تقریباً از زمانی که اهرام مصر وجود داشته‌اند، این کشور گردشگران را از نقاط مختلف جهان به‌سوی خود جذب می‌کرده است. هرودوت نویسنده یونان باستان و پدر معنوی سفرنامه نویسی، اهرام مصر را «موهبت رود نیل» خوانده است.
به گزارش رتبه آنلاین، اندرو هامفریز مؤلف اثرات «بر روی نیل: در عصر طلایی سفر» و «هتل‌های بزرگ مصر: در عصر طلایی سفر» می‌گوید: «همیشه تعدادی مسافر بی‌باک وجود داشته‌اند.اما پس از انتشار یک اثر تشریحی کامل درباره این کشور توسط دانشمندان و هنرمندانی که هنگام حمله به مصر در سال 1798 همراه ناپلئون بودند، این مسافرت‌ها ثبات بیشتری پیدا کردند. به‌ویژه از دهه 80 قرن نوزدهم میلادی، تعداد بازدیدکنندگان کشور مصر ناگهان بالا رفت و این کشور برای گردشگرانی که تمام اروپا را گشته بودند و به دنبال مکان شیک دیگری بودند، به یک مقصد محبوب گردشگری تبدیل شد.»
یکی از نتایج محبوبیت یافتن مصر ازنظر گردشگری به‌ویژه در اروپا این بود که هتل‌های شیک و باکلاسی در دو طرف رود نیل پدیدار شدند؛ این‌ها حقیقتاً قصرهایی بودند که خواسته‌ها و سلایق مسافران دوره ویکتوریایی را برآورده می‌ساختند.
هامفریز توضیح می‌دهد: «ازآنجایی‌که در آن دوره فقط ثروتمندان می‌توانستند سفر کنند، این هتل‌ها تقریبا شبیه به کلوپ‌های اختصاصی بودند که افرادی با طبقه اجتماعی و نسبت فامیلی مشابه در آن همدیگر را ملاقات می‌کردند و شهر و مکان ملاقات تنها به دیدارهای ایشان رنگ و بویی تازه می‌بخشید.»
این هتل‌ها را خود اروپایی‌ها و یا شاید هم‌وطنان مسافران هر کشور اداره می‌کردند.
فرانسوی‌ها در هتل‌هایی که توسط فرانسوی‌ها اداره می‌شدند می‌ماندند، انگلیسی‌ها هتل‌هایی با مدیران انگلیسی را انتخاب می‌کردند و غیره؛ و این باعث می‌شد در کشوری که بسیار غریب و دورافتاده بود، این مسافران کمی احساس امنیت و آرامش کنند.
هامفریز می‌گوید: «مهمانان هتل‌ها از روی بالکن‌ها و تراس‌های امن آن، زندگی افراد بومی را تماشا می‌کردند، درحالی‌که یک گروه نوازنده نیز در کنار آن‌ها موسیقی می‌نواختند». موقعیت هتل‌ها نیز به‌طور استراتژیک برگزیده شده بود: کنار رود نیل، ساحل دریای مدیترانه، نزدیک به اهرام مصر یا معابد باستانی تا از موقعیت تاریخی و نماهای رؤیایی مصر نهایت بهره را ببرند.
تعداد زیادی از اقامتگاه‌های مربوط به دوره ویکتوریایی و ادواردی به‌جای آنکه تخریب شوند و ساختمانی امروزی‌تر جای آن‌ها را بگیرد تا قرن بیست و یکم دوام آوردند و کم‌کم به شکل هتل‌هایی مدرن بازسازی شدند و این هتل‌ها اکنون تعدادی از جذاب‌ترین و رمانتیک‌ترین اقامتگاه‌های مصر به شمار می‌روند.
در ادامه درباره چند مورد از هتل‌هایی که توانسته‌اند خود را به دوره مدرن برسانند می‌خوانید:
خانه مِنا، شهر جیزه
منا هاوس که در سال 1886 بازگشایی شد، نخستین مجموعه استخر و هتل مصر است. (با مجوز از ماریت هتلز Marriott Hotels)
موقعیت هیچ هتلی روی کره زمین حیرت‌انگیزتر از موقعیت این هتل نیست؛ چراکه دقیقاً کنار اهرام مصر واقع شده است و در بسیاری از اتاق‌های آن می‌توان نماهایی از این دیدنی‌های سنگی ایستا و باابهت را مشاهده کرد.
این ساختمان در اصل به‌عنوان خانه شکار شاهانه شاه خدیو اسماعیل مصر ساخته شده بود و بعدها یک زوج انگلیسی آن را به هتل تبدیل کردند و نام نخستین فرعون سلسله اول (مِنِس) را بر آن گذاشتند. منا هاوس در سال 1886 بازگشایی شد و بعدها نخستین مجموعه استخر و زمین گلف داخل هتل مصر در آن ساخته شد.
افزون بر تعدادی از افراد سلطنتی حکومت بریتانیا، افراد مشهور بسیاری نیز طی سال‌ها در این هتل مانده‌اند. از نویسنده کتاب‌های شرلوک هولمز آرتور کونان دویل گرفته تا چارلی چاپلین و فرانک سیناترا.
منا هاوس که برای تسهیل بازدید از اهرام مصر و موزه بزرگ مصر در موقعیت مناسبی نسبت به آن‌ها قرار گرفته است، از سال 2015 که مدیریت آن به شرکت ماریوت سپرده شد، اصلاحات و نوسازی‌های بسیاری در آن انجام شده است.
وینتِر پالِس (قصر زمستانی)، شهر لاکسور
از این هتل باکلاس مصری می‌توان رود نیل را مشاهده کرد. (با مجوز از Accor Sofitel)
وینتر پالِس که در خیابان خوش آب‌وهوای کورنیش واقع در کناره شرقی رود نیل قرار گرفته است، مکانی است که آگاتا کریستی «مرگ روی نیل» را در اواخر دهه 30 میلادی در آن نوشت و کشف آرامگاه پادشاه توت نیز در این مکان در سال 1922 اعلام شد.
این هتل به‌گونه‌ای طراحی و تزیین شده که با قصرهای فرانسوی یا ایتالیایی قرن بیستمی شباهت داشته باشد و هنوز نیز ظاهر شاهانه خود را حفظ کرده است و دارای راهروهای بزرگ و اتاق‌های نشیمن خنک، باغ‌های گرمسیری باشکوه و رستوران‌هایی است که خوراک‌شناس‌های فرانسوی غذای آن‌ها را سرو می‌کنند.
اکنون گروه فرنچ سافیتل مدیریت وینتر پالِس را بر عهده دارند و موقعیت هتل به‌گونه‌ای است که می‌توان با چند دقیقه پیاده‌روی از آن از معبد لاکسور و موزه لاکسور بازدید کرد و همچنین نسبت به معبد کرنک و دره شاهان نیز در موقعیت مناسبی قرار دارد.
اوبرژ فائوم
این هتل لوکس در سال 1937 تأسیس شد. (با مجوز از مجموعه هتل‌های بین‌المللی هلنان Helnan International Hotels)
آبادی فائوم که 100 کیلومتر پایین‌تر از قاهره و در لبه غربی دره نیل قرار دارد، بستر سرسبزی است که این هتل باقدمت در آن قد علم کرده است.
این مجموعه ساحلی وسیع که علاوه بر آنکه ابتدا در سال 1937 به‌عنوان خانه شکار و استراحتگاه دریاچه‌ای ملک فاروق مصر مورد استفاده قرار می‌گرفت، در دوره‌های مختلف لوکیشن بسیاری از فیلم‌های قدیمی سیاه‌وسفید مصر و نیز یک مقر جهانی بوده است.
ازجمله ملاقات‌هایی که در این مقر جهانی صورت گرفتند ملاقات خصوصی بین نخست‌وزیر بریتانیا وینستون چرچیل و شاه عربستان سعودی عبد العزیز ابن سعود بود که یکی از زمینه‌های شکل‌گیری خاورمیانه‌ی پس از دوران جنگ به شمار می‌رود.
آبروژ فائوم دارای یک سرویس کامل حمام آب گرم و یک استخر کناردریایی شبیه به گل لوتوس می‌باشد. در سال‌های اخیر مدیریت دانمارکی-مصری مجموعه هتل‌های بین‌المللی هلنان این مکان را کمی تغییر داده و نوسازی کرده‌اند.
هتل اولد کاتاراکت، شهر اسوان
استخر سرپوشیده بسیار زیبای هتل اولد کاتاراکت در شهر آسوان. (مجوز از Accor Sofitel)
اگر بنایی در مصر وجود داشته باشد که بتواند در رمانتیک بودن با منا هاوس وینتر پالس رقابت کند، هتل اولد کاتاراکت در شهر اسوان است. این ساختمان سرخ‌رنگ که روی صخره‌های سنگی و بالاتر از رود نیل قرار گرفته است، جزیره اِلفانتین را در میدان دید خود دارد و جریان ثابتی از رفت‌وآمد قایق‌های فلوقه در رود نیل از آن دیده می‌شود؛ توصیه می‌شود که هنگامی‌که چایی عصرگاهی‌تان را روی تراس‌های این ساختمان کنار رود می‌نوشید این منظره را تماشا کنید.
در طراحی اولد کاتاراکت در واقع از ترکیبی از سبک‌های خاورمیانه‌ای و آفریقایی شمالی بهره گرفته شده است و این هتل طاق‌های شمال آفریقایی (موریش)، فرش‌های ایرانی، پنجره‌های مشربیه، ماساژهای نوبایی در حمام آبگرم باشکوه و یک استخر سرپوشیده که قطعاً به طبع یک ملکه باستانی مصر خوش می‌آید، را در هم می‌آمیزد.
بسیاری از افراد خانواده‌های سلطنتی مدرن مانند شاهزاده دیانا و ملکه نور اردن در اولد کاتاراکت اقامت گزیده‌اند.
ویلا بِلیپوک، شهر قاهره
ویلا بلیپوک شیک در ابتدا یک منزل مسکونی شخصی بود. (مجوز از Villa Belle Epoque, George Fakhry)
درحالی‌که ویلا بلیپوک خود را نخستین هتل بوتیک و اختصاصی مصر معرفی می‌کند، ریشه‌های معماری آن به دهه 20 میلادی برمی‌گردد و در آن زمان به‌عنوان یک منزل مسکونی خصوصی در یکی از حومه‌های به‌روز قاهره به نام المعادی ساخته شده بود.
این ویلا که با اتومبیل شخصی 30 دقیقه با میدان التحریر و با مترو 40 دقیقه فاصله دارد، دارای یک استخر روباز و چندین ایوان در یک باغ پر از میوه می‌باشد. قهوه‌خانه‌ها، کافه‌ها و بوتیک‌های شیک جاده 9 المعادی تنها چند قدم با این هتل ویلا فاصله دارند.
وعده‌های غذایی خود را می‌توانید در رستوران اِکاشیا یا اقاقیای آن که غذاهای فیوژن یا ترکیبی محلی و غذاهای مدرن و کلاسیک خاورمیانه را سرو می‌کند، صرف کنید.
ویندسور پالِس، شهر الکساندریا
ویندسور پالِس که در سال 1906 ساخته شد، یکی از قدیمی‌ترین هتل‌های مصر است. (با مجوز از Paradise Inn Windsor Palace)
ویندسور پالس که کمی پایین‌تر از هتل سسیل و در کنار رودخانه قرار گرفته است، قصیده‌ی قرن بیستمی دیگری است که درباره اثر مستعمراتی بریتانیا بر مصر در هر دو طرف جنگ جهانی اول، ماجراهای بسیاری را می‌سراید. بسیاری از اتاق‌های عمومی پر زرق‌وبرقش که با لوسترهای شعله‌ور و سقف‌های نقاشی‌شده تزیین شده‌اند، هنوز نام خود را از پادشاهان بریتانیا می‌گیرند. وسایل موجود در اتاق‌های بلند و مرتفع آن شما را به یاد دوره‌های ادواردی خواهد انداخت.
بهترین مکان ویندسور، کافه‌ی پشت‌بامی بلو هاربِر آن است که نمایی بی‌نظیر و چند طرفه از خلیج، قلعه قایتبای (یا کایتبای) و دریای مدیترانه دارد.
قصر قاهره (کایرو پالِس)، قاهره
این مکان که پیش‌تر یک قصر پادشاهی بوده در سال 1869 توسط خدیو اسماعیل ساخته شد. (با مجوز از Marriott Hotels)
گرچه نام این مکان اکنون به هتل ماریوت قاهره و کازینوی عمر خیام تغییر یافته است، اما قدیمی‌ترهای مصر مایل‌اند از این هتل زیبای کنار رود با نام سابقش یعنی قصر قاهره یاد کنند. زمانی این مکان واقعاً یک قصر پادشاهی بود، که در سال 1869 روی جزیره زمالک به دست خدیو اسماعیل ساخته شد تا میزبان مقاماتی باشد که آن سال در مراسم بازگشایی کانال سوئز حضور می‌یافتند.
این هتل که معماران آلمانی و اتریشی آن را طراحی کرده‌اند، گلچینی از طاق‌های آفریقای شمالی (موریش) و وسایل سبک امپراتوری فرانسه را با هم ترکیب می‌کند. جشن‌های شاهانه بسیاری، از جشن‌های تولد گرفته تا بزم‌های عروسی طی سال‌ها در این مکان برگزار شده‌اند.
البته تا اوایل دهه 60 میلادی این‌گونه بود، پس از آن، دولت رئیس‌جمهور ناصر، مالکیت آن را به دست گرفت و آن را به هتل تبدیل کرد. شرکت ماریوت از دهه 70 میلادی به بعد ماهرانه مدیریت این قصر را در دست گرفته است و بسیاری از اتاق‌ها را به زیبایی و سبک اصلی‌شان بازسازی نموده است.
منبع: لست سکند
