یک بانوی کارآفرین آذربایجان غربی گفت: زعفران تولیدی استان نیازمند برندسازی است.
به گزارش رتبه آنلاین، زیبا حبیبی، بانوی ۳۵ ساله، دانش آموخته علوم گیاهی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا با اشاره به اینکه کار کشت و ترویج زعفران را از سال ۹۰ با اعتبار ۱۰ میلیون تومان در یک زمین به مساحت ۱۵۰۰ متر مربع در شهر تکاب شروع کرده است، تصریح کرد: در حال حاضر به دلیل افزایش توجه به کشت محصولات کم آب بر در تلاشیم با توسعه و ترویج کشت زعفران میزان کشت این محصول را در استان افزایش دهیم.
وی با اشاره به اینکه در سال گذشته با احداث یک گلخانه به مساحت ۱۰۰۰ مترمربع در ارومیه به کشت گلخانه‌ای این محصول نیز اقدام کرده ایم خاطرنشان کرد: در حال حاضر در این گلخانه برای ۵۰۰ نفر صورت مستقیم و غیر مستقیم اشتغالزایی شده است.
این بانوی کارآفرین، درآمد حاصل این کار و بازگشت سرمایه این محصول را خوب عنوان کرد و گفت: با حمایت مسئولان استانی در زمینه برند سازی، نوآوری، بازاریابی و آگاهی بخشی به کشاورزان می‌توان محصول زعفران استان را که به دلیل مرغوبیت خاک منطقه دارای کیفیت بالایی است را به دنیا شناسانده و انحصار تولید زعفران در مشهد را بشکنیم.
حبیبی با بیان اینکه زمان برداشت زعفران در ماه‌های مهر و آبان است و از هر ۱۰۰۰ متر متوسط نیم کیلو تا یک کیلو زعفران برداشت می‌شود، اظهار کرد: محصول زعفران یک محصول کم آب بر بوده و با تولید آن ۷۸ درصد در مصرف آب صرفه‌جویی می‌شود.
حبیبی با اشاره به اینکه در خود ارومیه زعفران بومی رشد می‌کند، یادآور شد: نوروز گلی یا زعفران سفید دشت ارومیه و زعفران پاییزه خودرو با نام گل حسرت در منطقه مارمیشو و قاسملوی ارومیه نشان از وجود منبع ژنتیکی این نوع گیاه در منطقه دارد بنابراین با کشت این زعفران بومی منطقه می‌توان یک محصول کم‌توقع آبی و پربهره را به کشت انبوه رساند.
این بانوی کارآفرین ادامه داد: متأسفانه تاکنون به دلیل آگاهی نداشتن کشاورزان استان به این موضوع و نبود حمایت‌ها توجهی به این محصول نشده و موجب شده کشت محصولات پر آب بری همچون چغندر و انگور در استان رایج شود.
حبیبی خاطر نشان کرد: با حمایت دولتی و برند سازی محصولات تولیدی می‌توان زعفران بومی استان و زعفران معمولی کشت شده در استان را به ترکیه و عراق، صادر و از آن طریق این محصول را به بازارهای جهانی و اروپا که خواهان زعفران ایران هستند صادر کنیم.
به گزارش ایسنا، نوروز گلی که به این گیاه «سوغان گلی» هم گفته می‌شود گیاه خودرویی به رنگهای سفید و بنفش است که در کوهستان می روید. ریشه‌ی غده مانند و برگ‌های سوزنی و دارای ۶ گلبرگ است که پرچم‌هایش زرد و به تعداد بیش از ۱۰ عدد است. بسیار شبیه زعفران است و عده‌ای به آن «زعفران وحشی» هم می‌گویند.
همچنین سورنجان یا گل حسرت، سرده‌ای است علفی؛ گل‌های آن‌ها بدون ساقه و شبیه گل زعفران است که در پاییز می‌شکفد و به آن‌ها زعفران پاییزه یا چمنزار گفته می‌شود؛ میوهٔ آن‌ها پوشینهٔ سه‌حجره‌ای است که در بهار، زمانی که برگ‌ها ظاهر می‌شوند، می‌رسد.
سورنجان در نقاط معتدل و مرطوب می‌روید. پیاز آن در عمق ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر در خاک فرو می‌رود و در پاییز، گل‌های سفید یا بنفش شش بخشی از آن خارج می‌شود.
گل حسرت از قدیم به عنوان داروی مؤثر ضد نقرس مصرف می‌شده و در حال حاضر نیز استفاده می‌شود. در قدیم بیشتر از تنتور آن استفاده می‌کردند و امروز داروهای صنعتی آن به بازار عرضه می‌شوند.
