این حشرات کنترل از راه دور، مجهز به حسگرهایی هستند که پشت‌شان تعبیه شده و کربن دی اکسید را در میان ساختمان‌های فروریخته تشخیص می‌دهند.
دانشمندان امیدوارند که بتوانند پس از وقوع زلزله یا دیگر حوادث، این سوسک‌ها را به مناطق مورد نظر برسانند.
این ردیاب‌ها قادر خواهند بود کسانی که کنترل سوسک‌ها را در دست دارند به سوی قربانیانی که کربن دی اکسید تولید می‌کنند راهنمایی کرده و به این ترتیب آنها را پیدا کنند.
دانشمندان فکر می‌کنند با وجود این اختراع، زمانی برای حفاری در مکان‌هایی که در آنها کسی زنده نیست هدر نمی‌رود و گروه نجات می‌تواند تلاش خود را بر بازماندگان متمرکز کند.
دانشمندان، این سوسک‌ها را با استفاده از شاخک‌هایشان هدایت می‌کنند.
سوسک‌های سایبورگ، ابداع دانشمندان “دانشگاه صنعتی نانیانگ” (NTU)هستند.
«هیروتاکا ساتو» (Hirotaka Sato) استادیار دانشگاه NTU گفت: پس از وقوع یک حادثه، بسیاری از بازماندگان زیر آوار هستند و در بیشتر مواقع، گروه نجات نمی‌داند باید چه مکان‌هایی را جستجو کند. ما به ابزارهایی نیاز داریم که بتوانند در میان فضاهای کوچک، گروه نجات را به سوی افراد گمشده هدایت کنند.
آنها از سوسک‌های «شب‌رو»(darkling) استفاده و رایانه‌ای کوچک را با استفاده از موم به پشت شان متصل کردند.
این رایانه، ارتعاشاتی را به شاخک‌های حشرات که راهنمای آن‌هاست، می‌فرستد.
دانشمندان امیدوارند که این حسگرها، علاوه بر کربن دی اکسید، قادر به تشخیص دما و ارتعاشات ناشی از ضربان قلب افراد زیرآوار باشند.
برخی منتقدان معتقدند که این اختراع، شکنجه حیوانات است و باید به جای سوسک، ربات‌های مکانیکی مورد استفاده قرار گیرند.
دانشمندان می‌گویند که در این زمینه کاملا مراقب هستند و این حشرات در زمان‌هایی که تحت کنترل نیستند می‌توانند زندگی طبیعی خود را داشته باشند.
دانشمندان «دانشگاه صنعتی نانیانگ»(NTU) برای یافتن بازماندگان حوادث، استفاده از سوسک‌های مجهز به ردیاب را پیشنهاد کرده‌اند.