به گزارش رتبه آنلاین، این کارشناس رسانه در یادداشت خود که در اختیار ایسنا قرار داده چنین نوشته است:

«این روزها تبلیغ یک محصول خوراکی همچون آلودگی هوا، راه تنفس مخاطبان رادیو و تلویزیون را گرفته است.
سخن گفتن از نظریه‌های انتقادی در حوزه‌ی علوم ارتباطات با مدیران رسانه ملی، کوفتن آب در هاون است.
«آدرنو» و «هورکهایمر» هم که باشی نمی توانی برج عاج نشینان جام جم را به ملاحظات صنایع فرهنگی آشنا کنی زیرا کسی که خود را بی‌نیاز از آگاهی بداند هیچگاه آگاه نخواهد شد.

صنایع فرهنگی بیش از آنکه به فرهنگ مربوط شوند، اشرافشان بر اقتصاد است. اینجاست که مکتب فرانکفورت حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد. از تسلط «سرمایه داری» گرفته تا مقوله‌ی «قدرت».
دامنه‌ی گفتمانی تبلیغ مشهور هلوشو بدم، لیموشو بدم؟ از ترویج مصرف‌گرایی تا فلسفه‌ی شهوت گسترده است. رجوع به نظریات فرویدی برای تبیین این ادعا لازم نیست؛ کافی است به جوک‌هایی که در ادبیات شفاهی عوام در این زمینه گفته می‌شود یا شوخی‌های انیمیشنی امثال سروش رضایی نگاهی بیندازیم تا بدانیم با پول در رسانه‌ی سراسر ارزشی صداوسیما که مدعی دانشگاه نظام است، چه کارهایی که نمی‌توان کرد.
تاکید این تبلیغ به خرید همه‌ی محصولات فارغ از توجه به نیاز یا بودجه‌ی مصرف‌کننده در لایه‌های پنهان پیام برای کسانی که کمی سواد رسانه‌ای دارند بیان‌کننده‌ی ترویج مصرف‌گرایی است.
ظاهرا رییس رسانه ملی که حکم از رهبر انقلاب گرفته است، منویات معظم له را درباره پرهیز از ترویج مصرف‌گرایی نشنیده‌اند چون با اخلاصی که از این مدیر فرهنگی شنیده‌ایم لااقل از ابزار ممیزی خود در تولید محتوای تبلیغاتی این برند در اجرای فرمایشات ایشان استفاده می‌کرد.

پ. ن. ۱) خبرگزاری صداوسیما در خبری که باکد  ۱۹۶۶۸۹۵در تاریخ ۹۶/۱۰/۷ در سایت رسمی خود منتشر کرده، نوشته است:
«حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مصرف‌گرا نبودن را از مصادیق سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی و از بخش‌های نرم‌افزاری تمدن می‌دانند و بر پرهیز جدی از مصرف گرایی در سطح شخصی و ملی تاکید می کنند.»

پ. ن ۲) صرف‌ نظر از مباحث کلاسیک شنیدن صدا و دیدن تصویر شخصیت‌های این تبلیغ یکی از راه‌های ذله کردن مردم ایران در این روزهای سخت به نظر می‌رسد.