ممکن است تحت فشار قرار گیرد زیرا بزرگترین تولیدکنندگان جهان به دنبال بازگشت به تولید کامل است. بازار نفت منتظر سال ۲۰۱۸ است و فایننشیال تایمز در گزارشی به بررسی ۵ عامل موثر بر قیمت‌های نفت پرداخته است که عبارتند از:
۱-سیستم خط لوله فورتیز
سیستم خط لوله فورتیز ۴۰ درصد از نفت و گاز تولید دریای شمال انگلیس را منتقل می‌کند و تعطیلی این خط لوله که ظرفیت حمل ۴۰۰ هزار بشکه در روز را دارد اپراتورها را وادار کرده تولید حداکثر ۸۵ میدان را محدود کنند. اگرچه انگلیس تولید کننده نفت نسبتا کوچکی در سطح جهانی محسوب می‌شود اما کاهش ۴۰۰ هزار بشکه در روز از عرضه معادل میزان نفتی است که عربستان به عنوان بزرگترین صادر کننده جهان در راستای توافق نفتی اوپک متعهد شده است کاهش دهد.
با توجه به اینکه برنت دریای شمال که قیمت پایه بازار بین المللی است، از عرضه این منطقه پشتیبانی می‌شود تعطیلی خط لوله فورتیز سبب شد بازار به سرعت واکنش نشان دهد. همه چشم‌ها به شرکت اینوس دوخته شده تا ببینند چقدر سریع می‌تواند این خط لوله را که با نشتی کوچکی در بخش ساحلی مواجه شده، تعمیر کنند. اگر این خط لوله سریع‌تر از حد انتظار به فعالیت بازگردئ، قیمت‌ها ممکن است کاهش پیدا کنند.
۲-تقاضا برای نفت
میزان رشد تقاضا عامل مهمی برای بازار نفت در قیمت ۶۵ دلار در هر بشکه است. در سه سال گذشته از زمانی که قیمت‌ها از بالای ۱۰۰ دلار در هر بشکه سقوط کرد، رشد تقاضا افزایش پیدا کرد زیرا مصرف کنندگان به قیمت‌های پایین‌تر واکنش نشان دادند. همچنین رشد اقتصادی گسترده پس از پایان دوران بحران مالی نیز در رشد تقاضا برای نفت بی‌تاثیر نبوده است.
تقاضا برای نفت از سال ۲۰۱۴ به طور میانگین بیش از ۱.۵ میلیون بشکه در روز در مقایسه با کمتر از یک میلیون بشکه در زمان نفت ۱۰۰ دلاری رشد کرده است. اما همچنان که قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کند این ابهام وجود دارد که آیا رشد اقتصادی قوی برای رشد تقاضا با همین روند کافی خواهد بود. این مسئله یک عامل تاثیرگذار خواهد بود زیرا اوپک و روسیه تلاش می‌کنند ذخایر نفت را که در دوران اشباع عرضه در اواسط سال ۲۰۱۴ جهش زیادی پیدا کردند، پایین ببرند.
۳-استراتژی خروج از توافق نفتی اوپک و روسیه
روسیه در نشست تولیدکنندگان جهانی که ماه میلادی گذشته در وین برگزار شد، خواستار دستورالعملی درباره زمان پایان محدودیت عرضه بود. اما عربستان سعودی اعلام کرد هنوز زود است مذاکرات در باره عقب‌نشینی از کاهش تولید حدود ۱.۸ میلیون بشکه آغاز شود. با این‌همه در روزهای اخیر وزیران نفت کشورهای حاشیه خلیج فارس که از متحدان نزدیک عربستان سعودی هستند، اعلام کردند که در نشست رسمی آینده وزیران حتی اگر محدودیت تولید به مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کند، کشورهای تولیدکننده برنامه خروج از کاهش تولید نفت خود را اعلام خواهند کرد.
سهیل المزروعی، وزیر انرژی امارات متحده عربی روز دوشنبه گفت: این به معنای آن نیست که ما از توافق خارج خواهیم شد بلکه به معنای آن است که ما یک استراتژی خواهیم داشت.
نمایندگان اوپک اظهار کرده‌اند که این موضوع به طور محرمانه مورد مذاکره قرار گرفته زیرا آنها نمی‌خواهند با بازگشت سریع تولید حذف شده، بازار را شوکه کنند. معامله‌گران اکنون اظهارات عربستان و روسیه را رصد می‌کنند گویا وزیران این کشورها روسای بانک‌های مرکزی هستند که دستورالعمل آینده را ارایه می‌کنند زیرا به خوبی می‌دانند که این کشورها تولید بالایی دارند که می‌توانند به سرعت به بازار بازگردانند.
۴– تولید نفت ونزوئلا
تولید نفت ونزوئلا که یکی از اعضای موسس اوپک است به دلیل کشمکش این کشور با بحران مالی و سیاسی، به سرعت سقوط کرده و باعث شده بسیاری از تحلیلگران کاهش تولید این کشور را یک ریسک بزرگ برای عرضه در سال آینده معرفی کنند.
تولید نفت ونزوئلا از بیش از ۲.۵ میلیون بشکه در روز در ابتدای سال ۲۰۱۶ به حدود ۱.۸ میلیون بشکه در روز کاهش یافته و تولید این کشور را به پایین سهمیه تعیین شده تحت توافق نفتی اوپک رسانده است.
۵– عرضه غیراوپک
عرضه رو به رشد خارج از اوپک به خصوص تولید آمریکا بزرگترین علامت سوال برای معامله‌گران نفت در سال ۲۰۱۸ مانده است. برآوردها از میزان رشد تولید شیل آمریکا به عنوان منبع نسبتا جدیدی از تولید در قیمت حدود ۶۵ دلار در هر بشکه نفت، از ۵۰۰ هزار بشکه در روز تا بالای یک میلیون بشکه در روز متغیر است.
بعلاوه پروژه‌های بزرگ نفتی در برزیل و کانادا که در دوران نفت ۱۰۰ دلاری کلید زده شده بودند، در حال راه اندازی شدن هستند و منبع جدید عرضه را به همراه خواهند آورد که ممکن است مجموعا به ۵۰۰ هزار بشکه در روز بالغ شود.
منبع : اقتصاد آنلاین