میراث های گذشته برای همه انسان‌ها با ارزش و حفظ آن ها حیاتی است. دانستن درباره گذشتگان به ما کمک می‌کند تا هم بتوانیم اطلاعاتی از آن‌ها و نحوه زندگیشان به دست بیاوریم و آن‌ها را بشناسیم و هم اینکه از این اطلاعات به درد بخور همیشه کشف های مهمی انجام می شود. در این موضوع، ابزارهای دیجیتال نقش خیلی مهمی در بسیاری از کشفیات داشته اند. در تحقیقات اخیر، ابزارهای دیجیتال به محققان کمک کرده اند تا بتوانند صورت مرد دوران نئوتلیکی را در داخل جمجمه‌ای که از او بر جای مانده، شبیه سازی کنند.
دانشمندان به شیوه مهندسی معکوس، پرده از راز یکی از جالب‌ترین کشفیات تاریخ برداشتند و این کار آن ها باعث شد تا موزه بریتانیا، به یکی از مهمترین موزه‌های دنیا تبدیل شود. داریم در مورد جمجمه جریکو (Jericho) صحبت می‌کنیم، فردی که جمجمه کشف شده از او متعلق به ۹۵۰۰ سال پیش است و در آن زمان زندگی می‌کرده است.
در پایین می‌توانید جمجمه جریکو، این مرد ۹۵۰۰ ساله را ببینید. همانطور که در تصویر هم می‌بینید، این جمجمه با خاک فشرده شده است و بعد از آن یک لایه از گچ روی آن پوشیده شده است تا بتوان آن را بازسازی کرد. جای خالی چشمان جریکو را هم دو تا صدف پر کرده است!
جمجمه جریکو که امروزه در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود، امروزه قدیمی‌ترین شی ایی است که این موزه دارد و وجود آن و نبود اطلاعات درستی از صورتی که در این جمجمه قرار داشته بوده است باعث می شود تا موضوع آن به یکی از مبهم‌ترین و راز آلودترین معماها تبدیل شود.
حالا خوشبختانه به کمک فناوری دیجیتال ۳ بعدی و تکنیک های خاص بازسازی، دانشمندان توانسته اند صورت فردی را که در داخل جمجمه بوده است را تشخیص دهند. جالب است بدانید که چهره فردی که محققان به آن دست پیدا کرده اند و در تصویر هم می توانید ببینید، تخمین زده شده که متعلق به مردی ۴۰ ساله با بینی شکسته است.
یک کشف بی نظیر در تمام دوران: جمجمه جریکو
جمجمه جریکو یکی از ۷ جمجمه ای بود که محققان در سال ۱۹۵۳ در منطقه ای به نام تل اس سلطان، به دست آورده و کشف کردند. آن ها نتیجه تحقیقات خود را این طوری توضیح دادند: ما به پرتره جمجمه مردی که در جریان حفاری ها پیدا کرده بودیم، دست پیدا کردیم. این مرد بیشتر از ۷۰۰۰ سال پیش زندگی می کرده و مرده است. هیچ باستان شناسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که به چنین کشف شگفت انگیزی دست پیدا کند.
اگر چه ۷ جمجمه ای که در جریان حفاری های در منطقه جریکو پیدا شده اند، در جزییات با هم فرق دارند اما همه آن ها با خاک محکم کاری شده بوده اند تا از ویژگی های ظریفی که در صورت این افراد بوده است، مواظبت شود که گوش ها، چانه و بینی از این اجزا بوده اند. صدف های دریایی داخل چشمان هم نشان دهنده چشم ها هستند.
بعد از اینکه این ۷ جمجمه پیدا شدند، حفاری های بیشتری در خاور میانه انجام شد که نتیجه این حفاری ها، به دست آمدن ۵۰ جمجمه دیگر در بخش های مختلفی مخصوصا ترکیه بود. اگر چه باستان شناسان و محققان توانستند این جمجمه ها را به دست بیاورند و روی آن ها تحقیقاتی انجام دهند، اما هنوز نتوانسته اند متوجه شوند که در گذشته دقیقا چه افرادی برای اینکه جاودانه شوند، انتخاب می شده اند و چرا.
جدا کردن گچ از استخوان مرد ۹۵۰۰ ساله به صورت مجازی
بعد از اینکه این جمجمه ها کشف شد و پرتره اولیه ای از آن ها به دست آمد، تصمیم گرفته شد تا این جمجمه ها برای تحقیقات بیشتر به موزه بریتانیا فرستاده شود. در سال ۲۰۰۹، جمجمه چریکو تحت سی تی اسکن قرار گرفت و بالاخره محققان توانستند بقایای انسان را زیر گچ پیدا کنند. این اسکن نشان داد که جمجه ای که پیدا شده است، جمجمه یک فرد بالغ بوده است و فک این اسکلت این احتمال را قوی کرد که این جمجمه مربوط به یک فرد مذکر است نه مونث. همچنین در این سی تی اسکن مشخص شد که تیغه های بینی این فرد شکسته شده بوده است. همچنین یک سوراخ کوچک هم در پشت جمجمه دیده می شود، وجود این سوراخ به این دلیل بوده است تا بتوانند داخل آن را با خاک پر کنند.
